[Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β')

-Ποιος είσαι; Τι προσπαθείς να κάνεις;
-Δεν έπαιζα θέατρο πέντε μέρες για να προδώσω την ταυτότητά μου τώρα. Θα σου πω μόνο ότι αν ήθελα, θα ήσασταν όλοι νεκροί. Όλοι. Το αφεντικό σου είναι βασικό πρόσωπο στο σχέδιό μου, οπότε θα του φερθώ αναλόγως. Όσο για σένα, ήσουν πιστός μέχρι το τέλος και παρά τα βασανιστήρια, κατάφερες να κρύψεις τον λόγο για τον οποίο ήρθατε. είπε και έβαλε ένα φιαλίδιο στην τσέπη του σακακιού του. Χάρηκα για την συνεργασία, ελπίζω να μη σε πειράζει αν χρησιμοποιήσω τη βάρκα σας. πρόσθεσε και φέρνοντας το περίστροφο απ'το χολ, τον πυροβόλησε στο κεφάλι. Έκρυψε τα φιαλίδια στο εσωτερικό του μανδύα του κι αφού τελείωσε με το κάπνισμα, έριξε λάδι, αλκοόλ και οτιδήποτε εύφλεκτο υπήρχε στο οίκημα κάτω. Άναψε όσα σπίρτα υπήρχαν, τα έριξε πάνω στα υγρά και παίρνοντας την βαλίτσα, βγήκε απ'το σπίτι. Η φωτιά θα αργούσε να φουντώσει, αλλά δεν είχε σημασία. Το βήμα του ήταν γρήγορο και σκόπευε να φτάσει στον προορισμό του μέσα απ'τα κτήματα. Η πορεία διήρκεσε πάνω από μισή ώρα, λόγω της ανομοιότητας του εδάφους και των συχνών στάσεων που έκανε ο νεαρός για να αποφύγει τα βλέμματα άλλοτε πειρατών και άλλοτε μελών της Shinsengumi. Πέρασε πολλές φορές δίπλα από σπίτι αγροτικών οικογενειών, που τα είχαν εγκαταλείψει για να γλιτώσουν· αν και με 15 πλοία να βομβαρδίζουν δύση και ανατολή, δεν υπήρχαν πολλά μέρη που θα μπορούσαν να πάνε. Ύστερα από πολύ περπάτημα, έφτασε κοντά στο λιμάνι, όπου μπορούσε να διακρίνει το πολύ δέκα άντρες ντυμένους στα μπλε. Στρίβοντας αριστερά, όπως του είχε πει ο μαφιόζος, περπάτησε περίπου στα 300 μέτρα και πράγματι αντίκρισε μια ξύλινη βάρκα. Χωρίς να σπαταλάει περισσότερο χρόνο, πέταξε την βαλίτσα μέσα, την έσπρωξε και πηδώντας πάνω της, έκανε κουπί μέχρι που απομακρύνθηκε απ'το νησί.

Στο νησί Yamagata:

Οι πρώτες ακτίνες του ήλιου σηματοδότησαν και την λήξη των εχθροπραξιών. Στο λιμάνι και στην παράκτια περιοχή στα δυτικά του Magome, οι πειρατές δέχθηκαν ολοκληρωτική καταστροφή. Τα μέλη της Shinsengumi είχαν χάσει πολλούς άντρες και δύο υποδιοικητές. Με ανέκφραστα πρόσωπα, ο Kondo Isami κι ο Harada Sanosuke με τους άντρες τους, μάζευαν τις σορούς των συντρόφων τους, ενώ ο Hijikata Toshizo είχε αφήσει μια μικρή ομάδα (αυτούς που είδε το βράδυ ο Takeshi) να προσέχουν το λιμάνι και ο ίδιος με μερικούς ακόμα έτρεχαν στα χωριά για να εντοπίσουν πειρατές που είχαν ξεφύγει. Στα κεντρικά στενά του Magome επικρατούσε πλήρης ησυχία, με τον Okita Sogo να βαδίζει αργά με το κεφάλι του Cutlass Rogers στα χέρια του και ένα σκοτεινό ύφος στο πρόσωπό του. Όσο για τον Nagakura Shinpachi, ήταν ο υπεύθυνος της ασφαλούς απομάκρυνσης των πολιτών και για του λόγου το αληθές, αν δεν ήταν τόσο προσεκτικός και πειθαρχημένος, τα 3/4 του πληθυσμού των δύο πόλεων θα είχαν αφανιστεί. Πλέον οι κάτοικοι είχαν μετακινηθεί στα τριγύρω χωριά στο βορρά και τον νότο με την συνοδεία μικρών ομάδων των πολιτοφυλάκων. Τα 8 πλοία του Rogers είχαν εγκαταλείψει και το παράδειγμά τους ακολούθησαν άλλα 4. Τρία πλοία ενός καπετάνιου που λάτρευε τον Rogers συνέχιζαν το βομβαρδισμό των ανατολικών χωριών και του Ouchijuku, αλλά σύντομα θα ξέμενε από πυρομαχικά. Το κυρίως πρόβλημα, ήταν οι πειρατές του Merciless Jack (ένας απ'τους τρεις καπετάνιους που κινητοποίησε ο Rogers και που δεν ήρθαν σε επαφή με τον κοκκινομάλλη νεαρό), οι οποίοι είχαν αποβιβαστεί στην ανατολική μεριά και παρόλο που ο καπετάνιος τους είχε εγκαταλείψει, λεηλατούσαν ελεύθερα τα χωριά. Ο John Gotti κάλεσε πολλές φορές ακόμα τον Moran, αλλά δεν έλαβε ποτέ απάντηση. Όταν είδα την πανωλεθρία που δέχθηκαν οι πειρατές, που στην τελική αυτό ήθελε κι ο Petrovic (να αλληλοκαταστραφούν), παραιτήθηκε απ'την αποστολή του και πήρε τον δρόμο της επιστροφής για να ενημερώσει το αφεντικό του. Το νησί βυθισμένο στην θλίψη, την καταστροφή και την ένταση, θα προσπαθήσει να ανακάμψει, αλλά έγινε σαφές σε όλους ότι η Shinsengumi του Yamagata είναι ένας εχθρός που κανείς δε θα ήθελε να αποκτήσει.

Όνομα χαρακτήρα: Kouen Takeshi

P.o.M. Points: 31

Belli: 93.000

Τυχόν παρατηρήσεις:


 


(και ξες για ποιο κομμάτι μιλάω..Μέχρι εκεί την θεωρούσα μια καλή ιστορία αλλα μετά έγινε όλα τα λεφτά! )