[Τελος]Νομος και Ταξη! Η δικαιοσυνη πανω απο ολα! Μερος 10ο - Το Tohan ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΣΕΙ

Σημειωση για Αναγνωστη:

Το ταξιδι απο το Sedna Kingdom μεχρι το Tohan Island ηταν μακρινο. Ειχαν περασει αρκετες μερες που ειχανε βαλει οι Marines πλωρη για επιστροφη στην βαση, ετσι ωστε να παραδωσουνε τους Peck Brothers που ειχανε συλλαβει στην τελευταια τους αποστολη, και ακομα δεν ειχαν φτασει.
Η νεα μερα τους βρισκει αραγμενους στην Sirakava. Ειχαν προσαραξει εκει αρχικα για ανεφοδιασμο αλλα ειχαν μεινει για πολυ παραπανω εκει. Ειχαν αγορασει τροφιμα και νερο, ακομα και για τους κρατουμενους, ειχαν επισκευασει το πλοιο, το ειχαν καθαρισει μεχρι και τα οπλα τους ειχαν γυαλισει οι ναυτικοι αλλα ο Captain Craul, αρνουνταν να δωσει την εντολη να ξεκινησουν και ετσι εμεναν επ αοριστον στο νησι.
Ο Red, σαν δευτερος αξιωματικος του πλοιου, ειχε και αυτος ευθυνη για την εκκινηση του πλοιου, και μαλιστα ο ιδιος ηθελε πολυ να φτασει στο Tohan για να γινει και επισημα η παρασημοφορηση του σε αξιωματικο, αλλα ακομα και σε αυτον ο Captain Craul δεν ειχε πει τιποτα. Του ειχε ζητησει επανελλημενα να ξεκινησουν οπως και τον λογο που καθυστερουν αλλα δεν επαιρνε κουβεντα απο αυτον.

Ωσπου ενα απο τα επομενα βραδια ακουστηκε το Den Den Mushi.
Μεσα στην καμπινα του Captain Craul βρισκεται ο ιδιος ο Craul με τον Red που ειχε ερθει να προσπαθησει να τον πεισει, και ο Captain του ειχε βαλει ενα ποτηρι σακε για να τον αποσπασει την προσοχη.
Ο Captain σηκωνει το Den Den Mushi
*gotcha*
-Εδω Captain Craul. Σε ακουω.
-Συναδελφε Craul... Οι πειρατες θα χτυπησουν τον πρωι. Εχω ηδη στο νησι τους Wolfpack. Μπορεις να ξεκινησεις.
-Ξεκιναμε μαζι με τον Ensign Red.
Ειπε και εκλεισε το Den Den Mushi.
*gotcha*
Ο Red κοιταξε τον καπετανιο του απορημενος και περιμενε μια εξηγηση.
-Τι κοιτας? Ο Commodore μας ειπε να ξεκινησουμε. Μας περιμενει.
-Ο Commodore Daigin ηταν αυτος?
-Μα φυσικα.
-Τι γινεται? Ποιοι πειρατες θα χτυπησουν?
-Πηγαινε εξω και δωσε εντολη να μαζευτει ολο το πληρωμα. Θα τα ακουσεις μαζι με τους υπολοιπους.

Ετσι και εγινε. Ο Red βγηκε και εδωσε την εντολη στον ναυτη που βρισκοταν σε επιφυλακη.
Αυτος αρχισε να φωναζει και να ξυπναει το πληρωμα και να τους μαζευει σιγα σιγα.
Ωσπου λιγα λεπτα μετα, ολοι ειχαν μαζευτει στο καταστρωμα, οι περισσοτεροι σκουντουφλωντας. Εκει τους περιμεναν ο Ensign Red και Captain Craul.
Ο τελευταιος εκανε ενα βημα μπροστα και ειπε
-Ανδρες! Ξερω οτι ειστε ανησυχοι και αναρωτιεστε για ποιον λογο ειμαστε τοσο καιρο εδω και δεν εχουμε φυγει για το Tohan.
Εφτασε η ωρα να σας τον πω. Βρισκομαστε υπο τις αμεσες εντολες του Commodore Daigin, επικεφαλη της βασης μας στο Tohan Island και ολοκληρης της North Blue. Ο Commodore προσφατα, προσωπικα επικυρηξε τον Devil Eyed Rin με 60.000.000 Belli. Και αυτος ο πολυ επικινδυνος αντρας αποφασισε να τον εκδικηθει κανοντας το ανηκουστο. Θα επιτεθει στην βαση μας στο Tohan. Πληροφοριες απο καποιους διεφθαρμενους πρωην κυνηγους επικυρηγμενων, επιβεβαιωνουν την φημη αυτη και μαλιστα επιβεβαιωνουν οτι η επιθεση θα γινει το πρωι. Ημαστε σταματημενοι τοσο καιρο εδω γιατι βρισκομαστε σε επιφυλακη. Περιμενουμε τους πειρατες να επιτεθουν και οσο ασχολουνται με τις αμυνες της βασης εμεις τους περικυκλωνουμε απο πισω και τους λιωνουμε μια και καλη.
Η αναμονη σας λαμβανει τελος. Ριξτε τα πανια, αναψτε τις λαμπες και ετοιμαστειτε να σαλπαρουμε για το Tohan. Οι συναδελφοι μας χρειαζονται!

Και με αυτην την προταση γυρισε και μπηκε μεσα στην καμπινα του, κανοντας νοημα τον Red να ακολουθησει, και οι δυο αντρες μπηκαν μεσα.
Εκατσε στην καρεκλα του και ο Red σταθηκε πανω στο δικο του γραφειο(μεσα στην καμπινα του Captain εχει 2 γραφεια. Το δευτερο ειναι για τον δευτερο αξιωματικο του πλοιου)
-Συγχωρα με για την μυστικοπαθεια Red. Δεν επρεπε να το πω σε κανεναν για ποιον λογο περιμεναμε.
-Δεν με εμπιστευεσαι καπετανιε?
Ηταν μια απο τις σπανιες φορες που ο Red του ειχε μιλησει στον ενικο, ισως και η πρωτη.
-Δεν ειναι οτι δεν σε εμπιστευομαι. Το αντιθετα μαλιστα. Εχεις αποδειξει πολλες φορες τον εαυτο σου. Αλλα ηταν οι εντολες. Οπως θα περιμενεις τους ναυτες σου να υπακουν τις δικες σου εντολες, ετσι πρεπει να υπακους και εσυ τις εντολες των ανωτερων σου. Ειναι θεμα αρχης. Καταλαβαινεις?
-Καταλαβαινω τι λες αλλα δεν ηταν κατι τοσο σημαντικο. Και να μου το ελεγες, δεν θα κινδυνευε κατι.
-Ακριβως επειδη δεν ηταν σημαντικο, για αυτο δεν στο ειπα. Αμα ηταν σημαντικο θα το μοιραζομουν μαζι σου και θα το συζητουσαμε.
Τοτε ηταν που ο Red καταλαβε τι εννοουσε ο καπετανιος του και για αυτο σταματησε την κουβεντα.

Εν τω μεταξυ, εξω το πληθος ειχε ξεκινησει να κανει ετοιμασιες υπο τις διαταγες των Warrant Officers Rika και Mark, των επομενων πιο υψηλοβαθμων στο πληρωμα.
-Το ταξιδι το βραδυ ειναι δυσκολο και επικινδυνο αντρες! Δεν ενδεικνυται εκτος απο πολυ ιδιαιετερες περιπτωσεις. Και μια απο αυτες τις περιπτωσεις ειναι σημερα. Οπως μας ειπε ο καπετανιος μας, οι συναδελφοι μάς μας χρειαζονται! Στηριζονται πανω μας. Για αυτο και εμεις θα παρουμε το ρισκο και δεν θα τους αφησουμε!
-Αυτα που ειπε η Rika και αναψτε οτι μπορειτε και βαλτε το περιμετρικα γυρω γυρω απο το πλοιο. Πρεπει να βλεπουμε που παμε.
Ειπε ο Mark και η Rika τον κοιταξε με ενα βλεμμα *με δουλευεις?*
-Θελω τους πλοηγους να εχουν τα ματια τους συνεχεια στις πυξιδες και τους χαρτες. Οταν δεν βλεπεις τον οριζοντα, χανεσαι. Αφου οριστει πορεια το πηδαλιο σταθερο και ολοι στο καταστρωμα! Θελω να κοιτατε τριγυρω. Να γινετε τα ματια του πλοιου! Παμε γερα!
Και καπως ετσι, η αγκυρα σηκωθηκε, τα πανια λυθηκαν και ο βραδυνος κρυος αερας τα φουσκωσε, κουνωντας το πλοιο.

Και ενω τα πραγματα εμοιαζαν να κυλαν ομαλα, λιγες ωρες μετα την εκκινηση του πλοιαριου, ενας απο τους ναυτες, ειδε κατι περιεργο στον οριζοντα. Ο μαυρος ουρανος εσπαγε και εδινε την θεση του σε κατι γκρι, ελαφρως φωτισμενο.
Και ενας κεραυνος επεσε απο τα φορτισμενα συννεφα.
-ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ! ΕΥΘΕΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ!
Φωναξε με ολη του την δυναμη μολις καταλαβε τι εβλεπε μπροστα του.
Ολοι οι αντρες ξεκινησαν τις γνωστες διεργασιες πριν την εισοδο σε καταιγιδα. Μαζεψαν τα πανια και ελευθερωσαν το τιμονι με τον τιμονιερι απο πανω για να προσπαθει να κρατησει πορεια.
Και πολυ λιγο αργοτερα τα πρωτα νερα της βροχης τους εφτασαν.
Ο Captain Craul και ο Red ειχαν βγει και αυτοι στο καταστρωμα με το που ακουσαν τις φωνες. Ειδαν και αυτοι με την σειρα τους το φυσικο φαινομενο που τους ηρθε εμποδιο και φωναξαν για να ακουστουν στο δυνατο σφυριγμα του ανεμου
-ΤΕΛΕΙΩΣΤΕ ΜΕ ΤΙΣ ΕΤΟΙΜΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΛΥΦΘΕΙΤΕ! ΟΣΟΙ ΕΧΕΤΕ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΤΟ ΚΑΤΑΣΤΡΩΜΑ ΔΕΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΚΡΑΤΗΘΕΙΤΕ, ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΣΤΟ ΑΜΠΑΡΙ! ΓΡΗΓΟΡΑ!
Και επειτα, επεστρεψαν στην καμπινα.

H καταιγιδα ειχε ξεσπασει για τα καλα. Το πλοιο ταρακουνιοταν στην αναστατωμενη θαλασσα, σχεδον ακυβερνητο. Ο αερας φυσουσε τοσο δυνατα που με το ζορι κρατιοταν καποιος ορθιος στο καταστρωμα, και οι σταγονες της βροχης σαν μαστιγια χτυπουσαν το πλοιο.
Πορεια δεν υπηρχε, η πλωρη αλλαζε μερια σε καθε κυμα που επεφτε πανω. Και η καταιγιδα εμοιαζε ατελειωτη. Η ωρα περνουσε, το πλοιο αντεχε, αλλα δεν βλεπαν καποιο τροπο να ξεφυγουν απο εκει μεσα.
Σε μια στιγμη ο αερας κοπασε λιγο και το πολυ ταρακουνημα σταματησε. Οι τιμονιεριδες, δυσκολα μεν, αλλα ξαναπηραν τον ελεγχο του πλοιου. Ομως προς τα που να πανε? Δεν ξεραν που και ποσο τους ειχε μετακινησει η καταιγιδα.
Ο Mark, βρισκομενος στο αμπαρι, βρηκε την ευκαιρια σε αυτην την αναπαυση και εκανε αυτο που σκεφτοταν οση ωρα περιμενε. Σηκωθηκε και αρχισε να ανεβαινει τις σκαλες.
-MAAAARK! ΠΟΥ ΠΑΣ??
Του φωναξε η Rika.
-ΝΑ ΒΡΩ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ!
Της απαντησε και ανεβηκε στο καταστρωμα
Εκει, σταθηκε για λιγα δευτερολεπτα και επικαλεστηκε τις δυναμεις του φρουτου του. Οι ωμοι και ο κορμος του μεγαλωσαν και γεμισε μαυρα πουπουλα. Τα ποδια του μεταμορφωθηκαν σε νυχια γαμψα, το προσωπο του αντικατασταθηκε απο ενα μεγαλο και επιβλητικο κιτρινο ραμφος και τα χερια του εγιναν αετισια φτερα.
Εσκυψε και με ενα δυνατο τιναγμα των φτερων του, πεταξε στον καταμαυρο ουρανο.


ΥΓ: Ο αετος μπορει να μην θεωρειται νυχτοβιο πτηνο και να μειονεκτει η οραση του απεναντι στην κουκουβαγια το βραδυ αλλα και παλι συνεχιζει να εχει πολυ μεγαλες οφθαλμικες κορες που βοηθουν στην σκεδαση του οποιοδηποτε φωτος, κανοντας το πιο ευκολα να δει το βραδυ

Για ωρα περιπλανηθηκε στον ουρανο, στις δυσκολες και αντιξοες συνθηκες της καταιγιδας. Εψαχνε το τελος της. Ποια ηταν η πιο κοντινη εξοδος της. Και ωρα μετα την βρηκε. Βγηκε στον καθαρο εναστρο ουρανο και ειδε πισω του το επιβλητικο συννεφο. Σταθηκε για μια στιγμη, προσανατολιστηκε και περισσιο θαρρος ορμησε ξανα μεσα. εψαξε το πλοιο. Ηταν μια λαμψη που διεκρινε, το λιγοστο φως της καμπινας ξεχωριζε στην μαυριλα.
Προσγειωθηκε πανω στο πλοιο, πηρε ανθρωπινη μορφη ξανα και πηγε στον τιμονιερη. Του εδωσε πορεια και εμεινε στο τιμονι, βοηθωντας τον να το κρατησει ευθεια.
Ωσπου σταδιακα η καταιγιδα αρχισε να κοπαζει. Η ορμη του αερα μειωθηκε σε φυσιολογικα επιπεδα και η βροχη εγινε ψιχαλα. Στον οριζοντα, φανηκαν οι πρωτες ακτινες του ανατελλοντος ηλιου. Ειχε ηδη φτασει πρωι. Ειχαν χασει πολυ χρονο. Η επιθεση θα ξεκινουσε οπου να ναι!
Ο Captain Craul βγηκε στο καταστρωμα και εκτιμησε την κατασταση.
-Ισως προλαβαινουμε ακομα...
Ειπε και με ενα σαλτο ανεβηκε στο παρατηρητηριο.
Ηταν γνωστο και παντα τους το ελεγε, οτι ηξερε την North Blue σαν την παλαμη του. Ετσι αφου ανεβηκε, αφουγκραστηκε το τοπιο και εθεσε κατευθυνση πορειας.
Το πληρωμα, διχως να τον αμφισβητησει ακολουθησε τις οδηγιες του.

Το πρωτο που φανηκε στον οριζοντα και μαρτυρησε οτι ειχαν φτασει στο Tohan ηταν ο καπνος. Μαυρος καπνος φαινοταν στον οριζοντα και ερχοταν απο το νησι.
Πλησιασαν και φανηκε και το νησι. Πλεον ηταν ξεκαθαρες οτι ηταν πολλες οι εστιες απο τις φωτιες και μοιρασμενες παντου στην βαση. Τα τειχη απο την μια μερια ηταν γκρεμισμενα και ειδαν πλοια και βαρκες, αγνωστων στοιχειων, προσαραγμενα σε καποια σημεια γυρω απο το νησι. Ο Captain Craul ηταν καρφωμενος στην πλωρη και κοιτουσε.
Καθως φτασαν στο νησι, ο Craul εδωσε εντολη να κανουν τον κυκλο και να φτασουν στο γκρεμισμενο κομματι του τειχους. Ετσι και εγινε. Πιασαν περιμετρικα το νησι και επλευσαν μεχρι το ανοιγμα. Εκει ειδαν πλοια και αναγνωρισαν το ενα. Ειχε ενα πειρατικο jolly roger αλλα δεν ηταν του Devil Eyed Rin. Αλλοι πειρατες πρεπει να εμαθαν για την επιθεση και θελησαν να εκμεταλλευτουν την κατασταση.
Ο Red το καταλαβε και βλαστημησε
-Αποβρασματα της θαλασσας. Καθαρματα και εγκληματιες. Επικροτειτε το χαος και σας αρεσει η καταστροφη και δεν χανετε ευκαιρια για να το δειξετε. Θα συναντησετε τον θανατο πολυ συντομα.
Και πολυ θυμωμενος πηγε στην καμπινα του και πηρε τον εξοπλισμο του. Το ιδιο εκανε και το υπολοιπο πληρωμα

O Red φορεσε μια μαυρη μπλουζα που ειχε γραμμενο πανω της με λευκα γραμματα την λεξη "ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ". Φορεσε το καπελο του(το ναυτικο), τα λευκα του γαντια που τον βοηθουσαν στον ελεγχο του φρουτου του και εδεσε τα δυο σπαθια του στην μεση του.
H Rika πιο τυπικη, φορεσε κανονικα την στολη της, μπλε παντελονι-ασπρο πουκαμισο, εδεσε τα μακρια της κοκκινα μαλλια στυλ αλογοουρα, να μην την εμποδιζουν, φορεσε το καπελο της και με το κατανα της στο χερι ηταν ετοιμη.
Ο Mark, φορεσε και αυτος τα ρουχα των Μαρινς, με ανοιχτο το πουκαμισο του. Πεταξε το καπελο του σε μια γωνια και ζωστηκε τα δυο του διπλα(με διπλο βαρελι) πιστολια, την καραμπινα του, την φαρετρα του και φυσικα το αγαπημενο του τοξο. Βαρια εξοπλισμενος οπως παντα συναντησε τους υπολοιπους.
Μια μικρη ομαδα εμεινε μονο στο καραβι για να προσεχουν το πλοιο και τους Peck Brothers που θα εφερναν στο νησι. Οι υπολοιποι συμπεριλαμβανομενου της τριαδας και του Captain Craul αποβιβαστηκαν και πατησανε στο εδαφος του νησιου.
Το τοπιο ηταν πραγματικα βομβαρδισμενο. Τα πετρινα τειχη ειχαν γκρεμιστει και μαζι τους ειχαν πεσει και καποια απο τα κανονια που ηταν ενσωματωμενα σε αυτα. Παντου τριγυρω συντριμια και σημαδια μαχης. Οπλα πεταμενα κατω, αιμα παντου και η ατμοσφαιρα μυριζε μπαρουτι και νεκρα. Πραγματικο πεδιο μαχης