Greek One Piece RPG
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.


Greek One Piece Role Playing Game
 
HomeΑρχικήSearchLatest imagesRegisterLog in
To Greek One Piece Rpg διαθέτει Server στο Discord , μπορείτε να μας βρείτε πατώντας ΕΔΏ
Καλώς ορίσατε στο Greek One Piece Rpg! Εάν είστε νέος παίκτης παρακαλώ διαβάστε για το forum/παιχνίδι μας πατώντας ΕΔΩ
Για δημιουργία νέου χαρακτήρα δείτε ΕΔΩ
Μπορείτε να βρείτε τις νέες αλλαγές/προσθήκες στο παιχνίδι πατώντας ΕΔΏ
Log in
Username:
Password:
Log in automatically: 
:: I forgot my password
Who is online?
In total there are 12 users online :: 0 Registered, 0 Hidden and 12 Guests

None

Most users ever online was 106 on Thu Dec 19, 2019 4:08 pm
Άλλοι Καταζητούμενοι
Άλλοι Φημισμένοι
Search
 
 

Display results as :
 
Rechercher Advanced Search
Affiliates




Ομάδες Κυνηγών
Wolfpack
School of the Wolf
Ομάδες Ναυτικών
Dragon Storm

 

 [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α')

Go down 
2 posters
Go to page : Previous  1, 2, 3, 4, 5, 6  Next
AuthorMessage
FonikoKriari
Revolutionary General
Revolutionary General
FonikoKriari


Όνομα Χαρακτήρα : Belphegor
Posts : 1407
Join date : 2012-10-19
Age : 29

Character sheet
Remaining Health: 100%

[Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α') - Page 2 Empty
PostSubject: Re: [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α')   [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α') - Page 2 I_icon_minitimeWed Nov 04, 2015 6:24 pm

Η πόλη ξεκινούσε σχετικά απότομα, με μονοκατοικίες να εμφανίζονται σταδιακά, ενώ ο δρόμος είχε γίνει πλέον λιθόστρωτος, με εμφανή αρχιτεκτονική επιρροή. Λίαν συντόμως, οι αγροί και τυχών δέντρα εξαφανίστηκαν απ'το τοπίο και τη θέση τους πήραν κτήρια κάθε μεγέθους, όλα φτιαγμένα από πέτρα. Το κάρο σταμάτησε μπροστά από ένα συντριβάνι κι ο γέρος άφησε τα χαλινάρια να πέσουν.
-Κατέβα ρε! Φτάσαμε! φώναξε με την ίδια ενοχλητική φωνή. Ο νεαρός με υπομονή κι επιμονή, έκανε όπως είπε και κοντοστάθηκε για να εκφράσει την "ευγνωμοσύνη" του.
-Ευχαριστώ για την καλοσύνη σας.
-Ευχαρίστησε με με το να μη δημιουργήσεις προβλήματα στο νησί μου! απάντησε με ανοιχτά μάτια και με σοβαρό ύφος. Μετά το τελευταίο, του γύρισε την πλάτη και κατευθύνθηκε προς ένα παντοπωλείο, όσο ο Takeshi στεκόταν προβληματισμένος. Ίσως έπρεπε να τον βγάλει απ'την μέση, αλλά δε θα ήταν εύκολο. Το Yamagata φημιζόταν πέρα απ'το sake για το Bushido, τον κώδικα των samurai και η πολιτοφυλακή του νησιού πέρα από πολλά μέλη, είχε και τεράστια ισχύ. Μόνο ένας ηλίθιος θα δημιουργούσε σκηνή με τους Shinsengumi να αλωνίζουν. Γύρισε την πλάτη του στο κάρο και βάδισε προς το κέντρο της πόλης. Ο γέρος αν και είχε καταλάβει κάτι δε θα αποτελούσε απειλή, ή τουλάχιστον έτσι θεωρούσε. Αυτό που προείχε, ήταν να περιπλανηθεί στην πόλη, ώστε να έχει αποδείξεις για όσα είχε διαβάσει, να βρει μέρος να κοιμηθεί και τρόπο να μαζέψει πληροφορίες για τον στόχο του. Μέσα σε όλο αυτό όμως, το στομάχι του μούγκρισε υπενθυμίζοντάς του πως είχε να φάει μια ολόκληρη μέρα και ότι ο μόνος λόγος που δεν είχε αρχίσει να ζαλίζεται, ήταν επειδή απασχολούνταν με άσχετα πράγματα.
Back to top Go down
FonikoKriari
Revolutionary General
Revolutionary General
FonikoKriari


Όνομα Χαρακτήρα : Belphegor
Posts : 1407
Join date : 2012-10-19
Age : 29

Character sheet
Remaining Health: 100%

[Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α') - Page 2 Empty
PostSubject: Re: [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α')   [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α') - Page 2 I_icon_minitimeWed Nov 04, 2015 7:39 pm

Ο ήλιος είχε αρχίσει να δύει, αλλά η κινητικότητα στην πόλη ήταν μεγάλη. Κάθε λογής άνθρωποι κυκλοφορούσαν, οικογένειας με παιδιά, ζευγάρια, μέθυσοι και όλοι έδειχναν χαρούμενοι. Πράγματι το βιωτικό επίπεδο του νησιού ήταν αρκετά υψηλό με βάση όσα είχε δει μέχρι τώρα. Τότε είδε και το μεγαλύτερο πρόβλημα για την παραμονή του· μια πενταμελής ομάδα ένοπλων αντρών. Ήταν ντυμένοι με βαθιά μπλε στολές και όλοι τους έφεραν από ένα katana στις ζώνες τους. Το βλέμμα τους περιπλανιόταν στο τοπίο και έδειχναν έτοιμοι να δράσουν ανά πάσα στιγμή. Ο Takeshi απ'την άλλη χάζευε τα μαγαζιά που υπήρχαν τριγύρω για να καταλήξει να ρωτήσει έναν περαστικό.
-Μήπως γνωρίζετε που είναι το εστιατόριο "Granny's" ή κάποιο άλλο που να αξίζει να πάω;
Αφού ο περαστικός του είπε ότι το πρώτο εστιατόριο ήταν αισχρό, τον παρέπεμψε στο κοντινότερο, που βρισκόταν 2 στενά πιο πέρα και λεγόταν "Matsuhisa". Περνώντας ως τουρίστας που χάζευε τα "αξιοθέατα" δεν τράβηξε την προσοχή των Shinsengumi και περπατώντας βιαστικά, έφτασε έξω απ' το εστιατόριο. Ήταν ως επί το πλείστον φτιαγμένο από πέτρα, με ξύλινη επένδυση. Η πόρτα ήταν δρύινη και την άνοιξε ένας άντρας, που τον υποδέχθηκε με χαμόγελο και μια μικρή υπόκλιση. Ο νεαρός του έγνεψε και εισήλθε στον χώρο. Το δάπεδο ήταν ξύλινο με τετράγωνα και ορθογώνια σχήματα, ενώ οι τοίχοι ήταν βαμμένοι με πράσινο και θαλασσί. Τα τραπέζια ήταν μεγάλα από ξύλο πλατάνου, όπως και οι καρέκλες, με τα περισσότερα να είναι πιασμένα. Το προσωπικό αποτελούνταν από 5 σερβιτόρους και αγνώστου αριθμού μαγείρων.


Last edited by FonikoKriari on Wed Dec 30, 2015 4:23 am; edited 2 times in total
Back to top Go down
FonikoKriari
Revolutionary General
Revolutionary General
FonikoKriari


Όνομα Χαρακτήρα : Belphegor
Posts : 1407
Join date : 2012-10-19
Age : 29

Character sheet
Remaining Health: 100%

[Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α') - Page 2 Empty
PostSubject: Re: [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α')   [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α') - Page 2 I_icon_minitimeThu Nov 05, 2015 2:52 am

Χωρίς να χάνει χρόνο, κάθισε στο κοντινότερο σε αυτόν τραπέζι και έπιασε μονομιάς το μενού διαβάζοντας με ιλιγγιώδη ταχύτητα τις σελίδες. Η εξυπηρέτηση αποδείχθηκε άριστη, καθώς μία σερβιτόρα εμφανίστηκε αστραπιαία και κάλυψε με τραπεζομάντιλο το τραπέζι.
-Μη φύγεις! της είπε προστακτικά με σηκωμένο το ένα του χέρι. Θέλω να μου φέρεις αυτά. πρόσθεσε και άρχισε να της δείχνει τι ήθελε να φάει. Εκείνη τα σημείωσε γνέφοντας και χάθηκε στα μαγειρεία. Την ώρα της αναμονής πριν το πρώτο πιάτο, ηρέμησε και άρχισε να διαλογίζεται τον τρόπο που έπρεπε να κινηθεί. Δεν υπήρχε λόγος βιασύνης· θα έβρισκε τον "κοριό" από αύριο. Η σαλάτα του με ένα μπουκάλι sake έφτασε, για να ακολουθηθεί μερικά λεπτά αργότερα με ποικιλίες κρεατικών, τηγανιτών και φρούτων. Τα έφαγε αργά διατηρώντας την αστική του ευγένεια, αν και ήθελε να τα καταβροχθίσει σαν κτήνος. Μόλις τελείωσε, πλήρωσε τον λογαριασμό και το μαγαζί του έδωσε το μπουκάλι με το sake ως κέρασμα.
-Προτού φύγω, πού θα μου πρότεινες να μείνω; ρώτησε την όμορφη μελαχρινή σερβιτόρα, η οποία δεν έκρυψε την έκπληξή της.
-Το πανδοχείο της Ichirou έχει αρκετά καλή φήμη. Αν θέλετε κάτι πιο ξεχωριστό, θα πρέπει να πάτε προς το ανάκτορο του αυτοκράτορα.
-Χμμμ... και πού βρίσκεται αυτό;
-Λίγο έξω απ'την πόλη, αλλά θα σας πάρει πολύ ώρα αν πάτε μόνος.
-Χμμμ... αυτό θα ήταν πρόβλημα... Ξέρεις κάποιον που να μπορεί να με πάει για να μη χαθώ;
-Εεεε... θα μπορούσα να σας πάω εγώ αν μπορείτε να περιμένετε μερικά λεπτά μέχρι να σχολάσω... είπε ντροπαλά η κοπέλα.


Last edited by FonikoKriari on Sun Dec 13, 2015 4:44 pm; edited 1 time in total
Back to top Go down
FonikoKriari
Revolutionary General
Revolutionary General
FonikoKriari


Όνομα Χαρακτήρα : Belphegor
Posts : 1407
Join date : 2012-10-19
Age : 29

Character sheet
Remaining Health: 100%

[Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α') - Page 2 Empty
PostSubject: Re: [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α')   [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α') - Page 2 I_icon_minitimeSat Nov 07, 2015 2:42 am

Το σχόλιο τον έπιασε απροετοίμαστο, αλλά διατήρησε την ψυχραιμία του. Σκέφτηκε ότι οι πιθανότητες να της άρεσε δεν ήταν λίγες, αλλά απ'την άλλη ο κόσμος που είχε συναντήσει μέχρι τώρα ήταν αρκετά φιλικός και εξυπηρετικός.
-Με μεγάλη μου ευχαρίστηση. είπε θερμά και της έγνεψε. Εκείνη επέστρεψε με ένα χαμόγελο στην δουλειά της, όσο αυτός σέρβιρε ένα ακόμα ποτήρι sake στον εαυτό του. Θα μπορούσε να κυνηγούσε και το πλούσιο παρουσιαστικό του, αλλά απέρριπτε κάθετα το ενδεχόμενο πως υπήρχε άνθρωπος στο νησί ισχυρότερός του, οπότε ένιωθε άνετα και στην ιδέα ότι το βραδινό θα κατέληγε σε μια συμπλοκή. Ήπιε αργά το sake μέχρι να τελειώσει η κοπέλα, μέχρι που η ώρα της αναχώρησης έφτασε. Η σερβιτόρα έφτασε στην έξοδο φορώντας μια καμπαρτίνα και ο Takeshi την ακολούθησε. Την πόρτα άνοιξε ο άντρας που στεκόταν έξω και αφού τους καληνύχτισε, την έκλεισε πίσω τους.
-Φαντάζομαι πως πρέπει να ξεκινήσουμε από τα βασικά... Λέγομαι Kouen Takeshi, θα με τιμήσεις με το όνομά σου; είπε κοιτώντας την έντονα.
-Είμαι η Matsumoto Kanra, χάρηκα για τη γνωριμία! είπε ευδιάθετα, ενώ έδειχνε το δρόμο προς το ανάκτορο. Λοιπόν, δε δείχνεις από εδώ Takeshi, από πού ήρθες;
-Είμαι ταξιδιώτης. Μου αρέσει να βλέπω νέα μέρη. Ήμουν στα ανοικτά, ξέσπασε μια καταιγίδα και το κοντινότερο νησί ήταν το Yamagata. Για να είμαι ειλικρινής είχα σκοπό να το επισκεφτώ αργότερα, αλλά η ανάγκη με οδήγησε εδώ πολύ νωρίτερα απ'ότι υπολόγιζα.
Back to top Go down
FonikoKriari
Revolutionary General
Revolutionary General
FonikoKriari


Όνομα Χαρακτήρα : Belphegor
Posts : 1407
Join date : 2012-10-19
Age : 29

Character sheet
Remaining Health: 100%

[Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α') - Page 2 Empty
PostSubject: Re: [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α')   [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α') - Page 2 I_icon_minitimeSat Nov 07, 2015 3:39 am

-Ελπίζω να σου αρέσει το νησί μας.
-Είναι φανταστικό! Οι άνθρωποι είναι χαρούμενοι και εξυπηρετικοί και το sake είναι πράγματι τόσο καλό όσο και η φήμη του! τόνισε όσο πιο ρεαλιστικά μπορούσε. Άλλος ένας θεατρικός ρόλος που έπρεπε να παίξει για να πάρει πληροφορίες, να βρεθεί εκεί που ήθελε ή να... καλύψει τις ανάγκες του. Οι συνήθειες απ'το σπίτι απέδιδαν πράγματι καρπούς στο ταξίδι του.
-Και πόσο καιρό είσαι εδώ;
-Σήμερα έφτασα, μερικές ώρες πριν. Αρκετά όμως με μένα, μίλα μου για σένα.
-Δεν έχω να πω και πολλά, σε αντίθεση με σένα που έχεις να μου πεις πολλές ιστορίες απ'τα ταξίδια σου. Εμμμ... για να δούμε... Γεννήθηκα εδώ, οι γονείς μου ζουν στην πόλη και ο πατέρας μου δουλεύει στο χυτήριο σιδήρου λίγο έξω απ' τα σύνορά της. Πήγα σε ένα απ'τα σχολεία εδώ και τώρα δουλεύω για να μαζέψω χρήματα και να συντηρούμαι μόνη μου όταν αρχίσω να σπουδάζω στη σχολή αρχιτεκτονικής.
-Ώστε θες να γίνεις αρχιτέκτονας! είπε "γεμάτος" ενδιαφέρον και συνέχισε να τσιλιμπουρδίζει με την Kanra. Το κλίμα της συζήτησης συνεχίστηκε στο ίδιο επίπεδο για όση ώρα περπατούσαν με έντονο ενδιαφέρον να φαίνεται κι απ'τις δύο πλευρές. Το τοπίο παρέμενε λίγο-πολύ το ίδιο, τα κτήρια ήταν φτιαγμένα από πέτρα, όσα ήταν μεγαλύτερα ήταν συνήθως μαγαζιά ή ανήκαν σε πιο εύπορους κατοίκους, υπήρχε ακόμα μεγάλη κινητικότητα στους δρόμους (αν και οι μέθυσοι είχαν πολλαπλασιαστεί) και οι Shinsengumi έκαναν αισθητή την παρουσία τους ανά ένα ή δύο στενά. Το βλέμμα του νεαρού πλανιόταν διακριτικά αλλά ακατάπαυστα στον χώρο, για να αποστηθίσει τα στενά και να σιγουρευτεί πως δεν έχει κεντρίσει ανεπιθύμητα βλέμματα.


Last edited by FonikoKriari on Tue Nov 10, 2015 2:20 am; edited 1 time in total
Back to top Go down
FonikoKriari
Revolutionary General
Revolutionary General
FonikoKriari


Όνομα Χαρακτήρα : Belphegor
Posts : 1407
Join date : 2012-10-19
Age : 29

Character sheet
Remaining Health: 100%

[Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α') - Page 2 Empty
PostSubject: Re: [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α')   [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α') - Page 2 I_icon_minitimeSat Nov 07, 2015 3:58 am

Όσο πλησίαζαν στο κέντρο της πόλης, τόσο πιο μεγαλοπρεπή γίνονταν τα κτήρια και τόσο περισσότερη ήταν η περιφρούρηση. Ο νεαρός είχε καταφέρει να επικεντρώσει τη συζήτηση στη μελαχρινή κοπέλα, η οποία έδειχνε να περνάει καλά. Πέρα από τις αερολογίες, είχε πάρει αρκετές πληροφορίες απ'την γοητευτική σερβιτόρα. Αρχικά, δήλωσε κι αυτή τον σεβασμό της προς τον αυτοκράτορα, ενώ αναφέρθηκε αρκετά στην ιστορία του νησιού. Πριν πολλά χρόνια, ήταν ένα ανοργάνωτο νησί και είχε καταλήξει να δέχεται συχνά επιθέσεις από πειρατές. Τέρμα σε αυτή την κατάσταση έβαλε ο προπάππους του τωρινού αυτοκράτορα, ο οποίος οργάνωσε το νησί και θέσπισε την πολιτοφυλακή. Οι διάδοχοί του συνέχισαν το έργο του δημιουργώντας το αυτάρκες και επισφαλές νησί. Το bushido υπήρχε εκάστοτε, αλλά σε πολύ χαμηλότερη κλίμακα. Και πάλι ο προπάππους του Hirohito ήταν αυτός που το ενέταξε στη βάση της κοινωνίας του νησιού. Απ'την όλη συζήτηση είχε καταλήξει σε αρκετά συμπεράσματα. Οι κάτοικοι -ασχέτως ιδιότητας- ήταν φιλικοί, χαρούμενοι κι εξυπηρετικοί, πράγμα που φανέρωνε πως το βιοτικό επίπεδο ήταν υψηλό και πως υπήρχαν οι απαραίτητες υπηρεσίες πρόνοιας· ο αυτοκράτορας ήταν αγαπητός και σεβαστός απ' το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, αν όχι από όλο, το αίσθημα της ασφάλειας κυριαρχούσε χάρη στην τεράστια ισχύ των Shinsengumi και σε όλα αυτά, προστίθετο η παραγωγή κι εξαγωγή sake παγκόσμιου βεληνεκούς. Κρίνοντας μονάχα απ'τις περιπολίες, η εγκληματικότητα ήταν απειροελάχιστη και η οικονομία του νησιού και αυτόματα των κατοίκων, δε βασιζόταν σε παράνομους όρους. Πού σκόπευε να απευθυνθεί ο στόχος του τότε και με ποιον τρόπο;
Back to top Go down
FonikoKriari
Revolutionary General
Revolutionary General
FonikoKriari


Όνομα Χαρακτήρα : Belphegor
Posts : 1407
Join date : 2012-10-19
Age : 29

Character sheet
Remaining Health: 100%

[Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α') - Page 2 Empty
PostSubject: Re: [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α')   [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α') - Page 2 I_icon_minitimeSat Nov 07, 2015 10:44 pm

Δεν μπορούσε να βρει απάντηση στο τελευταίο με τα στοιχεία που είχε στην κατοχή του· χρειαζόταν κι άλλα. Ο περίπατος τους έφτανε σιγά-σιγά στο τέλος του. Ένα πελώριο ανυψωμένο κτήριο φαινόταν στον ορίζοντα. Χτισμένο πάνω σε πολλαπλούς πλίνθους, βρισκόταν ένα περιβαλλόμενο από τείχος παλάτι. Όπως και στους δρόμους, έτσι κι εδώ γινόταν φανερή η επιρροή της αρχιτεκτονικής. Το τείχος, όπως και το αυτοκρατορικό κτήριο, περιλάμβαναν επιστεγάσεις ιαπωνικού στυλ*, με μαύρα κεραμίδια, ενώ το φώτιζαν φανάρια που κρέμονταν ανά ορισμένο αριθμό των τελευταίων. Το θέαμα δεν τον εξέπληξε ούτε τον ενθουσίασε μιας και ήταν συνηθισμένος σε επιβλητικότερες κατασκευές, αλλά σίγουρα τον έκανε να νιώσει πιο άνετα συγκριτικά με τα σπίτια των χαμηλότερων τάξεων. Βρίσκονταν σε ένα σταυροδρόμι, που σύμφωνα με τα λεγόμενα της Kanra οδηγούσε στο ανάκτορο, στα κεντρικά της πολιτοφυλακής και στο "στενό" των πανδοχείων. Σε αντίθεση με το παλάτι που ήταν χτισμένο ως ακρόπολη, τα υπόλοιπα μέρη δεν φαίνονταν. Έτσι, έστριψαν προς τη μεριά που βρίσκονταν τα πανδοχεία και βρέθηκαν σε έναν μεγάλο δρόμο, που φωτιζόταν από λάμπες στις άκρες του. Παντού υπήρχαν πολυόροφες οικείες με ορθάνοιχτες πόρτες και καλοντυμένους θυρωρούς, έτοιμους να υποδεχτούν οποιονδήποτε πελάτη. Σε αντίθεση με μερικά τετράγωνα πριν, σε αυτό το κομμάτι της πόλης, το περισσότερο "αστικό", η κυκλοφορία ήταν κατά πολύ λιγότερη έως και ανύπαρκτη.



π.χ.:
Back to top Go down
FonikoKriari
Revolutionary General
Revolutionary General
FonikoKriari


Όνομα Χαρακτήρα : Belphegor
Posts : 1407
Join date : 2012-10-19
Age : 29

Character sheet
Remaining Health: 100%

[Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α') - Page 2 Empty
PostSubject: Re: [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α')   [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α') - Page 2 I_icon_minitimeSun Nov 08, 2015 4:08 am

Οι μόνοι που κυκλοφορούσαν, ήταν άλλη μια πενταμελής ομάδα Shinsengumi που κυριολεκτικά κουβαλούσαν τον έναν συνάδελφό τους. Βαδίζοντας προς το μέρος τους, ξαφνικά ο κεντρικός άντρας τραβήχτηκε με απότομες και κωμικές κινήσεις απ'τα χέρια των υπολοίπων, για να καταλήξει να παραπατάει κουνώντας τους το χέρι. Μόλις γύρισε προς το μέρος του Takeshi και της Kanra, έφτασε μπροστά στην σερβιτόρα με πηδηματάκια και την έπιασε στην αγκαλιά του, μπροστά στα έκπληκτα μάτια του νεαρού. Δεν περνούσε τον εύπορο άντρα σε ηλικία και ήταν εμφανέστατα γυμνασμένος, με καστανά μαλλιά κι αγνά χαρακτηριστικά προσώπου.
-Αααχχ... Kanra~ νόμιζα δε θα σε ξαναδώ ποτέ~ αλλά όπως είναι φυσικό δεν αντέχεις μακριά μου! είπε χαμογελώντας γεμάτος υπερηφάνεια.
-Harada!!! ούρλιαξαν οι άλλοι 4 και τον τράβηξαν απ'την κοπέλα, η οποία τον κοιτούσε ντροπιασμένη.
-Kanra μ... αλλά σταμάτησε μόλις αντίκρισε τον Takeshi. Τι κάνεις με την Kanra μου σκουλήκι!; κραύγασε και με μια αψυχολόγητη κίνηση, απεγκλωβίστηκε απ'τις λαβές των συναδέλφων του. Πάτησε γερά με το αριστερό του πόδι και κλώτσησε γερά στον αέρα κάνοντας μια πλήρη περιστροφή γύρω απ'τον εαυτό του, με το αριστερό του πόδι πλέον να βρίσκεται σε κάθετη γραμμή πάνω απ'το κεφάλι του νεαρού. Εντελώς μηχανικά, χαμήλωσε το ανάστημα του και σήκωσε τα χέρια του σε σχήμα "Χ" πάνω απ'το κρανίο του, αλλά πριν προλάβουν να συγκρουστούν ένας απ'τους συναδέλφους του τον έριξε στο έδαφος. Μόλις ο νεαρός χαλάρωσε ελαφρώς, πρόσεξε πως ο ένας φρουρός πατούσε τον μεθυσμένο στο κεφάλι με εξωφρενικά κατσούφικα χαρακτηριστικά.
Back to top Go down
FonikoKriari
Revolutionary General
Revolutionary General
FonikoKriari


Όνομα Χαρακτήρα : Belphegor
Posts : 1407
Join date : 2012-10-19
Age : 29

Character sheet
Remaining Health: 100%

[Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α') - Page 2 Empty
PostSubject: Re: [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α')   [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α') - Page 2 I_icon_minitimeTue Nov 10, 2015 2:19 am

-Συγγνώμη γι' αυτό. είπε σηκώνοντας απολογητικά το χέρι του... Haaarada-saan! Ώρα να πάμε σπίτι~ φώναξε και τον κλώτσησε με δύναμη στα πλευρά. Ο μεθυσμένος φρουρός βόγκηξε απ'τον πόνο, ενώ ο σαδιστικός τύπος του έπιασε το ένα χέρι και άρχισε να τον σέρνει προς την κατεύθυνση που ακολουθούσαν πριν.
-Γιατί του το κάνετε αυτό; ρώτησε τρομαγμένη η σερβιτόρα.
-Καλά του λες Kanra... είναι... αλλά πριν προλάβει να ολοκληρώσει, το πόδι του φρουρού βρέθηκε στο πρόσωπό του.
-Ακόμα κι ο Kondo να μάθει τι έκανες σήμερα, είμαι σίγουρος πως θα σε έβαζε να κάνεις seppuku. Οι Shinsengumi φτιάχτηκαν για να προστατεύουν τους πολίτες, όχι για να παραφέρονται! Είσαι διοικητής Harada! Φέρσου σαν ένας! είπε και το ύφος του σοβάρεψε. Το σώμα του Takeshi σφίχτηκε και το χέρι του ήταν έτοιμο να πιάσει το σπαθί του. Ένιωθες πως ο καστανόξανθος άντρας θα επιτιθόταν ανά πασά ώρα και στιγμή. Συγχωρήστε τον συνάδελφό μου, είναι απ'τους λίγους ανεξέλεγκτους. είπε επίσημα και έκανε μια μικρή υπόκλιση.
-Φυσικά. Δεν τραυματίστηκε κανείς... σχεδόν... άρα όλα καλά. είπε κοιτώντας τον μέθυσο, που σερνόταν στο έδαφος.
-Ευχαριστώ για την κατανόηση λοιπόν. Καλό σας βράδυ! Ελπίζω να μη σας το χαλάσαμε. Πάμε Haaaaarada-san~ είπε με το ίδιο σαδιστικό ύφος και συνέχισε να σέρνει τον μεθυσμένο.
-Kanra μας χωρίζουν πάλι!!! φώναξε κλαίγοντας, όσο απομακρυνόταν απ'την συντροφιά τους.
Back to top Go down
FonikoKriari
Revolutionary General
Revolutionary General
FonikoKriari


Όνομα Χαρακτήρα : Belphegor
Posts : 1407
Join date : 2012-10-19
Age : 29

Character sheet
Remaining Health: 100%

[Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α') - Page 2 Empty
PostSubject: Re: [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α')   [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α') - Page 2 I_icon_minitimeTue Nov 10, 2015 2:54 am

Έμειναν για λίγο ακίνητοι στη μέση του δρόμου παρατηρώντας τους Shinsengumi να φεύγουν. Το συμβάν ήταν εντελώς απρόοπτο, το ίδιο και η αίσθηση που του προκάλεσε ο φρουρός. Ένιωθε λες και είχε μπροστά του έναν θηρευτή· κάτι που είχε να νιώσει πολύ καιρό.
-Τι βραδιά κι αυτή... σχολίασε για να ξαναπιάσει την κουβέντα με την Kanra.
-Πράγματι...
-Τους γνωρίζεις;
-Ο άντρας που μας ζήτησε συγγνώμη είναι ο Okita Sogo, αδερφός του Okita Soji, έναν απ'τους διοικητές των Shinsengumi. Λένε πως είναι ο δεύτερος καλύτερος ξιφομάχος στο νησί μετά τον αδερφό του. Ο μεθυσμένος... είναι ο Harada Sanosuke κι αυτός διοικητής. Γενικά, όπου κι αν το δεις νύχτα θα είναι όπως και σήμερα.
-Κατάλαβα... είπε έτοιμος να συνεχίσει με κάποια πρόταση για το υπόλοιπο της βραδιάς, αλλά τα λόγια του σταμάτησαν όταν ένας άντρας βγήκε απ'το κοντινότερο σε αυτούς ξενοδοχείο. Ήταν σχετικά κοντός, με κοντό μαύρο μαλλί και φορούσε ένα μπεζ κοστούμι. Μόλις αντιλήφθηκε πως η Kanra τον κοιτούσε ερωτηματικά, άρχισε να ψάχνει τις τσέπες του κάνοντας τον τρομοκρατημένο. Τότε έβγαλε την αγαπημένη του πίπα και ξεφύσηξε. Η σερβιτόρα τον κοίταξε χαμογελώντας γεμάτη έκπληξη.
-Με συγχωρείς... Συμβαίνει συχνά. Πάντα έχω την αίσθηση πως δεν βρίσκεται πάνω μου. σχολίασε χασκογελώντας και στρέφοντας την προσοχή του προς τον άντρα. Πρώτη φορά βλέπω άντρα με κοστούμι στο νησί σας. Η κοπέλα γύρισε να δει τι εννοούσε, μέχρι που του έδωσε κι άλλες πληροφορίες.
-Α, είναι έμπορος από κάποιο νησί. Έχει έρθει για δουλειές. Πάνε 2-3 μέρες που ήρθε και και πρέπει να μένει στο "Karma". Είχε έρθει κι απ'το μαγαζί... περίεργος άνθρωπος... Bolan νομίζω το όνομά του... είπε προσπαθώντας να θυμηθεί.
-Moran! George Moran ανίκανη!!! Μπράβο τιποτένιο βρωμοθήλυκο! Μόλις έκανες κάτι χρήσιμο για αυτόν τον κόσμο! σκέφτηκε κρύβοντας με υπεράνθρωπες προσπάθειες τον ενθουσιασμό του.
Back to top Go down
Sponsored content





[Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α') - Page 2 Empty
PostSubject: Re: [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α')   [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α') - Page 2 I_icon_minitime

Back to top Go down
 
[Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α')
Back to top 
Page 2 of 6Go to page : Previous  1, 2, 3, 4, 5, 6  Next
 Similar topics
-
» [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β')
» [Τέλος- Παρελθόν] Πορεία προς πουθενά Μέρος 1ο [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος - Παρελθόν] Πορεία προς το πουθενά Μέρος 2ο [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» {Αρχή}The Punisher: Το χρυσό εισιτήριο {Τέλος}
» [Τέλος Παρελθόν] Strange feelings

Permissions in this forum:You cannot reply to topics in this forum
Greek One Piece RPG :: Περιοχές :: West Blue :: Yamagata-
Jump to: