[Τέλος-Αποστολή-Τεχνική] Μια τελευταία στάση.

Έτσι λοιπόν άρχισαν να παίζουν.Έπαιξαν κάμποσες παρτίδες και ο Masta ήταν σχετικά εξισορροπημένος στις νίκες και στις ήττες του.Όμως παρατήρησα κάτι:κάθε φορά που δεν είχε καλό χέρι έβγαζε ένα μικρό γελάκι,ενώ παράλληλα ξεφυσούσε.Δεν ήξερα να παίζω πόκερ,αλλά δεν καρφωνόταν έτσι;Και αν το έβλεπα εγώ,θα μπορούσε να μην το παρατηρήσουν και οι άλλοι πιο έμπειροι παίχτες;Κάποια στιγμή τέλος πάντων οι παίχτες έκαναν ένα διάλειμμα ώστε να εκπληρώσουν κάποιες βασικές τους ανάγκες προτού συνεχίσουν το παιχνίδι.Τότε ήταν που ο Masta μου είπε να απασχολήσω τους υπόλοιπους από τους συμπαίχτες του που δεν είχαν αποχωρήσει από τον χώρο.Έτσι πέρασα κάμποσα λεπτά μιλώντας και κολακεύοντας άθλια υποκείμενα που αμφιβάλλω ότι είχαν βγάλει τα λεφτά του με τους παλιούς,τίμιους,παραδοσιακούς τρόπους.Ήθελα να ξεράσω και μόνο που στεκόμουν κοντά τους και έπρεπε να ανασαίνω την μπόχα τους.Βρισκόμουν σε ένα κλουβί με άγρια θηρία και πραγματικά ήθελα ο Argon μου να έρθει να με βγάλει από εδώ.
Αυτά τα αργά βασανιστικά λεπτά πέρασαν τελικά και όλοι τους κάθισαν ξανά στο παιχνίδι.Αφού ο dealer μοίρασε τα φύλλα και άρχισε να ανοίγει αυτά που έμπαιναν κάτω,ο Masta πήρε τον λόγο.
-Παρεμπιπτόντως άκουσα ότι στο νησί υπάρχει μια συμμορία ονόματι Red Dragon Bandits,αληθεύει αυτό;
-Και τι σε ενδιαφέρει εσένα αυτό;
-Ας πούμε ότι έχω να πουλήσω κάποια πράγματα που θα είχαν μεγαλύτερη κυκλοφορία στην μαύρη αγορά,οπότε σκεφτόμουν μήπως μπορούσα να βρω αυτούς τους bandits.
-Ναι υπάρχουν,αλλά δεν σκοπεύω να σου πω.Δεν χρειάζεται να έχω μπλεξίματα. ανταποκρίθηκε ένας από αυτούς.
-Ενδιαφέρον. είπε ο Masta και κοίταξε τα χαρτιά του και μετά αυτά κάτω.Να το πάλι εκείνο το γελάκι!Κακό φύλλο!
-Άκου λοιπόν τι σκέφτομαι.Τα βάζω όλα μέσα και εσύ βάζεις από την πλευρά σου αυτή την πληροφορία που θέλω.Ίσως θα σε βόλευε καλύτερα αυτή η συναλλαγή;
Μα τι στο καλό έκανε;Αφού δεν είχε καλό χαρτί!Μπλόφα;Κοίταξα τον απέναντι παίχτη,επεξεργαζόταν τον Masta,όμως το ένιωθα ότι ήδη ήξερε...φαινόταν ότι και εκείνος το είχε καταλάβει.
-Εντάξει. απάντησε.
-All In. είπε τότε ο Masta.Ο αντίπαλος τότε γέλασε.
-Δεν είσαι και πολύ καλός σε αυτό.Έχεις μια αντίδραση που σε προδίδει όταν δεν έχει καλό φύλλο. είπε στον Masta και φανέρωσε τα φύλλα του.Δύο βαλέδες και κάτω υπήρχε άλλος ένας.
-Ω αλήθεια; προσποιήθηκε ότι αναρωτιόταν ο Masta ...Τι κρίμα,όμως και πάλι κερδίζω. είπε και φανέρωσε δύο άσσους.Αυτό ήταν τρελό:κάτω υπήρχαν οι άλλοι δύο άσσοι.Κανείς δεν μπορούσε να το πιστέψει.Ο αντίπαλος παίχτης -με τους βαλέδες- ύψωσε αργά το κεφάλι του και αντίκρισε τον Masta σαστισμένος.
-Τώρα...που ακριβώς θα βρω τους Red Dragon Bandits;

-Ώστε τόσην ώρα έκανες στα ψέματα αυτή την αντίδραση ώστε να κοροϊδέψεις τους άλλους παίχτες όταν χρειαζόταν; ρώτησα τον Masta όταν είχαμε επιστρέψει πλέον στον έξω κόσμο,με την τοποθεσία της βάσης των Red Dragon Bandits στην κατοχή μας.
-Έτσι ακριβώς.Στο είπα είμαι πολύ καλός στο πόκερ,σιγά μην μπορούσα να προδοθώ τόσο εύκολα. απάντησε περήφανα.
-Πανέξυπνο aniki!
-Ιδιοφυές aniki! αναφώνησαν οι άλλοι δύο.
-Ε καλά τώρα!
Πράγματι ήταν έξυπνη κίνηση.Ασχέτως πόσο δεν μου αρέσει ο ρόλος που συνηθίζω να έχω στα σχέδια του πρέπει να παραδεχθώ ότι είναι πολύ καλός στο να τα σχεδιάζει και να φέρνει αποτελέσματα.Εκείνη την ώρα όμως,καθώς περπατούσαμε συνειδητοποίησα ότι τα χέρια του Masta ήταν κάπως...άδεια...
-Masta;
-Χμ;
-Που είναι τα λεφτά;
-Α!Εεεεεεε........ Χαχα βλέπεις είναι πολύ αστεία ιστορία,αλλά σε διαβεβαιώνω ότι χρησιμοποιήθηκαν για καλό σκοπό.
Όπως λοιπόν μου εξήγησε δεν γινόταν να στηριχτεί στην τύχη για να κερδίσει την τελευταία κρίσιμη παρτίδα.Έτσι όσο εγώ απασχολούσα τους υπόλοιπους παίχτες εκείνος είπε στον dealer ότι άμα του μοίραζε το νικητήριο φύλλο,εκείνος θα του έδινε όλα τα λεφτά από τα κέρδη.Και αυτό έκανε.
-Θα σε σκοτώσω!
-Ηρέμησε Kanae-chan,σκέψου ότι έτσι βρήκαμε την πληροφορία που θέλαμε.
Αφού έβγαλα για λίγο τον θυμό μου απάνω του,τράβηξα το den den mushi μου και προσπάθησα να καλέσω τον Argon για να τον ενημερώσω για την πρόοδο μας και για το πόσο ηλίθιος θεωρούσα ότι ήταν ο Masta.Όμως για κάποιο λόγο το σήμα δεν έδειχνε να περνάει σε εκείνον.
-Ίσως φταίει που έχει ανέβει στο βουνό και δεν πιάνει η γραμμή. είπε ο Masta.
-Μάλλον... είπα και γύρισα προς τον Arashi ...γλυκέ μου είσαι ο μόνος που θα μπορούσε να βρει τον Mr.Shadow εκεί πάνω.Θα σε πείραζε να πας να μας τον φέρεις.
Με αυτά ο Arashi αποχώρησε,όσο εμείς πηγαίναμε προς το γραφείο του δημάρχου για να τον ενημερώσουμε επίσης.Άλλωστε εκείνος θα είχε να ετοιμάσει και τον στρατό του.

Argon's POV

Για άλλη μια φορά έσκασα πάνω σε ένα από τα τοιχώματα της σπηλιάς.
-Για αυτό σου είπα ότι θα ήταν καλύτερο να το δοκιμάσουμε έξω.Με όλη αυτή την φόρα που αποκτάς δεν είναι δυνατό να σταματήσεις εγκαίρως σε ένα τόσο μικρό χώρο. μου είπε ο Takeshi,όμως δεν με ένοιαζε.Είχα μελανιές σε όλο μου το σώμα,όμως αυτή την στιγμή ήθελα την αδρεναλίνη.
-Στο είπα ήδη πως δεν χρειάζεται. του απάντησα,καθώς σηκωνόμουν.
-Καλά καλά,το έπιασα.Πάντως τα καταλαβαίνεις σε χρόνο ρεκόρ τα όσο σου μαθαίνω.
-Αυτό είναι μόνο γιατί έχει μεγάλη γνώση πάνω στην λογική αυτής της τεχνικής.Αν ας πούμε μου μάθαινες εκείνο το...Tekkai,ή όπως το είπες,αμφιβάλλω ότι τα πράγματα θα κυλούσαν τόσο εύκολα.
-Υποθέτω.
Προτού ξεκινήσουμε,ο Takeshi,μου είχε εξηγήσει κάποια πράγματα για το soru και το πως ανήκει σε μια ομάδα τεχνικών ονόματι rokusheki.Από περιέργεια τον ρώτησα να μου πει καμία ακόμα από τις τεχνικές αυτές και έτσι άκουσα και για το Tekkai.Πάντως το σημαντικό τώρα ήταν ότι όλα πλέον γίνονταν ξεκάθαρα.Για να ξεκινήσει το Soru χρειαζόταν από το άτομο να πραγματοποιήσει δέκα κοφτά χτυπήματα,με το πόδι του στο έδαφος,με μεγάλη ταχύτητα ώστε να εκκινήσει την κίνηση αυτή.Οπότε ήταν λογικό η εκκίνηση να ήταν πολύ καλύτερη από αυτή του Shadow Step.Εκεί το πρώτο βήμα έπρεπε να είναι βαρύ,με το πέλμα να πιέζει ολόκληρο το έδαφος και την κατάλληλη στιγμή να σπρώχνει μπροστά,σαν σκανδάλη,και να εκτοξεύει το άτομο και σταδιακά όσο τρέχει αυξάνει την ταχύτητα.Από την άλλη το soru μιας και δεν έχει σταθερά πατήματα κατά την διάρκεια του,αλλά στην πραγματικότητα ήταν πιο πολύ σαν μικρά πηδήματα από το ένα σημείο στο άλλο,ήταν λογικό να μην μπορεί να διατηρήσει την μεγάλη ταχύτητα που αποκτούσε με την εκκίνηση του.Έτσι εξηγείται παράλληλα το πως σε τρεξίματα που είχαν συνέχεια το Shadow Step ξεπερνούσε σε ταχύτητα το soru.
Οπότε το πρόβλημα μου δεν ήταν να το κατανοήσω,ούτε να το ξεκινήσω.Το πρόβλημα μου ήταν ότι επειδή ακριβώς δεν είχα συνηθίσει σε τόσο απότομη άνοδο της ταχύτητας,από την αρχή,δεν μου ήταν εύκολο να με κατευθύνω ή να ελέγξω την κίνηση μου.Δεν ήθελα λοιπόν έναν ανοικτό χώρο.Ήθελα έναν κλειστό χώρο,έναν χώρο που θα μου βάζει όρια,που θα μου λέει "εδώ σταμάτα" και να πρέπει να μάθω να σταματάω.Βέβαια δεν έδειχνα να έχω μεγάλη επιτυχία σε αυτό το κομμάτι,όμως δεν υπήρχε λόγος να πτοηθώ.Άλλωστε ήταν ακόμα η αρχή,ακόμα και είχα κάμποσες ώρες τώρα που βρισκόμουν εδώ.Για άλλη μια φορά βρέθηκα πάνω στο τοίχωμα.Αυτή την φορά έσκασα με τόση φόρα,που με απώθησε πίσω και με πέταξε κάτω.
-Πραγματικά δεν είμαι σίγουρος τι άλλο μπορώ να σου δείξω.Φαίνεται ότι αυτό είναι κοντά στο στοιχείο σου,οπότε δεν έχω κάτι επιπλέον που μπορώ να σε διδάξω.Εφόσον πιάνεις την λογική και το πως να πραγματοποιήσεις την κίνηση.
-Καμία συμβουλή για το πως να συγκρατήσω όλη αυτή την φόρα που αποκτάω με την μία; των ρώτησα,καθώς έπαιρνα μερικές ανάσες.
-Για άλλη μια φορά προτείνω εξάσκηση σε ανοικτό χώρο.Το μόνο που μπορείς να κάνεις για αυτό είναι να τρέξεις για λίγο,να το νιώσεις και σιγά σιγά όταν το συνηθίσεις θα μάθεις να το ελέγχεις.
-Δεν μου κάνει αυτό.
-Ναι το κατάλαβα και από πριν.Είσαι όμως και συ ξεροκέφαλος.
-Δεν έχει να κάνει με ξεροκεφαλιά.Στο είπα και πριν,έτσι έχω μάθει.Αν μπορείς να κάνεις κάτι εύκολα,τότε υπάρχει και πιο δύσκολος τρόπος.Αν έκανα την προπόνηση μου με τον εύκολο τρόπο δεν θα είχα μάθει ποτέ τα όσο ξέρω,μέσα σε τρία χρόνια.
Άλλη μια φορά βρέθηκα ένας με το τοίχωμα.

Η αδρεναλίνη είναι εκπληκτικό πράγμα.Όχι μόνο βοηθάει το σώμα μου να μένει σε εγρήγορση,αλλά και το μυαλό μου επίσης.Σκεφτόμουν τόσα πολλά πράγματα αυτή την στιγμή:για το πόσο μακρυά είχα φτάσει,για το πλήρωμα μου,για την τωρινή μου εκπαίδευση,για τον Alucard και μια σκέψη που μου είχε περάσει εδώ και κάποια όλα από το μυαλό μου.
-Να σε ρωτήσω κάτι; απευθύνθηκα στον Takeshi.
-Ρίξε το.
-Βλέπεις το μυαλό μου δεν κάθεται ιδιαίτερα ήσυχο και σκέφτεται συνεχώς.Ακόμα και πράγματα που δεν έχουν αναγκαστικά να κάνουν με το τι κάνω εκείνη την στιγμή.Οπότε σκεφτόμουν ότι μου είπες ότι ήρθες να με βρεις όταν έμαθες ότι βρισκόμουν εδώ κοντά.Σωστά;
-Έτσι ακριβώς.
-Επίσης δεν αρνήθηκες ότι εσύ ήσουν αυτός που προκάλεσε τις καταστροφές στο νησί.Αυτό σημαίνει όμως ότι στην πραγματικότητα δεν ήρθες εδώ όταν έμαθες για εμένα,αλλά βρισκόσουν εδώ αρκετές μέρες νωρίτερα... καθώς του μιλούσα,μπορούσα να δω τα βλέφαρα του να τρεμοπαίζουν ...όμως και πάλι το ότι ήθελες να με συναντήσεις δεν ήταν ψέμα,οπότε να τι σκέφτομαι:εσύ ήσουν αυτός που ελευθέρωσε τους Red Dragon Bandits,ώστε να μπορέσεις να με τραβήξεις εδώ.
Για λίγο δεν είπε τίποτα.Απλά μείναμε να κοιταζόμασταν.
-Είσαι πολύ παρατηρητικός και ακριβής στην ανάλυση σου.Μου είχαν πει ότι είσαι καλός με τα λόγια,όπως και με το σπαθί,αλλά δεν ήμουν σίγουρος αν το πίστευα.
Τώρα όλα βγάζουν κάποιο νόημα.Το πως μπόρεσε να ξεφύγει τόσο εύκολα η συμμορία από την φυλακή και το πως,ενώ το νησί είναι εντελώς ουδέτερο -και μάλιστα όχι ιδιαίτερα φιλικό προς την Παγκόσμια Κυβέρνηση- με έστειλαν εμένα προσωπικά να αναλάβω το θέμα.Δεν ήξερα αν οι δικοί μου είχαν άτομα μέσα στην Κυβέρνηση,όμως σίγουρα μπορούσαν να έχουν τραβήξει κάποια νήματα.Άλλωστε η αποστολή δεν είχε έρθει από τον Daigin αυτή την φορά,αλλά από ένα άλλο πιο χαμηλόβαθμο διοικητή.
-Και μήπως τυχαίνει να ξέρεις που ακριβώς έχουν στίσει την βάση τους αυτοί οι εγκληματίες;
-Όχι,λυπάμαι.Μόλις τους ελευθέρωσα τους άφησα να κάνουν ότι ήθελαν,δεν με ενδιέφεραν πλέον.
Εκείνη την στιγμή άκουσα το ουρλιαχτό ενός λύκου,έξω από την κρυψώνα μας.
-Δεν ήξερα ότι έχει λύκους εδώ πάνω. είπα.
-Δεν έχει. μου απάντησε ο Takeshi.
Εντάξει,αυτό έκανε πιο απλά τα πράγματα.Του έκανα νόημα να με περιμένει για λίγο και βγήκα έξω.Εκεί μερικά μέτρα παραπέρα μπορούσα να δω τον Arashi.
-Εδώ αγόρι μου! του φώναξα και εκείνος έτρεξε πάνω μου.
-... μου είπε.
-Ναι το ξέρω,αλλά αμφιβάλλω ότι έχει σήμα εδώ πάνω.Για αυτό δεν με βρίσκατε.
-...
-Τέλεια και εγώ έκανα κάποια πρόοδο από την πλευρά μου.Όπως φαίνεται όμως η δικιά μου πλευρά θα τραβήξει λίγο παραπάνω.

Φυσικά δεν γινόταν να φέρω τον Takeshi μαζί μου,πίσω στην πόλη,όμως δεν γινόταν και να αγνοήσω την ομάδα μου και να αφήσω όλη την αποστολή πάνω τους.Έτσι αποφάσισα να κατέβω μόνος μου με τον Arashi προς τα κάτω.Είπα στον Takeshi να με περιμένει στην κρυψώνα του και ότι θα επέστρεφα για να συνεχίσουμε την προπόνηση μου.
Καθώς κατεβαίναμε είχα αρχίσει επιτέλους να ηρεμώ και τα τραύματα μου -παρότι όχι σοβαρά- είχαν αρχίσει να με πονάνε.Η αλήθεια ήταν ότι δεν ήθελα να πιεστώ ιδιαίτερα έτσι και αλλιώς για μια μικρή ομάδα εγκληματιών,που πιο αδύναμα άτομα από εμένα είχαν καταφέρει να την συλλάβουν μία φορά,οπότε μάλλον θα καθόμουν απέξω στην όλη υπόθεση και θα δρούσα μόνο αν το απαιτούσε η κατάσταση.Μόνο ο Masta,με την Kanae ήταν υπεραρκετοί.Τι στο καλό...ακόμα και ο Johnny,με τον Yosaku θα ήταν αρκετοί.Δεν είχε αξία πια να βρίσκομαι εδώ.Πόσους μήνες στρατολόγησα κυνηγούς σε κάθε νησί του Βορρά και σε πολλά νησιά στις υπόλοιπες τρεις θάλασσες.Έπειτα από την καταστροφή δύο βάσεων των επαναστατών και την νίκη μου απέναντι στον Willy η παρουσία μου δεν είναι πλέον τόσο απαραίτητη εδώ στον Βορρά.Θυμάμαι όταν μεγάλωνα,το πως η θάλασσα αυτή θεωρούταν η πιο επικίνδυνη από όλες τις αρχικές,μα μετά τα τελευταία γεγονότα είναι το ακριβώς αντίθετο.Έκανα καλή δουλειά ο άτιμος.
-Και εσύ έχεις κάνει καλή δουλειά φίλε μου. είπα στον Arashi,το μόνο πλάσμα που ήταν από την αρχή μαζί μου.
Μετά από αυτό δεν είπαμε τίποτα,ήμασταν και οι δύο ήσυχοι και προχωρήσαμε χωρίς καθυστέρηση προς την πόλη.Όταν φτάσαμε μπορούσα να δω ότι ο δήμαρχος είχε ήδη κινητοποιήσει τον στρατό,μιας και έβλεπα οπλισμένους άντρες να τρέχουν πέρα δώθε,ώστε να τελειώσουν με τις προετοιμασίες τους.Μέσα στον χαμό βρήκα κάποια στιγμή και τον Masta,μαζί με τους Jonny και Yosaku.
-Έι αφεντικό!
-Έι αφεντικό! αναφώνησαν,ως συνήθως ταυτόχρονα,όταν με είδαν.Τους έγνευσα ως ανταπόκριση.
-Πως πάει με το ξιφομάχο; με ρώτησε με πολύ πιο ήρεμο τόνο ο Masta.
-Μεγάλη ιστορία,θα σου εξηγήσω μετά.Για την ώρα ο Arashi μου είπε ότι μάθατε που βρίσκεται η βάση των ληστών.
-Ναι,άλλο ένα από τα πανέξυπνα σχέδια μου που απέδωσε.
-Το φαντάζομαι.
Εκείνη την ώρα η Kanae εμφανίστηκε και έπεσε πάνω μου.Αυτό με έτσουξε,καθώς ακούμπησε ένα από τα πολλά σημεία που είχα μελανιάσει.
-Mr.Shadow γιατί με άφησες πάλι με αυτούς; ρώτησε κλαψιάρικα.

Κοίταξα τον Masta.
-Τι έκανες πάλι;
-Εγώ;Τίποτα.
-Με έβαλε να παίξω πάλι έναν ρόλο που δεν ήθελα και μετά ξόδεψε τα λεφτά σου.
-Α ώστε έτσι; είπα ψύχραιμα και τράβηξα ελαφρώς την λεπίδα μου.
-Όι όι όι ας μείνουμε ψύχραιμοι,τα λεφτά τα χρησιμοποίησα για την αποστολή και επίσης ήταν μόνο ένα μικρό ποσό συγκριτικά με τα πόσα έχουμε.
-Το θέμα δεν είναι τα λεφτά. -όχι τώρα τουλάχιστον,γενικά είναι άλλη υπόθεση- Δεν σου έχω πει να μην βάζεις την Kanae να κάνει πράγματα που δεν θέλει;Την ξέρεις πως ντρέπεται,ασχέτως αν κάνει καλή δουλειά. είπα και της έριξα μια ματιά.Εκείνη κοκκίνισε ελαφρώς.
-Ναι αλλά πρέπει να παραδεχθείς πως τα πράγματα κυλάνε πιο εύκολα όταν συμμετέχει και εκείνη.
-Το ξέρω,για αυτό και συμφωνήσαμε πως θα την βάζεις μέσα όταν είναι ανάγκη.
-Ήταν μεγάλη ανάγκη.
-Ψεύτη!
Το κεφάλι μου σε λίγο θα πονούσε περισσότερο,από τους μώλωπες μου.
-Εντάξει αρκετά.Ότι έγινε έγινε.Masta παρακαλώ φρόντισε να μην δίνεις στην Kanae να κάνει πράγματα που την κάνουν να νιώθει ντροπή...
-Καλά...αν και χαραμίζουμε τρομερές ικανότητες έτσι. ξεφύσιξε.
-...και Kanae...αν μπορείς να με αφήσεις γιατί έχω κάποιες πληγές που πιέζεις.
Μόλις της το είπα αυτό πετάχτηκε από πάνω μου και άρχισε να με επεξεργάζεται.
-Τι έπαθες Shadow-sama;
-Θα εξηγήσω αργότερα για την ώρα ας επικεντρωθούμε στην τώρα κατάσταση. της απάντησα και κοίταξα τριγύρω μου τον χαμό που γινόταν.
-Είμαι ο μόνος που νομίζει ότι όλοι αυτοί οι στρατιώτες είναι υπερβολικοί.Ακόμα και αν οι ληστές αναδιοργανώθηκαν,δεν θα έχουν την ίδια δύναμη με πριν,όχι αφού νικήθηκαν μια φορά.Το μόνο στοιχείο που είχαν και τους έσωζε ήταν ότι βρίσκονταν κρυμμένοι.
-Όχι συμφωνώ και εγώ με αυτό.Κοίταξα την αναφορά της απόδρασης μάλιστα...μια ομάδα είκοσι ατόμων μαζί με εμάς θα ήταν υπέρ αρκετή για να καθαρίσει τους ληστές αυτούς.Από όσο ξέρω ο δήμαρχος Asher θέλει με αυτό το χτύπημα να εξαλείψει ολοκληρωτικά την συμμορία.Δεν πάει για να συλλάβει,αλλά για να σκοτώσει,οπότε μάλλον για αυτό στέλνει τόσο κόσμο.
-Αν είναι έτσι η κατάσταση,πιθανότατα να μην χρειαστεί καν να επέμβουμε.
-Όντως πολύ πιθανό.Άλλωστε το κομμάτι μας το κάναμε,βρήκαμε που βρίσκεται η βάση τους.
-Οπότε πως θα δράσουμε τώρα;
Τι στο καλό;Ο Johnny και ο Yosaku μόλις είπαν προτάσεις που δεν ήταν η μία αμέσως μετά την άλλη,ίδιες ή η συνέχεια της πρώτης...Εννοώ...
-Αχέμ...Όχι,θα πάμε κανονικά μαζί τους για σιγουριά,άλλωστε πρέπει να εκπληρώσουμε μέχρι τέλους την αποστολή μας.

Kanae's POV

Έτσι λοιπόν απλά περιμέναμε μέχρι ο στρατός να είναι έτοιμος,ώστε να κινηθούμε και εμείς.Δεν μπορούσα όμως να κάθομαι έτσι.Ακόμα και αν ο Argon δεν μου έλεγε από που είχε αποκτήσει αυτές τις πληγές,πήγα και βρήκα κάποιο είδους κρέμας και του έβαλε στο σώμα.Τα χέρια μου κινούνταν πάνω στην γυμνή του πλάτη και τον ένιωθα να χαλαρώνει.Κάποια στιγμή τον άκουσα να γελάει.
-Τι είναι; τον ρώτησα.
-Τίποτα...θυμήθηκα απλά,όταν ήμασταν μικροί.Πάντα γυρνούσα από το δάσος ή από τις δουλειές μου με τους πειρατές γεμάτος τραύματα και εσύ πάντα καθόσουν και με έφτιαχνες.
-Δεν γινόταν να σε αφήσω,ήσουν και εσύ οικογένεια.
-Χαχα θυμάμαι την μητέρα σου που σε πείραζε και σου έλεγα ότι δεν είναι σωστό η γυναίκα να μην περιποιείται τον άντρα της.
Μπουμπούνα,μέχρι και η μητέρα μου το είχε καταλάβει,αλλά όχι εσύ...ξέρω ότι είσαι έτσι,αλλά και πάλι.
-Και μετά ερχόταν ο Kaizen και παραπονιόταν,ότι δεν μπορείς να είσαι η γυναίκα μου,γιατί θα με κρατούσες μόνο για τον εαυτό σου τότε.
Με αυτό δεν μπορούσα να μην γελάσω και εγώ.
-Ήσουν σημαντικός και για τους δύο μας,για αυτό.
-Και εσείς ήσασταν και είστε σημαντική για εμένα.Κάποια στιγμή θα βρούμε τον αδερφό σου και θα ταξιδέψουμε όλοι μαζί,όπως είχαμε πει.
Από όταν αρχίσαμε να ταξιδεύουμε μαζί επαναλαμβάναμε συχνά την υπόσχεση αυτή,αλλά δεν με πείραζε.Όταν το έλεγε ο Argon ξανά και ξανά μέσα μου ένιωθα ότι αυτό μπορούσε να γίνει,ακόμα και αν ήξερα ότι δεν ήταν αλήθεια...δεν με πήγαινε η καρδιά μου να του το φανερώσω.Όχι ακόμα,όχι τόσο νωρίς αφότου βρεθήκαμε.
Αυτή την στιγμή είχα ανάμεικτα συναισθήματα χαράς και στεναχώριας,με τις τελευταίες μου σκέψεις,όμως δεν θα ήθελα αυτή η στιγμή να τελειώσει ακόμα.Ήθελα τον Argon να με χρειάζεται.Ένιωθα πολύ πιο σημαντική όταν συνέβαινε αυτό.Βέβαια πλέον είχε μεγαλώσει και είχε γίνει δυνατός.Πολύ πιο δυνατός από ότι ήταν.Κοιτάζοντας την πλάτη ένιωθα μικρή,σε σύγκριση,μα θα συνέχιζα να τον προσέχω και θα έβρισκα λόγους για να με χρειάζεται.Θα γινόμουν και εγώ εξίσου δυνατή.
-Kanae νομίζω ότι αυτό είναι αρκετά. μου είπε κάποια στιγμή και σηκώθηκε.
-Ω οκ!Ελπίζω αυτό να βοήθησε λιγάκι.
-Πολύ,απλά καλά θα ήταν να μην χαλαρώσουμε υπερβολικά πριν από την μάχη. Άρχισε να βάζει την μπλούζα του.
-Πως ακριβώς θα δράσουμε;
-Προσωπικά δεν σκοπεύω να αναμειχθώ ιδιαίτερα,ειδικά με τόσο στρατό διαθέσιμο,όμως οι υπόλοιποι θα μπείτε κανονικά μέσα στον χαμό.
-Κατάλαβα.
-Απλά εσύ Kanae θα πρέπει να κάνεις κάτι διαφορετικό από τους υπόλοιπους. μου είπε και τον αντίκρισα.
-Κάτι δεν μου αρέσει εδώ.Δεν μου αρκεί η δικαιολογία του δημάρχου για το ότι στέλνει τόσο στρατό.Στην τελική όλο αυτό θα του κοστίσει σε χρήματα για να στηθεί η επιχείρηση.Νομίζω ότι θέλει την πλήρη καταστροφή των ληστών γιατί θέλει να κρύψει κάτι.Όσο η υπόλοιπη ομάδα θα κατευθύνει τους στρατιώτες στην μάχη,εσύ θα φύγεις με τον Arashi και θα ψάξεις να βρεις οτιδήποτε πληροφορία μπορεί να φυλάσσεται μέσα στην βάση τους.
Ο Argon ήταν πολύ έξυπνος,πάντα σκεφτόταν διάφορα ενδεχόμενα και στρατηγικές για όλα.Ήμουν μακρυά από το να τον φτάσω ακόμα.Όμως,όπως είπα,πάντα θα έβρισκα κάποιο λόγο για να με χρειάζεται και αυτό με έκανε χαρούμενη.

Όταν ήρθε η ώρα να ξεκινήσουμε αφήσαμε τον στρατηγό Gaius να ηγηθεί από μπροστά,με τον Masta να είναι κοντά του,ενώ οι υπόλοιποι βρισκόμασταν πίσω από τους στρατιώτες στο τέλος.Το κρησφύγετο βρισκόταν στους πρόποδες του βουνού.Εκεί υπήρχε μια έκταση όπου είχε το κύριο κομμάτι βλάστησης του νησιού και ήταν γνωστό ότι το έδαφος ήταν αρκετά ανώμαλο και το υψόμετρο του δεν ήταν σταθερό.Σταματήσαμε λίγο έξω από αυτό το κομμάτι και ο Argon μπήκε μόνος του μέσα.Χάρις το Shadow Step θα κάλυπτε μια μεγάλη απόσταση και θα επέστρεφε με το αν είδε ανιχνευτές ή όχι.Τελικά δεν υπήρχαν,όπως μας είπε,τουλάχιστον όχι αν δεν μπαίναμε αρκετά βαθιά.Πράγματι είχε δίκιο και εκείνος και ο Masta όταν είπαν ότι είχαμε πολύ στρατό.Δεν είχαν να διαθέσουν άτομα για ανιχνευτές και ο Argon το ήξερε αυτό,όμως πάντα ήταν πολύ προσεκτικός.
Μας πήρε κάμποση ώρα μέχρι να βρούμε ένα ρυθμό,για να προχωρήσουμε,σε τόσο ανώμαλο έδαφος,όμως κάποια στιγμή το έδαφος έγινε ανηφορικό αλλά συνάμα αρκετά ομαλό για να ευκολύνει τα πράγματα.Φτάσαμε στην άκρη του δρόμου τελικά και από εκεί μπορούσαμε να δούμε μερικά μέτρα από κάτω κάμποσα κτήρια.
-Τέλεια εδώ πρέπει να είμαστε.Τι κάνουμε τώρα στρατηγέ; ρώτησε ο Masta.
-Ορμάμε και τα διαλύουμε όλα,τι άλλο έχουμε να κάνουμε;
-Απερίσκεπτη κίνηση στρατηγέ.Κάθε σωστός στρατιωτικός γνωρίζει ότι μια σωστή στρατηγική πρέπει να λαμβάνει υπόψη να έχει τις μικρότερες απώλειες και η πρόταση σου είναι το ακριβώς αντίθετο. είπε ο Argon με βαρύ ύφος,ενώ πήγε και στάθηκε δίπλα στον στρατηγό.Εκείνος ξεροκατάπιε.
-Και τι προτείνεται τότε;
-Θα αφήσουμε μια ομάδα σκοπευτών εδώ πάνω,ώστε αν επιχειρήσουν οι ληστές να βγουν ή να ασφαλίσουν την περίμετρο να δεχθούν από εδώ βολές,χωρίς να έχουν κάλυψη.Έπειτα οι υπόλοιπες μονάδες θα διασκορπιστούν.Θα κρατήσεις το κύριο μέρος των αντρών σου στο κέντρο,ώστε να τραβήξουν τον εχθρό,ενώ δύο μικρότερες ομάδες θα κινηθούν από γύρω ώστε να βγουν να χτυπήσουν από τα πλάγια.Περιτριγυρισμένοι από όλες τις πλευρές και με σφαίρες να πέφτουν από πάνω,υπολογίζω ότι δεν θα διαρκέσουν για παραπάνω από δέκα λεπτά,με ένα τέταρτο.
-Χρειάζομαι και μια ομάδα να μπει μέσα τότε... δήλωσε ο στρατηγός και ο Argon του έριξε μια πλάγια ματιά.
-...έ...έχω διαταγές από τον δήμαρχο... ψέλλισε.
-Πολύ καλά.Όσο οι υπόλοιποι απασχολούν τον κύριο όγκο των εχθρικών δυνάμεων,μια ομάδα πέντε αντρών μαζί με την Kanae και τον Arashi θα επιχειρήσουν να εισχωρήσουν μέσα στο κτήριο να κάνουν και από εκεί δουλειά.
-Οι άντρες μου είναι αρκετά ικανοί να το αναλάβουν μόν...
-Οι δικοί μου θα πάνε μαζί τους στρατηγέ!Ελπίζω να έγινα κατανοητός. τον διέκοψε και τον αγριοκοίταξε.
-Μάλιστα... ανταποκρίθηκε ο στρατηγός και παραμέρισε.
Πόσο καυτός έδειχνε ο Argon όταν γινόταν τόσο σοβαρός.
Τέλος πάντων.Η επιχείρηση ξεκίνησε αμέσως,με τον στρατηγό να έδειχνε τρομερή θέληση να το τελειώσει όλο αυτό,γρήγορα.Όλοι οι άντρες,μαζί με εμάς -εκτός από τους σκοπευτές-,ορμίσαμε από το κέντρο και ρίξαμε τις πρώτες βολές.Ο Argon είχε πει ότι μέχρι να πιαστούμε χέρι με χέρι μαζί τους,θα βρισκόμαστε σε μειονέκτημα μιας και θα είμαστε σε ανοικτό πεδίο,οπότε ήταν καλύτερα να πυροβολούσαμε εμείς πρώτοι.

Βέβαια αυτές οι πρώτες βολές δεν είχαν μεγάλη επιτυχία.Βρισκόμασταν εν κίνηση,μακρυά και με τον εχθρό πίσω από τις οχυρώσεις του.Όμως και πάλι ήταν αρκετές για να τρομάξουν τον αντίπαλο και να ξεκινήσει την μάχη.Έτσι ξεχυθήκαμε μπροστά,ενώ από την απέναντι πλευρά οι αντίπαλοι μας έριχναν με ότι είχαν και δεν είχαν.Εκείνη την ώρα ξεκίνησαν οι δικοί μας σκοπευτές,οι οποίοι διέσπασαν τις εχθρικές γραμμές και χάρις την κάλυψη τους μειώθηκε ο ρυθμός με τον οποίο μας πυροβολούσαν.Όταν προχωρήσαμε αρκετά,οι δύο έξτρα ομάδες χωρίστηκαν και κίνησαν στα πλάγια και διαχωρίστηκαν,όπως είχε ειπωθεί στο σχέδιο.Εγώ,με τον Arashi και τους άλλους πέντε που είχα μαζί μου κινηθήκαμε μαζί με την ομάδα που θα χτυπούσε από τα δεξιά,μιας και από φαινόταν να ήταν ο πιο εύκολος δρόμος για να πλησιάσουμε τα κτήρια.
-Προχωράτε.Θα σας καλύψουμε εμείς. είπε ένας από τους στρατιώτες όταν είχαν μπει στα πόστα τους.Εγώ,με την ομάδα μου προχωρήσαμε σκυμμένοι πίσω από τους άλλους στρατιώτες,καθώς εκείνοι εξαπέλυαν τις σφαίρες τους.Όταν λοιπόν η άλλη ομάδα πίεσε και απώθησε την πρώτη γραμμή άμυνας,εισβάλαμε στην αντίπαλη περίμετρο.Ο Argon μου είχε πει να φροντίσω να κινηθώ προς το κτήριο που μου φαινόταν μεγάλο,αλλά όχι υπερβολικά.Είχε πει ότι ο μεγαλύτερος χώρος θα ήταν πιθανότατα το μέρος όπου κοιμόντουσαν,έτρωγαν κλπ,οπότε μάλλον έψαχνε για κάτι λίγο μικρότερο.Ευτυχώς δεν είχε πολλά κτήρια και είχε ήδη ρίξει μια ματιά,οπότε χωρίς να χάσουμε χρόνο μπήκαμε σε ένα από τα δύο πιο μεγάλα κτήρια που είχαν.
Ο μεγαλύτερος αριθμών των ληστών ήταν ήδη έξω,όμως δεν θα ήταν απίθανο κάποιοι από αυτούς να μην είχαν προλάβει να βγουν έξω.Έτσι έστειλα μπροστά τον Arashi,να τρέξει και να πάρει προβάδισμα.Αν ήταν αυτός μπροστά δεν κινδύνευε από σφαίρες και σπαθιά.Και μάλλον καλύτερα που το έκανα.Ακολουθώντας τους διαδρόμους βρήκα τέσσερα νεκρά πτώματα,σε διαφορετικά σημεία το ένα από το άλλο. Μεμονομένα άτομα δεν ήταν μεγάλος κίνδυνος,αλλά δεν χρειαζόταν να ρισκάρω να χαθεί κάποιος από εμάς όταν υπήρχε πιο εύκολος τρόπος.Παράλληλα βέβαια κοιτούσαμε τα δωμάτια που περνάγαμε.Εκεί βρήκαμε κάποια στιγμή έναν άντρα,αλλά δεν πρόλαβε να αντιδράσει εγκαίρως.Πέντε σφαίρες και δύο βέλη των έβγαλαν εκτός μάχης.
Τελικά προφτάσαμε τον Arashi σε ένα αρκετά μεγάλο δωμάτιο.Μπορούσα να δω φακέλους,τετράδια και γραφεία,μάλλον αυτό ήταν που έψαχνα.Μπορούσα να δω έναν άντρα με ξεσκισμένο τον λαιμό,νεκρό κάτω στο πάτωμα,ενώ υπήρχε άλλος ένας που δεν κρατούσε όπλα και ο Arashi τον είχε στριμώξει σε μια γωνία.
-Παραδίνομαι!Παραδίνομαι! φώναζε ή μάλλον κλαψούριζε.
-Εντάξει αγόρι μου,δεν χρειάζεται να τον σκοτώσεις αφού παραδόθηκε. ηρέμησα τον Arashi.
-Εσύ...εσύ δεν είσαι από εδώ.Είσαι εκείνη η κυνηγός,η Female Hunter!Μην τους αφήσεις να με σκοτώσουν.Αυτοί οι αλήτες θέλουν να μας φάνε όλους,για να μην φανεί η δικιά τους βρωμιά... μου φώναξε και έδειχνε προς τους στρατιώτες πίσω μου ...βάλε με φυλακή ή οτιδήποτε,δεν με νοιάζει,αλλά μην με αφήσεις σε αυτούς.
Πριν προλάβω να ανταποκριθώ ένας πυροβολισμός ακούστηκε από πίσω μου και αμέσως ο ληστής μπροστά μου έπεσε νεκρός,με μια σφαίρα φυτεμένη στο κεφάλι του.Γύρισα αμέσως προς τους στρατιώτες.
-Λυπάμαι αλήτη,αλλά η φυλακή δεν είναι διαθέσιμη για εσένα.
-Τι στο καλό κάνετε εκεί;
-Συγνώμη κυρία.Όπως είπε και ο στρατηγός,δεν θα πειράξει αν υπάρχει ένας αριθμός "παράπλευρων" απωλειών. είπε αυτός που στεκόταν πιο μπροστά από τους άλλους και μαζί με τον διπλανό του σήκωσαν τα τουφέκια τους και με σημάδεψαν.

Έριξαν ταυτόχρονα,μα τότε ο Arashi πήδηξε στην μέση και οι σφαίρες αντανακλάστηκαν πίσω στους δύο στρατιώτες που έπεσαν νεκροί.Χωρίς να τους αφήσω περιθώρια,τράβηξα αμέσως τις δύο μου βαλλίστρες και πυροβόλησα τους δύο επόμενους στο στήθος.Ο τελευταίος ήταν έτοιμος να ρίξει και αυτός,μα ο Arashi έπεσε πάνω του.Τον είδα να χτυπιέται και ουρλιάζει,όσο ήταν πεσμένος κάτω και ο Arashi τον πετσόκοβε.Ξεφύσησα.
-Αν ήταν να με σκοτώσετε θα έπρεπε να το κάνετε όσο είχα γυρισμένη την πλάτη μου αλήτες. μονολόγησα πιο πολύ,μιας και κανείς τους δεν ζούσε πλέον για να με ακούσει.
Όσο ο Arashi καθάριζε τα απομεινάρια,εγώ άρχισα να κοιτάζω τριγύρω.Όπως φαινόταν ο Argon-sama είχε δίκιο και όντως ο δήμαρχος και οι δικοί του είχαν κάτι να κρύψουν.Μπορεί τώρα να ήταν λίγοι στον αριθμό,όμως πριν την προηγούμενη τους σύλληψη οι Red Dragon Bandits ήταν μια αρκετά μεγάλη οργάνωση και ευτυχώς.Γιατί κάθε μεγάλη οργάνωση κρατάει τα βιβλία της αρχειοθετημένα.Μπορούσα να δω ημερομηνίες πάνω στους διαφόρους φακέλους.Υπήρχαν κενά ανάμεσα σε χρονολογίες,αλλά πιθανόν αυτό είναι γιατί δεν κατάφεραν να διασώσουν τα πάντα,όταν τους συνέλαβαν την πρώτη φορά.
-Arashi κάτσε στην πόρτα και φίλα τσίλιες,αν δεν σε πειράζει. του είπε και εκείνος έδρασε όπως του ζητήθηκε.
Άρχισα να ψάχνω λοιπόν τους φακέλους.Φαντάστηκα ότι αν ήταν να βρω κάπου την ανάμειξη της τοπικής διοίκησης,θα ήταν σε πιο παλιούς φακέλους,πριν την καταστροφή της οργάνωσης.Ειδικά αφού με το που ξανά δημιουργήθηκαν ο δήμαρχος κάλεσε αμέσως να τους συλλάβουν.Δεν νομίζω ότι θα καθόταν να εμπλακεί μαζί τους σε αυτό το διάστημα.Πράγματι κάποια στιγμή βρήκα αυτό που έψαχνα.Στα πιο παλιά αρχεία που είχαν εδώ,έλεγε ότι οι Red Dragon Bandits είχαν δημιουργηθεί με την χρηματοδότηση του δημάρχου Asher!Αργότερα μάλιστα,χρονολογικά,υπάρχουν αρκετές αναφορές για επιπλέον χρήματα που έμπαιναν στο ταμείο της οργάνωσης,από το κεφάλαιο του δημάρχου.Φαντάζομαι ότι για κάτι τέτοιο όντως θα έβαζε ο Gaius να με σκοτώσουν.Άλλωστε ο στρατηγός είναι πολλά χρόνια υπό την υπηρεσία του δημάρχου.Εκείνη την στιγμή άκουσα τον Arashi να γρυλίζει και σήκωσα το κεφάλι μου να αντικρίσω την πόρτα.
-Όλα καλά μεγάλε,ηρέμησε. ακούστηκε η φωνή του Masta από τον διάδρομο και τελικά ο Arashi σταμάτησε.Ο Masta μπήκε τότε μέσα με μια ομάδα στρατιωτών.
-Όλα καλά παιδιά,μπορείτε να πηγαίνετε. είπε σε αυτούς που ήταν μαζί του και εκείνοι αποχώρησαν.Όπως φαινόταν μόνο οι δικοί μου άντρες είχαν εντολή να μου επιτεθούν.Υποθέτω μόνο έτσι θα φαινόταν σαν ατύχημα,ή σαν απώλεια την ώρα της μάχης.
-Τι σκαλίζεις εκεί και τι έπαθε ο Arashi μόλις είδε τους άλλους,επίσης γιατί ένας από τους άντρες που ήταν μαζί σου φαίνεται σαν να τον έχει φάει ο Arashi;
-Βρήκα κάποια πολύ ενδιαφέροντα πράγματα εδώ,που απαντάνε και στις τρεις ερωτήσεις σου.Πάμε προς τα έξω και θα σου εξηγήσω.Πρέπει να δείξουμε όλα αυτά στον Argon. του είπα και μάζεψα στα γρήγορα τους σημαντικούς φακέλους και τους πήρα μαζί μου.