[Τελος] The beginning (μέρος 1/2) [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Guest

Χωρίς δεύτερη σκέψη , κατευθύνθηκα προς εκείνο το μέρος, τράβηξα την καρέκλα και έκατσα. Το περιστατικό αυτό δημιούργησε τάση αναταραχής, όσο στους πολίτες, τόσο και στους Black Claw..Δεν ήταν κατι που έκανε κάποιος συνηθισμένος πολίτης
ο οποίος ήθελε μια ήρεμη ζωή...
Περιμένοντας υπομονετικά να έρθει ο μαγαζάτορας για να πάρει παραγγελία, ένιωθα τα βλέμματα των ανθρώπων να είναι στραμμένα επάνω μου, κάτι που με ενοχλούσε αλλα με ευχαριστούσε ταυτόχρονα, καθώς είχα ηδη τραβήξει την προσοχή των αντρών της Black claw..
Η ενέργεια μου αυτή προκάλεσε περισσότερο καλό απ όσο νόμιζα...Οι άντρες είχαν στρέψει την συζήτηση τους στον "αυθάδη ξένο" , όπως με αποκαλούσαν ... Το επόμενο βήμα του σχεδίου μου ήταν η εμφανής ένδειξη ενδιαφέροντος απο μέρος μου προς αυτούς, αλλα με έμμεσο τροπο..
.

Guest

Ο μαγαζάτορας κατευθυνόταν προς το τραπέζι μου,. σκουπίζοντας τα χοντρά χέρια του με μια λευκή πετσέτα.. Μόλις έφτασε δίπλα μου, έδεσε την πετσέτα στην δερμάτινη ζώνη του ..
-Τι θα θέλατε? με ρώτησε ενώ το βλέμμα του έπαιζε ανάμεσα στα ,κρυμμένα απο την σκιά της κουκούλας, μάτια μου , και την παρατήρηση της γενικότερης εμφάνησης μου...
-Μια κρυα μπύρα... είπα με βαριά φωνή...Αμέσως μόλις τελείωσα την φράση μου, ανακάθησα στην καρέκλα ακουμπόντας στο τραπέζι με τον αγκώνα του αριστερού μου χεριού, ωστε να φτάσω πιο κοντά του(δείχνοντας την πρόθεση να μην ακουστούν τα λεγόμενά μου προς τα έξω) και με το αριστερό χέρι μου έβγαλα ένα πουγκί γεμάτο μπέλι και το άφησα μπροστά του
-Και πληροφορίες για το πως θα έρθω σε επαφή με την οργάνωση Black Claw...Πρόσθεσα

Guest

Ο Firenze (μαγαζάτορας) με το άκουσμα των τελευταίων λέξεων άλλαξε το ύφος του... Οι άντρες της Black Claw απ το διπλανό τραπέζι δεν μπορούσαν να κρύψουν πλέον την περιέργειά τους...Ο ήχος που έκαναν οι καρέκλες για να συρθούν, ακούστηκε...

Τους αγνόησα επιδεικτικά και συνέχισα να έχω την προσοχή μου στραμμένη προς τον Firenze , ο οποίος προσπαθούσε να κοιτάξει το πρόσωπό μου , καλύτερα
-Τι σε κάνει να πιστεύεις οτι τους γνωρίζω? Και για να έχουμε καλό 'ρώτημα , τι δουλειές έχεις εσύ μαζί τους?
Ακολούθησε μια στιγμή σιγής ...Ο Firenze σκούπιζε νευρικά τα χέρια του στην πετσέτα του..
-Αυτό,. αφορά μόνο εμένα... Είπα και σηκώθηκα όρθιος..
-Αλλα αφού δεν διακρίνω τάση για βοήθεια, θα απευθυνθώ αλλού...Έδεσα το πουγκί στην ζώνη μου και ξεκίνησα να κατευθύνομαι προς την έξοδο..
-Ένα λεπτό ξένε...Ακούστηκε μια φωνή , απ το βάθος, εκεί που κάθονταν οι άντρες της Black Claw..

Guest

Γύρισα προσποιούμενος οτι είμαι γεμάτος περιέργεια γι αυτήν την κίνηση...
-πλησίασε, μου είπε..Έτσι κι έγινε..
-Παρακαλώ... Είπα ενώ στεκόμουν σε σημείο, ωστε το φως του κεριού να μην φωτίζει και φανερώνει τα χαρακτηριστικά του προσώπου μου..
-Τι θα ήθελες απο την Black Claw και την γυρεύεις?
-Αυτό είναι προσωπικό , είπα
-Κατανοητό.
-Είσαι απ τα μέρη μας??Γιατί δεν σε έχω ξαναδεί εδώ τριγύρω είπε ένας άλλος άντρας, ο οποίος είχε ξανθά μακρυά μαλλιά και ήταν γυμνός απο πανω..
-Είμαι ναυτικός..Ταξιδεύω απο εδώ και απο εκεί, αναζητώντας δουλειά..Αφότου το εμπορικό πλοίο μας το κατέλαβαν πειρατές, είμαι στο μαγαζί... Για την Black Claw, μου μίλησε ένας συνταξιδιώτης μου και έτσι, έφτασα μέχρι το Elfheim για να τους βρω,. είπα ψέματα... Και τώρα με συγχωρείτε κύριοι, αλλα είμαι κουρασμένος απ το ταξίδι, είπα και με γρήγορα βήματα, βγήκα απ το μαγαζί...

Guest

Μόλις έκλεισα την βαριά ξύλινη πόρτα πίσω μου, ένα σατανικό χαμόγελο αυταρέσκειας είχε ζωγραφιστεί στο πρόσωπό μου..
Έφυγα απ το μπαρ με γρήγορα βήματα , κατευθυνόμενος προς το πρώτο στενό, ωστε να φύγω απ το οπτικό πεδίο κάποιου ,. που μόλις θα έβγαινε απ το μπαρ...Κόλλησα την πλάτη μου στον τοίχο, και περίμενα ..
Δευτερόλεπτα αργότερα, οι άντρες της Black Claw βγήκαν απ το μαγαζί φουριόζοι και κοιτούσαν δεξιά και αριστερά...Κοίταξα επάνω , προς την μεριά του στενού..
Εκτός απο έναν ζητιάνο-σακάτη που κοιμόταν του καλού καιρού υπήρχε ένα περβάζι ..Αμέσως έκανα δυο βήματα πίσω για να παρω φόρα, πάτησα σε ένα τούβλο που εξείχε και έδωσα απο εκεί ώθηση με το αριστερό μου πόδι ωστε να πιαστώ απ το περβάζι, στο οποίο ανέβηκα...Μόλις το ανέβηκα , έμεινα σκυφτός, ωστε να μην με διακρίνει κάποιος εύκολα αν περάσει απ τον δρόμο..Ενας απ τους τρεις άντρες, πέρασε με ταχύτητα, μπροστά απ το στενό...

Guest

Σίγουρα το δέλεαρ , είχε ανταπόκριση.. Ποιος δεν θα υποπτευόταν έναν ξένο, ο οποίος μπαίνει με αυθάδεια σε ένα μπαρ και ζητά πληροφορίες για την νούμερο ένα εγκληματική οργάνωση του τόπου,. και μάλιστα μπροστά σε μερικά μέλη τους...Το νούμερο ένα του σχεδίου είχε ολοκληρωθεί....
Εφόσον δεν μπορούσα να τους αναζητήσω με άλλο τρόπο, το να τους κάνω να αναζητούν εμένα, ήταν μια πρόοδος...Δεν θα τους άφηνα όμως να με βρουν προτού μιλήσω με τον Alexander.. Έτσι θα περίμενα να πέσει η νύχτα, ωστε οι κινήσεις μου να μην είναι αντιληπτές...Δεν θα διακινδύνευα την επικοινωνία μέσω Den Den mushi, καθώς η κλήση θα μπορούσε εύκολα να "κλαπεί" και να χρησιμοποιηθεί για να με βρουν αυτοί οι άνθρωποι
Οι ώρες περνούσαν πιο αργά απ ότι ήθελα...Είχε αρχίσει να νυχτώνει όταν κάθισα οκλαδόν στο περβάζι...Παρατηρούσα τις κινήσεις του ζητιάνου..Ήταν ο μοναδικός "κίνδυνος" που διέτρεχα εκείνη τη στιγμή ,καθώς εαν με αντιλαμβανόταν, οι φωνές του θα μας έφερναν περισσότερη παρέα..

Guest

Έψαχνε για φαγητό στον κάδο που ήταν λίγο πριν απο τον δρόμο,. ανάμεσα απο τα δυο ψηλά κτίρια στα οποία βρισκόμασταν...Ήταν σκυφτός πάνω απ τον κάδο και ψαχούλευε μέσα..Καθώς σηκωνόταν μετα απο λιγα λεπτά, τον είδα πως κρατούσε ένα μισοφαγωμένο μήλο.. Με το που ήρθε κάτω απ το περβάζι, κρεμάστηκα ανάποδα καρφώνοντας τα μαχαίρια που έχω στις μύτες των παπουτσιών μου για ισορροπία , του έπιασα το κεφάλι απο δεξιά και αριστερά και του τον γύρισα με μεγάλη ταχύτητα, σπάζοντας του τον λαιμό, και σκοτώνοντας τον ακαριαία..(δεν είναι μόνιμα έξω..Τα μαχαίρια βγαίνουν μονο εαν πατήσω κάτω με δύναμη...Αυτην την κατασκευή την δημιούργησα με τις γνώσεις του μηχανικού τις οποίες θα εξηγήσω σε επόμενη ιστορία σχετικά με το πως τις απέκτησα)
Το άψυχο σώμα του έπεσε στο βρώμικο έδαφος

Guest

Με μια γρήγορη κίνηση κατέβηκα απ την κρυψώνα μου . Έψαξα το πτώμα του άντρα για χρήματα η άλλα πολύτιμα αντικείμενα, και αφού βεβαιώθηκα πως δεν ήταν κάτοχος κάποιου εκ των παραπάνω, άρχισα να σέρνω το σώμα του προς τον κάδο, οπου τον έκρυψα εκεί..Με αυτό το "εμπόδιο" εκτός, οι επόμενες ώρες πέρασαν χωρίς κάποιο ιδιαίτερο συμβάν
Λίγα λεπτά πριν ξεκινήσω για το σπίτι (αφου έπεσε η νύχτα) πέρασε μπροστά απ το στενό ο Stivalleti (ο ξανθός απο τους άντρες της Black Claw)όμως προσπέρασε το στενό δίχως να γυρίσει το κεφάλι του..(εγω κρυβόμουν πίσω απ τον κάδο και έτσι το στενό φαινόταν άδειο).
Προχώρησα προσεκτικά προς το τέλος του στενού, μόλις είδα και το φως του τελευταίου παραθύρου να σβήνει... Άφησα την επι ώρες κρυψώνα μου βγαίνοντας στον δρόμο..Κατεύθυνση μου, ήταν το σπίτι μου, το οποίο ήταν εκτός πόλης, βαθιά μες το δάσος..Οι δυο πρώτοι δρόμοι που διέσχισα, ήταν άδειοι..Ο επόμενος όμως, μου επιφύλασσε μια δυσάρεστη έκπληξη...

Guest

Ο Enrico μαζί με έναν φρουρό του βασιλιά,. έκαναν περιπολία.
Εαν ήθελα να περάσω , έπρεπε να τους ξεφορτωθώ..Εαν γύριζα πίσω, θα κινδύνευα να χάσω ακόμα μια μερα κριμένος στο περβάζι(δεν υπήρχε άλλος δρομος για το βουνό, εκτος αυτού, καθώς υπάρχουν απροσπέλαστα βράχια δεξιά και αριστερά)
.Έβγαλα δυο μικρά μαχαίρια απ την ζώνη μου και κρατώντας απο ένα στα χέρια μου, τα έβαλα μεσα στις τσέπες μου...Τοτε ακούμπησα με την πλάτη μου σε έναν τοίχο, περιμένοντας της ώρα της συνάντησης..
- Βρε βρε....Ακούστηκε η φωνή του Ενρικο... Πανω που σε ψάχναμε ξένε..
Σήκωσα το κεφάλι μου (τα χαρακτηριστικά του προσώπου μου δεν φαίνονταν λογω της νύχτας)
-Ψάχνατε εμένα?? Για ποιον λογο κύριοι? ρώτησα προσποιούμενος έκπληξη
Οι δυο άντρες με πλησίασαν .. Ο ήχος που πρόδωσε τις εχθρικές τους διαθέσεις ήταν εμφανής, καθώς κρατούσαν τα σπαθιά τους, κάνοντας τα να τρίβουν με τις θήκες και να ακουστεί ο γνωστός μεταλλικός ήχος..

Guest

-Πριν απο λίγες ώρες στο μπαρ ανέφερες τους Black Claw..Κανένας που θέλει μια όμορφη και γεμάτη χαρές ζωή ,αναφέρει το ονομα της ομάδας μας ...Και ειδικά χωρίς λόγο..
Ακολούθησε σιγή.....
-Ανήκεις και εσύ εκεί, έτσι?
-Ναι, απάντησε κοφτά..
-Καλως λοιπόν..Τοτε μπορείς να με οδηγήσεις στον αρχηγό σου? ενδιαφέρομαι για να μπω...
-Και ποιος σου είπε πως σε θέλουμε στην ομάδα?? Είπε καπως φωναχτά, πιθανώς λογο της κούρασης που τράβηξε για να με βρει ..
-Ηρέμησε Enrico... ακούστηκε μια φωνή απο το βάθος..Γύρισα και κοίταξα ..Μια ψηλή σιλουέτα φαινόταν στο βάθος.. Αν και νύχτα, μπορούσα να καταλάβω ποιος ήταν αυτος ο άντρας, απ την φωνη του.. Ηταν ο Pickman.. Τον είχα συναντήσει στο μπαρ,άνηκε στους Black claw.Η έλευση του , έκανε τα πράγματα πιο δύσκολα..
Στεκούμενος μπροστά μου,. μου απεύθυνε τον λογο..

» [Τέλος] The beginning (μέρος 2/2) [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τελος-Παρελθον]The conclusion and the new beginning[Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] Πρώτη μάχη Μέρος δεύτερο [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] Terror in the city of Bablan(Μέρος 3ο) [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] Terror in the city of Bablan(Μέρος 1ο) [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]