The Pre-Plan [Reputation in Progress] Part I (Τέλος)

Last edited by Roni on Sat Oct 10, 2015 3:11 am; edited 2 times in total

Το πλοίο μου προχωρούσε σε όλο και πιο "κρύα" νερά. Το πανέμορφο, σύμφωνα με τις φήμες, βασίλειο του πάγου βρισκόταν ακόμα αρκετά μίλια μακριά μου. Το χιόνι που όσο προχωρούσα γινόταν και πιο πυκνό, δεν βοηθούσε και πολύ στο έχω καλή ορατότητα του τι υπήρχε μπροστά μου.
Είχα ήδη χαλαρώσει τα πανιά μου και άφησα το ελαφρύ παγωμένο αεράκι να με μεταφέρει στον επόμενο προορισμό μου.
Στην βάση των επαναστατών που ήμουν, άκουσα φήμες για μια συμμορία που δραστηριοποιούταν στο νησί Frost. Φήμες λένε πως είναι μια από τις πιο σημαντικές συμμορίες που πουλάνε όπλα στις αρχικές θάλασσες. Σίγουρα ήταν μια από τις μεγαλύτερες σε όλη την North Blue.
"Πρέπει να φερθώ έξυπνα σε αυτό. Αν φτάσω πριν από τον υπόλοιπο επαναστατικό στρατό θα έχω τον χρόνο να δράσω όπως θέλω και να λείξω αυτό το πρόβλημα μόνος μου. Το σημαντικότερο θέμα μου αυτή την στιγμή είναι η αναγνώριση από τον κόσμο. " Σκεφτόμουν...

Ωστόσο ήξερα πολύ καλά πως οι Μαρίνς δεν το άφηναν να περάσει έτσι αυτό. Η Κυβέρνηση πολλές φορές συνεργάζεται με τέτοια αποβράσματα για να βγάλει λίγο ακόμα χρήμα. Το πιο πιθανό ήταν να μου βάλουν κάποια τιμή στο κεφάλι μου και να βγάλουν φήμες πως δήθεν εγώ ήμουν το πρόβλημα..
Δεν με ένοιαζε και πολύ όμως, η φήμη ήταν αυτό που ήθελα. Είτε καλή είτε κακή θα το έδειχνε ο χρόνος και οι άνθρωποι των θαλασσών αυτών.
Εν το μεταξύ το χιόνι έπεφτε όλο και πιο πυκνό, ένιωθα το αίμα μου να παγώνει κάτω κάτω από το δέρμα μου.
Ελπίζω να φτάνω σιγά σιγά γιατί δεν με βλέπω να αντέχω και πολύ σε αυτό το μέρος... Πρέπει να βρω μερικά πιο ζεστά ρούχα για να φορέσω γιατί με αυτά δεν είμαι για εδώ πάνω. Μονολόγησα τρεκλίζοντας από το κρύο που επικρατούσε..
Έβγαλα τα κιάλια μου από το συρτάρι που είχα μπροστά μου και κοίταξα τον ορίζοντα, για καλή μου τύχη μπορούσα να διακρίνω μια φιγούρα που έμοιαζε με νησί στα δεξιά μου..

Ρύθμισα την πορεία του πλοίου μου και σχεδόν δυο ώρες κρύου αργότερα έφτασα επιτέλους στο γεμάτο πάγο λιμάνι του Frost Kingdom. Έδεσα το πλοίο μου και αποβιβάστηκα, περπατούσα όσο πιο γρήγορα μπορούσα προς το κέντρο της μιας και μοναδικής πόλης του νησιού με το όνομα Frost City. Πέρασα το τεράστιο τείχος και μπήκα στο εσωτερικό της πόλης. Η πόρτα του τείχους άνοιγε και έκλεινε καθημερινά. Το μόνο που έμενε εκτός της πόλης ήταν δυο πύργοι. Ο ένας ήταν ο τεράστιος φάρος του νησιού και ο άλλος ήταν ο πύργος που έμεναν οι στρατιώτες που φυλούσαν την πόλη από πειρατές και άλλου είδους φασαριόζους. Είχα ακούσει πως μπορούσε να στεγάσει έως και 100 άτομα εκεί μέσα.
Στην πόλη είδα αρκετό κόσμο παρά τον παγερό καιρό που επικρατούσε. Μπήκα στο πρώτο ράφτη που βρήκα στον δρόμο μου. Το εσωτερικό του μαγαζιού ήταν ζεστό λόγο μιας σόμπας που έκαιγε στο κέντρο.

Ζήτησα από τον πωλητή και ιδιοκτήτη του μαγαζιού να μου δείξει την συλλογή με τα πανωφόρια που είχε. Έτσι λίγα λεπτά αργότερα μπορούσα και πάλι να βγω στον παγωμένο καιρό που επικρατούσε στην πόλη. Αυτή την φορά με τα σωστά εφόδια για να μην πεθάνω από κρυολόγημα..
Το παλτό που είχα ρίξει στην πλάτη μου με κρατούσε ζεστό παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, έτσι κίνησα για να βρω ένα από τα μπαράκια του νησιού.
Αν ήθελα να μάθω πληροφορίες για κάτι τότε αυτό ήταν το μέρος για να ψάξω. Έτσι και έγινε, μερικά λεπτά αργότερα βρέθηκα να περνάω το κατώφλι ενός μπαρ. Μέσα υπήρχε αρκετός κόσμος, η μυρωδιά του τσιγάρου με συνεπήρε. Βρήκα ένα κεντρικό τραπέζι να κάτσω, άφησα τα πανωφόρι μου σε μια από τις δυο καρέκλες και έκατσα στην άλλη. Λίγο αργότερα ήρθε ένα από γκαρσόνια για να πάρει παραγγελία.
Λίγο Sake και κάτι να βάλω στο στόμα μου. Και όσο μπορείς πιο γρήγορα... Αποκρίθηκα καθώς έστριβα τσιγάρο...

Εκείνος κούνησε το κεφάλι του καταφατικά και εξαφανίστηκε και πάλι μέσα στον κόσμο, μερικά λεπτά αργότερα εμφανίστηκε και πάλι με έναν δίσκο στο χέρι.
Το πότο και το φαγητό σας κύριε. Καλή σας όρεξη. Είπε καθώς με σέρβιρε και ύστερα γύρισε την πλάτη του για να εξαφανιστεί και πάλι μέσα στους άλλους πελάτες.
Έκανα το υπόλοιπο τσιγάρο μου και βάλθηκα να απολαμβάνω το φαγητό μου. Όσο καλό και να ήταν το φαγητό που έφτιαχνα στο πλοίο μου, δεν συγκρινόταν με τίποτα με ένα ζεστό και καλό μαγειρεμένο πιάτο φαγητού.
Άδειασα το πιάτο μου αρκετά γρήγορα και έκατσα για να απολαύσω ένα ακόμα τσιγάρο με το ποτό μου. Έριξα μια ματιά γύρω μου και είδα πως κανένας δεν με κοίταγε, ή μάλλον σχεδόν κανένας. Μια όμορφη κοπέλα στην άλλη άκρη του μαγαζιού είχε καρφώσει τα μάτια της επάνω μου. Έμεινα για λίγο να την κοιτάω και ύστερα κάλεσα και πάλι το γκαρσόνι.
Φέρε μου άλλο ένα ποτήρι Sake και κέρνα και την κοπέλα απέναντι ότι θέλει. Του είπα δίχως να πάρω τα μάτια μου από τα δικά της.

Η κοπέλα δέχτηκε το κέρασμα και μου το ανταπέδωσε αρχικά με ένα χαμόγελο. Λίγα λεπτά ματιών αργότερα, σηκώθηκα και προχώρησα προς το μέρος της. Το πότο μου στο χέρι και ένα ερωτικό χαμόγελο στο πρόσωπο μου.
Μπορώ να κάτσω στην παρέα σου; Βλέπω πως είσαι μόνη σου...
Εδώ με κέρασες πότο... Πως θα μπορούσα να σου αρνηθώ την παρέα μου;! Μπορείς να κάτσεις... Μου απάντησε περιπαιχτικά.
Λοιπόν, είσαι από αυτό το νησί; Ή το επισκέφτηκες όπως και εγώ;
Χεχε, αν ήταν να επισκεφτώ κάποιο μέρος σίγουρα δεν θα ήταν ένα τόσο κρύο μέρος. Είμαι από το νησί, εδώ μεγάλωσα. Με λένε Ira, εσένα; Πως είναι το όνομα σου;
Rin. Το όνομα μου είναι Rin.
Και τι σε φέρνει στον τόπο μας λοιπόν Rin; Δεν νομίζω πως ήθελες να επισκεφτείς τον χώρο μόνο και μόνο για τον όμορφο καιρό του... Κάτι άλλο πρέπει να είναι.. Σωστά;

Σκέφτηκα πριν απαντήσω. Ήταν προφανές πως είχα να κάνω με μια ιδιαίτερα έξυπνη κοπέλα, η οποία κατά πάσα πιθανότητα δεν έτυχε να είναι μόνη της..
Δεν ήρθα για κάτι ιδιαίτερο. Είμαι ερευνητής και ήρθα να δω την άγρια ζωή που μπορεί να υπάρχει σε έναν τόπο σαν και αυτόν. Βέβαια μάλλον θα ξεκινήσω τις έρευνες μου από αύριο αφού πλέον έχει σουρουπώσει έξω.. Αποκρίθηκα όσο πιο ανέμελα μπορούσα. Η κοπέλα χαμογέλασε και ήπιε μια γουλιά από το ποτό της.
Και μέχρι πότε θα σε έχουμε παρέα μας; Ή δεν σκοπεύεις να κάτσεις και πολύ;
Αυτό μικρή μου είναι άγνωστο... Ανάλογα το πότε θα τελειώσω τις έρευνες μου, αν και θα έλεγα πως έχω σίγουρα δυο ή τρεις μέρες... Μάλλον το πρώτο..
Μάλιστα... Οπότε υποθέτω πως θα σε ξαναδώ. Αν θέλεις να με βρεις, ψάξε.. Και θα με δεις.. Μου είπε με τραγουδιστό τόνο στο αυτί ενώ παράλληλα έκανε ένα χάδι στο στήθος μου και έφυγε από το τραπέζι και το μαγαζί.

Έμεινα αρκετή ώρα ακόμα στο μικρό μπαράκι. Ύστερα κάλεσα μια τελευταία φορά το γκαρσόνι για να πληρώσω και να πάρω πληροφορίες για το που μπορούσα να βρω ένα μέρος να μείνω. Είχα πάρει αρκετά λεφτά από την προηγούμενη αποστολή μου και πλέον δεν είχα προβλήματα "ύπνου"...
Ενημερώθηκα πως τα περισσότερα μοτέλ ήταν λίγο πιο κάτω στον δρόμο. Φόρεσα και πάλι το παλτό μου και βγήκα από το μαγαζί. Ο παγερός αέρας χτύπησε το πρόσωπο μου και έκανε τα μάτια μου να δακρύσουν ελαφρώς.
Άρχισα να περπατάω προς την κατεύθυνση που έλεγαν οι οδηγίες μου και πολύ σύντομα βρέθηκα μπροστά από μια σειρά μοτέλ. Το κάθε ένα είχε και μια προσφορά για να μαζέψει πελάτες. Αποφάσισα να μπω σε ένα που νοίκιαζες και μια κοπέλα για μασάζ μαζί με το δωμάτιο.
Πλήρωσα προκαταβολικά και ύστερα διάλεξα ποια κοπέλα ήθελα. Εκείνη μου είπε να πάω πάνω, να χαλαρώσω και όποτε θέλω να πατήσω ένα ειδοποιητικό καμπανάκι για να έρθει στο δωμάτιο μου.

Έκανα όπως μου είπε. Άφησα τα πράγματα μου να πέσουν στο πάτωμα, μπήκα στο μπάνιο και απόλαυσα το ζεστό νερό. Προς μεγάλη μου έκπληξη παρατήρησα προς καμπανάκι υπήρχε και μέσα στο μπάνιο, δίχως να έχω δεύτερη σκέψη το πάτησα. Μερικά μόνο λεπτά αργότερα η κοπέλα που είχα διαλέξει άνοιξε την πόρτα του δωματίου μου και πέρασε στο εσωτερικό. Με κοίταξε για λίγο και ύστερα άρχισε να βγάζει τα ρούχα της αργά και βασανιστικά. Τέλος πέρασε μέσα στην ντουζιέρα μαζί μου. Άρχισε να με τρίβει απαλά στην πλάτη και να χαϊδεύει κάθε σημείο του κορμιού μου. Οι ατμοί από το καυτό νερό μας τύλιξαν και έγιναν πράγματα διάφορα... Όχι μόνο μασάζ..
Βγήκαμε από το μπάνιο σχεδόν δυο ώρες αργότερα...
Με χρειάζεστε κάτι άλλο; Μου είπε η όμορφη κοπέλα με ένα προκλητικό ύφος..
Προς το παρόν όχι... Θέλω να ξαπλώσω.. Αλλά θα σε καλέσω και πάλι το πρωί, μου χρωστάς ένα ακόμα μασάζ.. Δεν το ξεχνώ..
Χαμογέλασε ελαφρώς και βγήκε από το δωμάτιο αφού πρώτα μου έκανε ένα χάδι στο πρόσωπο.

Μπήκα στο δωμάτιο που ήταν το κρεβάτι μου και σκόπευα να ξαπλώσω όταν είδα ένα μικρό χαρτάκι να υπάρχει στην τσεπούλα που είχε εξωτερικά το παλτό που είχα αγοράσει. Έσκυψα και το μάζεψα, ξάπλωσα στο κρεβάτι, το ξεδίπλωσα και το διάβασα..

Αν θέλεις να με βρεις, ψάξε.. Και θα με δεις.. Ξέρεις που είμαι, ξέρω τι δουλειά θέλεις εδώ. Αρκεί να ψάξεις καλύτερα και θα μας βρεις, αν το κάνεις θα μπορούμε να συνεργαστούμε. Αν όχι, τότε μάλλον δεν ήθελες να με βρεις. Θυμήσου.. Το νησί μας έχει καλό καιρό πάντα... Αρκεί να τον βλέπουμε που και που... Λύσε το γρίφο και θα μας βρεις.

Το διάβασα αρκετές φορές αλλά ήξερα από την αρχή ποιος ή μάλλον ποια το είχε γράψει. Μπορούσα να μυρίσω το μεθυστικό άρωμα της πάνω στο χαρτάκι. Η κοπέλα που είχα γνωρίσει στο μπαρ, αλλά τι ζητούσε.. Δεν χρειάστηκε να σκεφτώ και πολύ, δούλευε για την συμμορία που έκανε εμπόριο όπλων.. Ήμουν σίγουρος. Το μόνο που έμενε τώρα ήταν να βρω το υπόλοιπο μήνυμα που μου έδινε το χαρτάκι.

» The Pre-Plan [Reputation in Progress] Part II (Τέλος)
» The Pre-Plan [Reputation in Progress] Part IIΙ (Τέλος)
» [Τέλος] My previous plan in action! (part 1) [Διεγραμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] My previous plan in action! (part 2) [Διεγραμένος Χαρακτήρας]
» Marine and Revo - A strange meeting (Τέλος-Αποστολή Part I) Part III