[Τέλος] Redemption 3 - Declaring war on everyone

Αρχικά ειδοποίησαν το πλήρωμα να βγει έξω και να μαζέψει οτιδήποτε χωρούσε στις αποθήκες τροφίμων και πυρομαχικών τόσο του πλοίου όσο και του υποβρυχίου. Αφού ελευθέρωσαν τον Jord και τους πειρατές του, απελευθέρωσαν και άλλους πειρατές καπετάνιους και τα πληρώματα τους, εκ των  οποίων πολλοί δέχτηκαν να τους ακολουθήσουν σαν σύμμαχοι και άλλοι που τράβηξαν τον δικό τους δρόμο παίρνοντας κάποια απο τα πλοία που άφησε όρθια ο Belmont. Aυτοί που συμμάχησαν ήταν οι εξής

---

''Hundred Swords'' Hank, πειρατής απο την Grand Line με επικήρυξη 55.000.000 , καπετάνιος των Hundred Sword Pirates

Spoiler:

---

Jef Drains  πειρατής απο την Grand Line με επικήρυξη 70.000.000 , καπετάνιος των Drain Pirates

Spoiler:

---

Anne Cormac πειρατής απο την Νοrth Blue με επικήρυξη 110.000.000 , καπετάνιος των Northern snow Pirates

Spoiler:

---

Αλήθεια πως σας έπιασαν?Έχετε αρκετά μεγάλες επικηρύξεις για να είστε αδύναμοι.
Δεν με νίκησαν οι επαναστάτες του συγκεκριμένου νησιού, έπεσα επάνω σε έναν απο τους πιο δυνατούς επαναστάτες με όνομα Sabo ο οποίος με νίκησε και με εστειλαν εδώ.
Εμένα με νίκησαν σε ναυμαχία κάμποσα πλοία τους, ενώ ερχόμουν προς τα εδώ. Παραδόθηκα για να σωθεί το πλήρωμα απάντησε ο Drains
Εγώ έχασα στο τουρνουά. Εκεί με βρήκαν  οι επαναστάτες και με συνέλαβαν ενω  ήμουν αδύναμος, ενέργησαν λες και ήταν Marines
Μόλις τελειώσουμε τον ανεφοδιασμό θα πάμε για το τουρνουά εγώ με το πλήρωμά μου, εσείς μπορειτε να φύγετε μαζί μέχρι να βρειτε αρκετά πλοία για να χωριστείτε. Αλλα θέλω κάποιες πληροφορίες για το τουρνουά, είπε στον τελευταίο

Αφού πήραν τις πληροφορίες που ήθελαν και ανεφοδιάστηκαν, πήραν ότι βρήκαν απο το γραφείο του διοικητή και ξεκίνησαν το ταξίδι τους για την πόλη του τουρνουά .
Μέσα στις επόμενες ώρες, είχαν περπατήσει αρκετά με έδαφος να μην τους βοηθά και τόσο στην αποστολή τους έτσι σταματήσαν λίγα μέτρα πιο πέρα απ το δρομάκι στο οποίο περπατούσαν. Η νύχτα άρχισε να πέφτει, μαζί με αυτή και η θερμοκρασία. Τα χιόνια που κάλυπταν το έδαφος είχαν παγώσει εντελώς και το να κάτσεις στο έδαφος ήταν αδύνατο, ακόμα και αν έριχνες κλαδιά, φύλλα και κουβέρτες
Κάθισαν μέσα σε έναν μεγάλο κορμό ενός πεσμένου δέντρου, περιμένοντας να περάσει η χιονοθύελλα. Αν δεν σταματούσε λίγες ώρες πριν τα χαράματα, θα αν αναγκάζονταν να διασχίσουν όλη την απόσταση που τους χώριζε απ τον προορισμό τους με συνοδό την παγωνιά.
Όταν ο Bill επέστρεψε απ την σκοπιά του, σηκώθηκε για να τον αντικαταστήσει ο ίδιος ο καπετάνιος του. Ο βήχας που τον είχε πιάσει δεν περιγραφόταν.Δεν αισθανόταν τόσο καλά μετά απο μισή ώρα στο κρυο. Η απότομη αλλαγή κλιματικών συνθηκών πρέπει να έφταιγε. Απο τις ζέστες του Renaisse και της Kilauea, στα ήπια κλίματα της Water 7 και του Long Ring, και τώρα στις κακοτράχαλες βουνοκορφές, χωρίς να υπολόγιζαν τις απότομες αλλαγές μέσα στην θάλασσα .

Είχε αρχίσει να τρέμει έτσι έβαλε την κουβέρτα ωστε να καλύψει όσο περισσότερο απ το σώμα του γινόταν.
Σηκώθηκε όρθιος μετά απο λίγο, πατώντας με το δεξί του πόδι δυνατά στο έδαφος.Κούνησε το αριστερό του πόδι για να περπατήσει και πάτησε με αυτό δυνατά στο έδαφος.Ένας ξαφνικός πόνος στο πληγωμένο πλευρό του τον έριξε στα γόνατα. Ήταν  μια πληγή μάχης απ το πρόσφατο παρελθόν, απο τότε που ακόμα ήταν πρίγκιπας μα δεν πρόλαβε να γιατρευτεί εντελώς το τελευταίο τετράμηνο . Το κρυο που έβγαινε απ το χιόνι του είχε παγώσει τα γόνατα, όμως δεν μπορούσε να κάνει κάτι για να το αποτρέψει. Έβγαλε την θήκη μαζί με το ξίφος του και άρχισε να το χρησιμοποιεί ως μέσο για να κινηθεί, ενώ ο παγωμένος αέρας του χτυπούσε το πρόσωπο.
Ένα ουρλιαχτό ζώου απο κάπου αριστερά τον εκανε να βλαστημήσει . ''Κρυο, πόνος και τώρα αυτό'' .Καταργήθηκε την τύχη του. Με τις πιο γρήγορες κινήσεις μπορούσε να κάνει κινήθηκε προς τον πεσμένο κορμό για να καλυφτεί και να μπορέσει να δει καθαρότερα, όμως ακόμα απείχε αρκετά και με τον ρυθμό που πήγαινε, θα έφτανε αφού τον είχαν φτάσει τα ζωα.

Ακούμπησε με την πλάτη σε ένα δέντρο, θα χρησιμοποιούσε το χακι του σαν όπλο μαζί με το ξίφος, το θέμα ήταν να έβλεπε τα ζωα πριν τον πλησίαζαν. Η ανάσα του που έβγαινε απ το στόμα του προς στην ατμόσφαιρα άρχισε να βαραίνει δείχνοντας το πόσο κρυο είχε .
Ένα αγριωπό μουγκρητό ακούστηκε πίσω απ το πεύκο που ήταν στα δεξιά του και δυο κατάλευκοι λύκοι βγήκαν απο πίσω του λίγες στιγμές μετά.

Κοίταξε τον ουρανό και ξεφύσησε για ακόμα μια φορά, ευτυχώς τους είδε πρώτος. Άρχισε να βγάζει το ξίφος του απ την θήκη του με τον μεταλλικός ήχος της τριβής της λεπίδας του ξίφους με την θήκη να φαντάζει στα μάτια του Belmont οτι ταράζει τους λύκους. Πέταξε την θήκη κάτω ενω δυο ακόμα λευκοί λύκοι εμφανιστήκαν, αυτήν την φορά όμως απ τα πλάγια ενω βήματα απο άλλους πόσους άρχισαν να κάνουν την κατάσταση ανησυχητική. Πρέπει να ήταν πάνω απο 50-60. Τον είχαν κυκλώσει χωρίς να το καταλάβει . Άφησε την κουβέρτα που είχε στους ώμους του να πέσει επάνω στο δέντρο και σχεδόν ταυτόχρονα με την πτώση της, άρχισε να κινεί το ξίφος του από λύκο σε λύκο, δείχνοντας πως δεν τους φοβάται και πως θα τους αντιμετωπίσει.

Δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει την δύναμη του φρούτου του καθώς θα προκαλούσε κατολίσθηση με τόσο χιόνι και σε τέτοιο υψόμετρο, και αν χρησιμοποιούσε λεπίδες που έκοβαν  στον αέρα, πιθανόν να είχαν τον ίδιο αποτέλεσμα με το φρούτο, σε μικρότερη κλίμακα.
Ο λύκος που βρισκόταν στα αριστερά Του άρχισε να κινείτε μόλις κοίταξε στην αντίθετη κατεύθυνση.Οι άλλοι δυο παρέμεναν σταθεροί ενω ταυτόχρονα πλησίαζαν ολοένα και περισσότεροι.
Έβαλε το ελεύθερο χέρι του μέσα απ την κάπα του και με τα δάχτυλα του τράβηξε δυο μαχαίρια. Τρέχοντας προς τον λύκο που είχε μπροστά του, τα πέταξε ακριβώς πίσω του, πετυχαίνοντας τον αντίστοιχο λύκο.
Τρέχοντας πρόσωπο με πρόσωπο,ο λύκος έκανε ένα άλμα για να πέσει επάνω στον Belmont και να του δαγκώσει το κεφάλι. Έσκυψε αποφεύγοντας την επίθεσή του και τον κάρφωσε στο κάτω μέρος του λαιμού καθώς περνούσε απο πάνω του.
Δυο λύκοι λιγότεροι

Σήκωσε το ξίφος του όρθιο για να χτυπήσει τους άλλους δυο που πλησίαζαν καθώς οι υπόλοιποι λύκοι έκαναν κύκλο γύρω του, όμως κάτι του τράβηξε την προσοχή, που όμοιό του δεν είχα δει στην ζωή του

Ένας κατάλευκος τίγρης , ακόμα πιο λευκός και μεγάλος σε μέγεθος απο την μορφή του κέρβερου που έπαιρνε ο Hans με τις δυνάμεις του φρούτου του ,στεκόταν στον διπλανό λόφο και κοιτούσε προς το μέρος της μάχης αν και θα ορκιζόταν πως κοιτούσε εκείνον ενω είχε ξεκινήσει έναν βρυχηθμό. Δευτερόλεπτα ολόκληρα τα οποία του φάνηκαν σαν αιώνες δεν ακουγόταν τίποτα άλλο εκτός απο τον αέρα μετά τον βρυχηθμό και δεν κινούταν τίποτα άλλο, εκτός απ το χιόνι που έπεφτε στην ηδη χιονισμένη γη. Όταν επανήλθε στην πραγματικότητα, έσφιξε το ξίφος του και κοίταξε πιο χαμηλά, όμως δεν είδα τους λύκους, είχαν εξαφανιστεί όλοι, εκτός φυσικά απο τα κουφάρια των δυο νεκρών.Κοίταξε τριγύρω σαστισμένος ψάχνοντας τους, μάταια. Είχαν εξαφανιστεί. Σήκωσε πάλι το βλέμμα μου ψηλά στον λόφο. Ο τίγρης είχε γυρίσει την πλάτη του και συνέχισε να περπατά προς την μεριά του βουνού ενώ σταμάτησε για λίγο, ρίχνοντας το βλέμμα του στην μεριά που όδευαν και αυτοί, στην περιοχή του τουρνουά. Κατα κάποιον τρόπο τον είχε σώσει? Και γιατί κοιτούσε προς τα εκεί? Ήταν κάποιος χρήστης φρούτου του διαβόλου ?

Έπεσε στα γόνατα, τα πόδια του δεν τον κρατούσαν άλλο. Το ξίφος του το είχε καρφώσει στο έδαφος, λερώνοντας το χιόνι γύρω απ την λεπίδα με αίμα, όμως δεν είχε άλλο τρόπο για να κρατηθεί.
Όταν το κεφάλι του είχε ακουμπήσει στο έδαφος, είχε ηδη χάσει τις αισθήσεις μου.
Όταν ξύπνησε βρισκόταν σε ένα κρεβάτι και ο Hans ήταν δίπλα του. Του εξήγησε οτι είχε χάσει τις αισθήσεις του και οτι τον είχαν μεταφέρει με ασφάλεια στην  Kran  City οπου θα γινόταν το τουρνουά.Αυτό που τον ανησυχούσε ήταν πως είχε δημιουργηθεί ένα καραβάνι ανθρώπων το οποίο έβλεπαν μόλις μπήκαν στον κεντρικό δρόμο που οδηγούσε απο το κανονικό λιμάνι στην Κran City
Εκείνος σηκώθηκε και πήγε στο παράθυρο.Ο δρόμος κάτω από το πανδοχείο ήταν σχεδόν άδειος. Κανα δυο μπεκρήδες σερνόντουσαν από γωνιά σε γωνιά, χτυπώντας αδέξια εδώ και κεί, σφιχταγκαλιασμένοι με ένα μπουκάλι. Για λίγο χάθηκε. Το μυαλό του ξαναγύρισε σε κείνο το πλάσμα, κάτι δεν πήγαινε καλά.Ήταν σίγουρα τυχερός, ο τίγρης εμφανίστηκε σε υπερβολικά "βολική" στιγμή, για να ήταν μια απλή σύμπτωση. Κι ύστερα, απλά έφυγε; Όχι, δεν μπορεί να ήταν τυχαίο, γνώριζε καλά πως η τύχη δεν σκαρώνει τόσο φανερά παιχνίδια.

Ένας πόνος στο πλευρό τον έκανε να συνέλθει, δεν ήταν καλά, το κρύο τον είχε καταβάλλει, άφησε την κουρτίνα να καλύψει ξανά το παράθυρο και γύρισε στο κρεββάτι του. Το επόμενο πρωί θα σηκώνονταν αξημέρωτα και κάτι του έλεγε ότι θα χρειαζόταν όσες δυνάμεις μπορούσε να ανακτήσει, έτσι κοιμήθηκε με μιας.
Το επόμενο πρωί βρήκε τον Belmont στο παράθυρο του δωματίου τους να κοιτά τον γεμάτο απο κόσμο, δρόμο. Το καραβάνι των ανθρώπων είχε ηδη φτάσει και ξεκινούσε για το τουρνουά.
Διάβασε αυτό.Είναι κάτι που θα σε ενδιαφέρει.Πιθανόν να έχει σχέση με το τουρνουά είπε και του παρέδωσε τον φάκελο που έγραφε Απόρρητο με μεγάλα κόκκινα γράμματα. Ήταν  ένας φάκελος που είχαν κλέψει απ την επανάσταση.Ο Gabriel τον άνοιξε με προσοχή καθώς έδειχνε σημαντικός. Πιο σημαντικό όμως έδειχνε το περιεχόμενό του. Διάβαζε για το σχέδιο να κατακτήσουν το συγκεκριμένο τοπο μέσω ενός ισχυρού όπλου που ήταν κρυμένο κοντά στην περιοχή της Κran City και πως το μυστικό γι αυτό το είχε μονο ο Steve Brey. Το εύρημα ήταν αρκετά σημαντικό μα έκανε και λόγο για την ηγέτιδα της επανάστασης στο νησί, Νatasha Fang την οποία δεν βρήκαν στην βάση. Έπρεπε με κάθε τρόπο να το κρατήσει ασφαλή τον θείο του μα πρώτα έπρεπε να τον βρει, όπως επίσης έπρεπε να πάρει μέρος και στο τουρνουά .Εκεί θα ήταν όλοι οι επίδοξοι διεκδικητές του μυστικού και θα πολεμούσαν μέχρι θανάτου.

Οι άντρες ξεκίνησαν να φεύγουν απο το πανδοχείο.Ένα πλήθος κόσμου προμηθευόταν νερά και τρόφιμα απο τα μαγαζιά ενώ άλλοι όδευαν προς την αρένα του τουρνουά που βρισκόταν κάποια χιλιόμετρα μακρυά . Αρκετοί πειρατές, επαναστάτες, παράνομοι και άλλοι είχαν κάνει τις κλίκες τους και στραβοκοιτούσαν κάθε περαστικό προσπαθώντας να ξεκινήσουν μια πρόωρη μάχη , εξάλλου όλοι τους ήξεραν πως δεν επρόκειτο να μοιραστεί το περιεχόμενο του μυστικού αν οι φήμες αλήθευαν για την δύναμή του . Μια σπίθα αρκούσε για να αρχίσει μια φωτιά, η οποία θα ανέβαζε την θερμοκρασία . Τώρα που σκέφτηκε την θερμοκρασία ο Βelmont, κατάλαβε πως δεν είχε καμία σχέση με αυτή που συνάντησαν στις οροσειρές, στην Κran City ήταν αρκετά καλα, προς την ζέστη μάλιστα.
Πολλά άγνωστα πρόσωπα υπάρχουν τριγύρω. Παρατήρησε ένας ντόπιος. Έχω έρθει χιλιάδες φορές εδώ και τόσο κόσμο δεν είδα ξανα.
Λέγεται πως τώρα το βραβείο του Brey είναι το κάτι άλλο, του είπε ο συνομιλητής του
Στον κόσμο υπάρχουν δυο ειδών άνθρωποι . Αυτοί που έχουν όνειρα και αυτοί που κοροϊδεύουν τα όνειρα των άλλων που έχουν. Σέβομαι κάθε έναν που έχει έρθει εδώ για το μυστήριο βραβείο. Ακόμα και οι τυχοδιώκτες έχουν έναν σκοπό.

Τα λόγια του καπετάνιου δεν ήταν ψιθυριστά όπως των ντόπιων κάτι που πρόδιδε την αυτοπεποίθηση του. Δεν τον ενδιέφερε ιδιαίτερα αν τον άκουγαν , σε αντίθεση με τους άλλους.

Πόση ώρα για την αρένα; Είπε περπατώντας δίπλα στον ''νέο'' ο Megalodon
Γυρω στο εικοσάλεπτο ε Hans? ρώτησε ο Βill προσπαθόντας να επιβεβαιώσει πως διάβαζε σωστά τον χάρτη που του είχε δώσει
Ναι, τόσο περίπου

Μετά απο μια σύντομη ώρα περπατήματος, κοντά σε αυτή που υπολόγιζε ο Bill άρχισαν να βλέπουν στο βάθος τέσσερις τεράστιους βράχους να ξεπετάγονται απ το έδαφος. Καθώς πλησίαζαν άρχισαν να αντικρίζουν στημένες κερκίδες ανάμεσα τους, καθως αυτοί οι τεράστιοι βράχοι σηματοδοτούσαν τις άκρες της αρένας! Ήταν λες και κάποιος φρόντισε να σπάσουν σε συγκεκριμένο σημείο για να στηθεί όλο αυτό το σκηνικό. .
Ανάμεσα απο τους τέσσερις τεράστιους βράχους υπήρχε μια γιγαντιαία γούβα η οποία αποτελούσε το μέρος που θα γίνονταν οι αγώνες, χώρος ο οποίος δέσποζε στην μέση της . Έμοιαζε με μια τεράστια σφαίρα με διάμετρο είκοσι μέτρων καφέ-μαύρου χρώματος λόγο του εδάφους.