Συνάντηση με τους Marine [Τέλος]

Last edited by Roni on Sat Nov 10, 2012 2:32 pm; edited 3 times in total

Είχα πλέον φύγει από το Melmond Island, αυτό το βρωμονήσι στον λαιμό μου είχε κάτσει, πάντως η περιπέτεια μου με το πλήρωμα των αθανάτων του Captain Joke, μόνο πλούτο είχε αποφέρει έτσι με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο μου, κατευθυνόμουν προς τον επόμενο μου προορισμό καθώς υπολόγιζα πόσα περίπου θα έβγαζα αν έδινα όλον αυτό τον χρυσό. Σύμφωνα με την πορεία που είχα τραβήξει κατά την αποχώρηση μου από το Melmond, ο επόμενος προορισμός μου θα ήταν το Sirakava Island. "Ένα ήσυχο νησάκι είναι ότι ακριβώς μου χρειάζεται αυτές τις μέρες... Μερικές μέρες ηρεμίας θα μου κάνουν καλό, άσε που θα μπορέσω να ξεφορτωθώ και όλον αυτόν τον χρυσό από το πλοίο μου." Μονολόγησα καθώς μπροστά μου έβλεπα το λιμάνι του Sirakava Island.

Last edited by Roni on Sat Nov 10, 2012 1:45 pm; edited 2 times in total

Το νησί αυτό φαινόταν αρκετά μικρό, το μεγαλύτερο μέρος του καλυπτόταν από δάσος και βουνά, αλλά στους πρόποδες υπήρχε μια αρκετά μεγάλη πόλη, η οποία μάλιστα λέγεται πως έχει ένα από τα πιο πολύβουα λιμάνια της North Blue. Ακόμα και τα σκυλιά της κυβέρνησης το είχαν προτιμήσει και έφτιαξαν την βάση τους εκεί πέρα.
Το καλό στην όλη υπόθεση είναι πως θα μπορέσω να ανανεώσω την λίστα καταζητούμενων μου... Είπα καθώς έμπαινα σιγά σιγά στο λιμάνι.Έφτασα στο λιμάνι και έδεσα το πλοίο μου, ύστερα φορτώθηκα τις δυο τσάντες στους ώμους μου και κίνησα για να βρω έναν εκτιμητή πολύτιμων λίθων και μεταλλευμάτων, ώστε να "παραδώσω" τον χρυσό και να εισπράξω την πληρωμή μου. Προχωρώντας μέσα στην πόλη του Sirakava, παρατήρησα πως είναι αλήθεια όσα ακούγονται για την πόλη αυτή καθώς και το λιμάνι της.

Last edited by Roni on Sat Nov 10, 2012 1:44 pm; edited 1 time in total

Μια πληθούρα κόσμου υπήρχε στους δρόμους, πολλά μαγαζιά εκτείνονταν αριστερά και δεξιά του κεντρικού καθώς και πιο μικρών δρόμων. Έφτασα σε ένα μαγαζί που πουλούσε χρυσό, δίχως να το πολύ σκεφτώ μπήκα μέσα να δοκιμάσω την τύχη μου.
Καλημέρα σας, πως μπορώ να σας εξυπηρετήσω? Ακούστηκε η φωνή του μαγαζάτορα όταν μπήκα στο μαγαζί.
Θέλω να εκτιμηθεί "λίγος" και κοσμήματα που έχω πάνω μου, ώστε να τα πουλήσω... Του είπα καθώς κατέβασα τις τσάντες από τους ώμους μου, τα μάτια του γούρλωσαν όταν είδε τα κοσμήματα και τον χρυσό να λαμπυρίζουν κάτω από το φως του ήλιου που έμπαινε στο μαγαζί.

Last edited by Roni on Sat Nov 10, 2012 1:44 pm; edited 1 time in total

Αυτό θα το πάρω ως θετική απάντηση... Πόσα μου δίνεις για να γίνουν δικά σου όλα αυτά...? Του είπα καθώς παρατηρούσα το χαμένο του βλέμμα...Εεε, κοίταξε να δεις νεαρέ μου. Πράγματι είναι ένα καλό κομμάτι θησαυρού αυτό που έχεις στην κατοχή σου, αλλά δεν είναι τόσο καλό πια... Θα μπορούσα ίσως να σου δώσω μερικές χιλιάδες μπέλι, ίσως περίπου 25.000... Είπε ο μαγαζάτορας όσο πιο ανέμελα μπορούσε.
Είσαι σίγουρος πως αυτό είναι το μέγιστο που μπορείς να μου δώσεις??? Αν ήμουν στην θέση σου δεν θα ήθελα να με κοροϊδέψω... Βλέπεις δεν είναι όλοι φιλήσυχοι όπως αυτή η πόλη... Του είπα κοιτάζοντας τον απειλητικά, εκείνος ξεροκατάπιε και αφού ξανά βρήκε την φωνή του, είπε:Εεε, ίσως και να μην τα εκτίμησα σωστά... Ας τα ξανά κοιτάξω καλύτερα για να ήμαστε σίγουροι πως δεν θα μείνει κανείς μας δυσαρεστημένος.
Λίγα λεπτά αργότερα ξανά βγήκα στον γεμάτο ζωή δρόμο του Sirakava Island, οι "τσέπες" μου ήταν γεμάτες από μπέλι και πλέον είχα ξεφορτωθεί τον θησαυρό, κίνησα για το πρώτο μπαρ που θα έβρισκα μπροστά μου.

Last edited by Roni on Sat Nov 10, 2012 1:45 pm; edited 3 times in total

Μερικά λεπτά αργότερα βρήκα ένα μικρό μπαράκι στην δεξιά μεριά του δρόμου που βρισκόμουν. Μπήκα και αφού έκατσα, παραγγειλα και έφαγα λίγο φαγητό συνοδευόμενο με λίγο σακε. Ρώτησα τον σερβιτόρο που θα μπορούσα να βρω την βάση των μαριν, σύμφωνα με τα λεγόμενα του, η βάση τους ήταν στην δεξιά μεριά του λιμανιού. Αφού τελείωσα με το φαγητό και το ποτό μου αποφάσισα να τους κάνω μια "επίσκεψη" έτσι ώστε να παραλάβω τα τελευταία μπαουντυ των καταζητουμενων που δρούσαν στις αρχικές θάλασσες. Ήμουν πολύ περίεργος να μάθω τα νέα των "στόχων" μου, τόσο καιρό δεν ήξερα τι γίνεται στις αρχικές θάλασσες... Ύστερα από λίγο περπάτημα είχα φτάσει και παλι στο λιμάνι, κοίταζα γύρω μου καθώς περπατούσα για να εντοπίσω την βάση των τύπων με τα μπλε.. Δεν θα ήταν και τόσο δύσκολο μιας που πάντα φρόντιζαν να κάνουν μεγαλοπρεπή πράγματα για να δείχνουν την "δύναμη" τους...

Καθίκια όλοι σας, κάποια μέρα θα σφάξω κάποιον από εσάς... Αλλά μέχρι τότε θα σας κάνω την χάρη να σας "βοηθάω" με τις μικρό δουλιτσες σας... Μονολογησα κοιτώντας την είσοδο της βάσης των μαριν, ύστερα από μερικά λεπτά ξεκίνησα για να μπω...Όσο πιο γρήγορα τελείωνα από εδώ, τόσο πιο γρήγορα θα έκανα λίγες διακοπές στα μπαρ της πόλης. Έφτασα στην πύλη και ο φρουρός ήρθε για να με ρωτήσει τι θέλω.
To όνομα μου είναι Kenshin, είμαι κυνηγός επικηρυγμένων και επιθυμώ να παραλάβω τις καινούργιες επικηρύξεις, ώστε να διαλέξω ποιους θα σας παραδώσω για να κάνετε παρέα... Του είπα σαρκαστικά, εκείνος με αγριοκοίταξέ για λίγο, φαινόταν από την φάτσα του πως δεν του άρεσε και τόσο ο τόνος μου.
Είσαι σίγουρος πως θα έπρεπε να μιλάς έτσι σε έναν άνθρωπο που δουλεύει για την κυβέρνηση... Μη ξεχνάς την θέση σου σκουπίδι, σας αφήνουμε να κυνηγάτε τους παρανόμους για να μην λερώνουμε τα χέρια μας με αποβράσματα όπως και του λόγου σου. Μου είπε τελικά ο φρουρός υποτιμητικά.

Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση θα του έκοβα το λαρύγγι δίχως δεύτερη σκέψη, αλλά αυτή την φορά δεν ήταν και τόσο επιθυμητές τέτοιες καταλήξεις. Άλλωστε το να επιτεθεί κανείς σε έναν Marine μέσα σε μια βάση Marine είναι το ίδιο με το να υποβάλει αίτηση για την θανατική του καταδίκη... Έτσι λοιπόν αποφάσισα να κάνω πως δεν άκουσα τι ακριβώς μου είπε και αφού του έδειξα το σήμα των κυνηγών, μπήκα στην βάση και κίνησα προς το κεντρικό κτήριο. Έφτασα μπροστά σε ένα γραφείο και μερικά λεπτά αργότερα είχα στα χέρια μου τα χαρτιά με τα τελευταία "κατορθώματα" των παρανόμων των αρχικών θαλασσών. Όλος παραδόξως τίποτε δεν είχε συμβεί αυτές τις μέρες μερικοί πειρατές αναστάτωναν την South Blue, αλλά αυτό δεν ήταν κάτι που θα μπορούσα να αντιμετωπίσω αυτή την στιγμή, δεν είχα ούτε την "δύναμη" αλλά ούτε και την γνώση για να περάσω από την μια θάλασσα στην άλλη.

Βγαίνοντας από την βάση ένας μάλλον υψηλόβαθμος Marine με σταμάτησε, μου υπέδειξε μια σκοτεινή γωνιά σε ένα δρομάκι. Τον ακολούθησα δίχως να ξέρω τι ακριβώς θα μπορούσε να θέλει από εμένα, μπήκα στο δρομάκι και είδα τον Marine να με περιμένει...
Είσαι κυνηγός αν δεν κάνω λάθος σωστά? Δεν χρειάζεται να απαντήσεις, ξέρω ήδη την απάντηση στην ερώτηση μου. Είπε με βαριά φωνή ο Marine που ήταν απέναντι μου...
Σωστά το μάντεψες, τι ακριβώς θες από μένα...? Αν δεν κάνω λάθος, μόλις ήμουν στην βάση σας, θα μπορούσες να μου μιλήσεις εκεί από το να με σέρνεις σε σοκάκια...
Δεν γινόταν να στο πω εκεί, θέλω να σου δώσω έναν στόχο, δεν θέλω όμως να μας το παραδώσεις, η παράδοση θα γίνει σε έμενα προσωπικά, σε κανέναν άλλο... Ο στόχος σου θα παραδοθεί νεκρός, δεν θα δεχτώ να είναι ζωντανός όταν έρθει στα χέρια μου. Αν το φέρεις εις πέρας, θα γίνεις αρκετά πιο πλούσιος, αν όμως χάσεις τον στόχο σου, θα έχεις όλο το σώμα των Marine να σε κυνηγάει...

Είναι αρκετά ενδιαφέρον αυτό που μου λες, η ιδέα του να γίνω λίγο πιο πλούσιος από ότι είμαι, είναι αρκετά δελεαστική η αλήθεια είναι. Αλλά δεν μου είπες ακόμα ποιον ακριβώς θα πρέπει να "καθαρίσω" και γιατί θέλετε εμένα να το κάνω? Σίγουρα θα υπάρχουν αρκετοί κυνηγοί που θα ξέρετε και θα εμπιστεύεστε πολύ περισσότερο από εμένα. Του είπα αφού πρώτα είχα μείνει λίγο σκεπτικός με τα λεγόμενα του. Εκείνος χαμογέλασε με ένα σαδιστικό χαμόγελο, έμεινε για λίγο αμίλητος και ύστερα είπε:
Είναι ένα πρώην μέλος των Cp9, το όνομα του είναι Nero... Και ναι, ήθελα ειδικά εσένα, είσαι ο κατάλληλος για την δουλειά. Φαίνεται πως έχει δημιουργηθεί μια φήμη γύρω από το όνομα σου, που σε θέλει να είσαι μεγάλος φίλος των μαχών. Έτσι αποφάσισα να σου δώσω μια ευκαιρία να μου το αποδείξεις... Αν καταφέρεις να νικήσεις και να σκοτώσεις τον Nero, τότε να είσαι σίγουρος πως όλο και καλύτερα πράγματα θα συμβαίνουν στον δρόμο σου, μόνο μην ξεχνάς τι θα γίνει αν αποτύχεις...
Ώστε έτσι είναι τα πράγματα εε?... Καλά λοιπόν Marine, θα δεχτώ την πρόκληση σου... Άλλωστε πάντα ήθελα να αναμετρηθώ με έναν δυνατό αντίπαλο... Που μπορώ να τον βρω?

Βρίσκεται στο Winderhold Island, έχεις δυο μήνες στην διάθεση σου για να τα καταφέρεις... Όταν φτάσεις εκεί, ένας σύνδεσμο μας θα σε βρει και θα σου δώσει την αναλυτική εντολή για την αποστολή σου... Και τώρα εξαφανίσου από τα μάτια μου, δεν θα ήθελα να τραβήξεις μη επιθυμητά βλέμματα πάνω μου... Μου είπε ο Marine καθώς χανόταν και πάλι στις σκιές που περιέβαλαν το σοκάκι...
Καθίκι, δεν περίμενα εσένα να μου το πεις... Νομίζεις πως εγώ θέλω να με δουν μαζί με έναν Marine?? Μονολόγησα καθώς απομακρυνόμουν από το σοκάκι εκείνο, ο επόμενος στόχος μου είχε βρεθεί... Όμως ήξερα πως στο επίπεδο που ήμουν τώρα δεν θα μπορούσα εύκολα να τα βάλω με έναν από τους πιο υψηλόβαθμους πράκτορες της κυβέρνησης... Ακόμα και αν ήταν πρώην πράκτορας, σίγουρα η δύναμη του δεν θα είχε καμία σχέση με ότι είχα αντιμετωπίσει μέχρι τώρα... Έπρεπε να προπονηθώ προτού τον αντιμετωπίσω, δυο μήνες είχα μπροστά μου και σίγουρα δεν θα έχανα από τον αντίπαλο μου...!!! Με τις σκέψεις αυτές στο μυαλό μου, μπήκα και πάλι στο πλοίο μου και ξεκίνησα για το επόμενο ταξίδι μου...

» [Τέλος]El Dorado arc:Μια απρόσμενη συνάντηση.
» [Τέλος-Αποστολή] Μια απρόσμενη συνάντηση
» [Τελος] Η βεντετα με τους Longarms I [Διεγραμένος Χαρακτήρας]
» Επαναφέροντας τους στοχους [Τελος] [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος-Αποστολή]Συμφωνία υπό τους 0 C [Διεγραμένος Χαρακτήρας]