[Τέλος]El Dorado arc:Μια απρόσμενη συνάντηση.

Σταματήσαμε να αγκαλιαζόμαστε.Σταθήκαμε ο ένας απέναντι από τον άλλο και κοιταζόμασταν,με λίγα δάκρυα να παραμένουν ακόμα στα μάτια μας και ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο μας.
-Δεν το πιστεύω ότι σε βρίσκω εδώ πέρα,σε ένα μέρος ξεχασμένο και από τον Θεό.
-Ούτε εγώ μπορώ να το πιστέψω ότι σε βρήκα.Αυτό θα πει τύχη.
-Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χαίρομαι που σε βλέπω.Είχα διαβάσει στην εφημερίδα ότι έγιναν καταστροφές στο Aldean και είχα τρομάξει τόσο πολύ.Φοβήθηκα ότι εσύ και ο Kaizen είσασταν μέσα στα θύματα.
-Υποθέτω είμασταν τυχεροί,γιατί δεν είμασταν στο νησί όταν συναίβει αυτό.
-Πως;Τι εννοείς;Καταφέρατε να φύγετε από το νησί;Μα πως έγινε αυτό;Οι πειρατές δεν σας εμπόδισαν;
-Βλέπεις συναίβει δύο χρονιά από ότου έφυγες από το νησί.Μια μέρα ένα εμπορικό πλοίο έφτασε στο Aldean.Οι ψαράνθρωποι έβαλαν τότε τους κατοίκους να το διώξουν,για να μην ανακαλύψουν την ύπαρξη τους εκεί.Όμως εμείς δεν γινόταν να μείνουμε άλλο εκεί.Έτσι οι γονείς μου μας πήραν κρυφά,εμένα και τον Kaizen και μπήκαμε στο καράβι.Όταν οι έμποροι μας ανακάλυψαν είμασταν ήδη μακρυά από το Aldean.Είπαμε την κατάσταση που επικρατούσε στο Aldean στους εμπόρους και υποσχέθηκαν να ειδοποιήσουν την κυβέρνηση.Βέβαια μάλλον δεν το έκαναν εφόσον υπάρχουν ακόμα εκεί οι ψαράνθρωποι.
-Και μετά από το Aldean που πήγατε;
-Βρεθήκαμε τελικά στο Amino Island και εκεί κάναμε μια νέα ζωή.Από εκεί και πέρα όλα έβαιναν προς το καλύτερο.
-Μακάρι να το ήξερα νωρίτερα.Είχα πάει στο Amino Island.Θα μου άρεσε να σας ξανά έβλεπα.
-Αν πήγες πρόσφατα δεν θα με έβρισκες.Εγώ είχα ήδη φύγει από το νησί.
 Η χαρά μου όλο και μεγάλωνε.Τι ανακούφιση.Όλα είχαν πάει καλά.Είχαν φύγει από εκείνο το καταραμένο νησί.Είχαν φύγει και είχαν σωθεί.Είχαν αποκτήσει μια καινούργια ζωή.Τι ανακούφιση!

-Αλήθεια...τι κάνεις όμως εδώ;
-Κυνηγάω έναν πειρατή εδώ και αρκετό καιρό.Τον έχω ακολουθήσει σε δύο νησιά μέχρι στιγμής και τώρα έφτασε εδώ.
-Κυνηγάς;Μην μου πεις ότι είσαι...
-Ναι!Είμαι κυνηγός επικηρυγμένων. είπα και χαμογέλασε.
Λοιπόν υποθέτω ότι το σοκ που θα ένιωθα αν με πυροβολούσαν δεν θα ήταν τόσο μεγάλο όσο αυτό που ένιωσα μόλις τώρα.
-Και εσύ;Με τι ασχολήσε;
-Βασικά...Και εγώ κυνηγός είμαι.
-Ουάου κοίτα σύμπτωση.Έι μην μου πεις ότι και εσύ κυνηγάς τον El Drago.Γιατί αν είναι έτσι σε προειδοποιώ,δεν θα σε αφήσω να τον έχεις.Τον κυνηγάω πολύ καιρό για να τον αφήσω να μου φύγει.
-Ηρέμησε,ηρέμησε...Ήρθα εδώ για τους δικούς μου λόγους.Πάντως θα ήθελα να σε βοηθήσω.Και μπορείς να κρατήσεις όλα τα λεφτά από την αμοιβή αν θέλεις.
-Χα!Δεν έχεις αλλάξει καθόλου βλέπω.Πάντα οι άλλοι πάνω από εσένα.
Καλά δεν θα το έπαιζα και στοίχημα αυτό.
-Εντάξει θα δεχθώ την βοήθεια σου.Και αν θες μπορώ να σου δώσω το 10% της αμοιβής.
-Μην ανησυχείς δεν θέλω κανένα ποσοστό.
-Πάντως δεν το πιστεύω ότι δεν σε αναγνώρισα με την μία.Δεν έχεις αλλάξει καθόλου.
-Και εσύ δεν έχεις αλλάξει πολύ... είπα και τότε το βλέμμα μου έπεσε στο στήθος της ...Μόνο που κάτι παρά μεγάλωσε πάνω σου.

Kanae:

-Τι δεν σου αρέσουν;... είπε και τα έπιασε ...Ξέρεις αυτά τραβάνε  πολλούς άντρες.
 Σκούπισα διακριτικά λίγο αίμα που βγήκε από την μύτη μου.
-Το φαντάζομαι. ανταποκρίθηκα.
Ειδικά με αυτά τα ρούχα που φορούσε σίγουρα θα είχε επιτυχία.

Μετά σοβάρεψε.
-Χαίρομαι στ' αλήθεια που σε βλέπω.Από τότε που έφυγες μέχρι και τώρα και εγώ και ο Kaizen ανησυχούσαμε πάρα πολύ για το αν ήσουν καλά.
-Και εγώ σας σκεφτόμουν συνέχεια και περίμενα καρτερικά την στιγμή όπου θα σας ξανά έβλεπα και τους δύο.Αλήθεια ο Kaizen;Είναι και αυτός εδώ μαζί σου;
-Όχι.Δεν με ακολούθησε.Όμως μην ανησυχείς είναι καλά και είμαι σίγουροι ότι σύντομα θα ατενίζει και αυτός τις θάλασσες.
-Και τότε θα μπορέσουμε επιτέλους να είμαστε όλοι μαζί σαν πλήρωμα όπως λέγαμε πάντα.
-Ναι. ανταποκρίθηκε και σήκωσε το κεφάλι της ψηλά να κοιτάξει τον ουρανό.
-Λοιπόν τι λες Kanae;Θα μπεις στο πλήρωμα μου;Θες να γίνουμε ομάδα;
-Χαζή ερώτηση.Η τύχη μας έφερε να βρεθούμε μετά από τόσα χρόνια  και να ακολουθήσουμε και οι δύο τον ίδιο δρόμο.Δεν θα χαλούσα την υπόσχεση μου τώρα.Είμαστε μαζί σε αυτό από εδώ και πέρα. είπε και χαμογέλασε.
-Έτσι είναι.Θα γίνουμε η σπουδαιότερη ομάδα που υπάρχει σε όλο τον κόσμο.
-Να σαι σίγουρος για αυτό.Άσχετο τώρα...που είναι ο Arashi;Μην μου πεις ότι δεν είναι πια μαζί σου;
-Μην είσαι ανόητη...Ξέρεις ότι δεν γίνεται να χωρίσουμε ποτέ εμείς οι δύο.Θα έρθει όπου να είναι.Τον έστειλα να μαζέψει την υπόλοιπη ομάδα μου.
-Κάτσε...Έχεις ομάδα;!
-Ναι,βλέπεις... πήγα να πω,αλλά φωνές που ακούστηκαν από πίσω μου με διέκοψαν.
-Όι αφεντικό!
-Όι αφεντικό! φώναξαν ο Johnny και ο Yosaku ταυτόχρονα.
 Αν υπήρχαν όντως επαναστάτες στον χώρο αυτοί οι δύο θα τους είχαν σηκώσει όλους στο πόδι.

Γύρισα και είδα τον Arashi μαζί με τους άλλους τρεις να κατευθύνονται προς το μέρος μας.
-Λοιπόν;Πως πήγε; ρώτησα.
-Κανείς μας δεν βρήκε τίποτα... απάντησε ο Masta ...Ένα είναι σίγουρο.Αν υπάρχουν όντως επαναστάτες στο νησί δεν βρίσκονται σε αυτήν την πόλη.
-Ώστε επαναστάτες κυνηγάς; με ρώτησε η Kanae.
-Ω! για δες ποια είναι εδώ.
-Masta;Δεν είσαι λίγο μακρυά από το Amino;Και μάλιστα τι δουλειά έχεις εσύ να κυνηγάς επαναστάτες;
-Γνωρίζεστε;
Ο Masta έγνευσε θετικά.
-Είχε βοηθήσει τους Shields αρκετό καιρό πριν έρθεις εσύ στο νησί.Female Hunter Kanae.Η κυνηγός με τα μεγάλα... κοίταξε το στήθος της.
Έπειτα σήκωσε ξανά το κεφάλι του προς τα εμένα.
-...όπλα. συμπλήρωσε και λίγο αίμα είχε αρχίσει να τρέχει από την μύτη του.
-Παλιό pervert. είπα εγώ.
-Ακόμα όμως δεν μου απάντησες Masta.Τι δουλειά έχεις εσύ εδώ;
-Βλέπεις τα πράγματα άλλαξαν στο Amino Island όταν ο Mr.Shadow έφτασε.Πλέον είμαστε μέλη της Κυβέρνησης και εγώ προσωπικά είμαι επίσης μέλος της οργάνωσης κυνηγών επικηρυγμένων Wolfpack.
-Ο Mr.Shadow; απόρησε και με κοίταξε.
-Ναι εγώ είμαι αυτός.
-   Εεεεεεεεεε; αναφώνησε εντελώς σοκαρισμένη.
-Δηλαδή εσύ είσαι ο Mr.Shadow;Εκείνος ο κυνηγός για τον οποίο μιλάνε όλοι στην North Blue;
-Εεε...ναι. είπα κάπως διστακτικά.
- Να πάρει έχω μείνει πολύ πίσω.
-Γιατί σε έπιασε κατάθλιψη τώρα;

-Δεν πειράζει δεν τα παρατάω.Θα γίνω ακόμα πιο δυνατή. έλεγε μόνη της.
-Μπορεί να χτύπησε το κεφάλι της κάπου.
-Ναι,δεν ξέρω τι την έπιασε.
-Κάτσε τώρα.Δηλαδή εφόσον θα μπω στο πλήρωμα σου θα είμαι και εγώ ένα από τα μέλη της Wolfpack;
-Κάπως έτσι.
-Λοιπόν εντάξει.Έτσι και αλλιώς σκεφτόμουνα να γίνω μέλος της.Βέβαια που να το ήξερα ότι εσύ από όλα τα άτομα ήσουν ο αρχηγός της.Βασικά δεν μπορώ να πιστέψω όλα όσα έχω ακούσει ότι έκανες.Κατάφερες πολλά έτσι Arg...
-Μην το πεις. την διέκοψα.
-Μα,γιατί; απόρησε εκείνη.
 Τότε έσκυψε το κεφάλι της προς τα κάτω.Ο Arashi τριβόταν στο πόδι της.
-Arashi! αναφώνησε γεμάτη χαρά και τον αγκάλιασε,ενώ εκείνος με την σειρά του άρχισε να την γλύφει.
-Άλλος ένας ακόμα κυνηγός μπήκε στην ανίκητη ομάδα μας.
-Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί μια τέτοια προσφορά από τον μεγαλύτερο κυνηγό όλων των εποχών. άρχισαν να πανηγυρίζουν ο Johnny και ο Yosaku.
Αναρωτιέμαι αν μιλάνε ποτέ ξεχωριστά αυτοί οι δύο,ή αν τουλάχιστον δεν συμπληρώνουν συνέχεια ο ένας τον άλλο.
-Πολύ οικείος φαίνεται ο Arashi μαζί της. παρατήρησε ο Masta αγνοώντας τους άλλους δύο που ακόμα πανηγύριζαν.
-Λογικό αφού όπως και εγώ την γνωρίζει την Kanae από πολύ παλιά.
-Ω! είστε φίλοι με την Kan... πήγε να πει μα τότε σταμάτησε,σαν μια θεία επιφοίτηση να του είχε μόλις έρθει.
- Μην μου πεις ότι αυτή είναι η Kanae,η παιδική σου φίλη από το Aldean;
-Αυτή είναι.
-Μάλιστα...Αυτό θα πει τύχη λοιπόν.
-Πράγματι.

-Ώστε εσύ είσαι η περιβόητη Kanae. της είπε,ενώ εκείνη ακόμα έπαιζε με τον Arashi.
 Γύρισε το κεφάλι της και τον κοίταξε.
-Ξέρεις ο Mr.Shadow από εδώ παραλίγο να γίνει καρδιακός μόλις άκουσε για της καταστροφές που συναίβησαν στο Aldean.
-Μακάρι να το ήξερα νωρίτερα ποιος ήτανε.Θα ερχόμουν να τον βρω,όμως δεν έγιναν έτσι τα πράγματα.Τουλάχιστον συναντηθήκαμε,έστω και τώρα.
-Αλήθεια όμως,πες μου τι ακριβώς είναι αυτός ο πειρατής που κυνηγάς;
 Άφησε τον Arashi και σηκώθηκε όρθια.
-Το όνομα του είναι El Drago.Ίσως τον έχετε ακουστά.
-Τώρα που το λες...
-Κακά μαντάτα.Έχεις βάλει πολύ δύσκολο στόχο κυρία μου.Αυτή τη στιγμή ο El Drago είναι από τους δυνατότερους πειρατές,όχι μόνο στην North Blue,αλλά ίσως και στις τέσσερις αρχικές.
-Το ξέρω αυτό,μα τον κυνηγάω αυτόν και το πλήρωμα του μέρες τώρα και δεν σκοπεύω να τους αφήσω να μου φύγουν τώρα που τους έφτασα.
-Ναι αλλά είσαι αρκετή για να τα βάλεις και με τον ίδιο και με όλο του το πλήρωμα;
-Δεν χρειάζεται να τα βάλλω με όλο του το πλήρωμα.Αν πιάσω αυτόν οι υπόλοιποι δεν θα κάνουν τίποτα.Όμως τώρα έτσι και αλλιώς έχω και εσάς μαζί μου,οπότε τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα.Θα με βοηθήσετε έτσι;
-Έχουμε την αποστολή μας,μα στο είπα ήδη έτσι και αλλιώς θα σε βοηθήσουμε.
-Ότι πει το αφεντικό.
-Έτσι ακριβώς...Δεν τα μασάμε εμείς αυτά.
-Ναι ας έρθει ο El Drago και θα του δείξουμε εμείς τι εστί Wolfpack. πετάχτηκαν για άλλη μια φορά μέσα στην συζήτηση ο Johnny και ο Yosaku.

-Ωραία! πανηγύρισε η Kanae.
-Παρόλα αυτά παραμένει δύσκολο έργο η σύλληψη του.Άλλωστε είναι χρήστης φρούτου του διαβόλου.
-Μικρή λεπτομέρεια.Έχω νικήσει ξανά χρήστη φρούτου του διαβόλου.Στο Amino Island,αν δεν με απατάει η μνήμη μου. είπα με την σειρά μου και τον κοίταξα.
Εκείνος γέλασε.
-Καλά λοιπόν αφού το θέτεις έτσι.
-Εσείς τι δουλειά έχετε εδώ;Για επαναστάτες άκουσα.
-Δεν είμαστε σίγουροι,μα έχουμε πληροφορίες ότι υπάρχουν επαναστάτες στο νησί.
-Και όχι λίγοι μάλιστα,αλλά μια ολόκληρη βάση από αυτούς.
-Μια ολόκληρη βάση;Άρα η κυβέρνηση θα στείλει ενισχύσεις,σωστά;
-Πως,ναι...
-Ουφ..πάλι καλά.
-...Σε μια βδομάδα.
-  
- Καλά με δουλεύεις τώρα;
-Όχι.Αυτή είναι η αλήθεια.Δυστυχώς λόγο μιας επανάστασης που ξέσπασε πρόσφατα στο Lyneel έχει γίνει κινητοποίηση των στρατευμάτων και δεν γινόταν να μας διαθέσουν στρατιώτες.
-Και σκοπεύετε να τα βάλετε με ολόκληρη βάση επαναστατών μόνοι σας;
-Κανονικά θα το σκεφτόμουν...
- Δεν το πιστεύω ότι παίρνω αυτήν την απάντηση.
-Όμως όχι τώρα...Κυρίως να ανιχνεύσουμε την περιοχή ήρθαμε και να επιβεβαιώσουμε τις υποψίες για την ύπαρξη αυτής της βάσης.Αν είναι αλήθεια θα επιστρέψουμε με περισσότερες δυνάμεις και θα τους επιτεθούμε,αλλιώς δεν θα χρειαστεί καν να ξανά έρθουμε.
-Είσαι τρελός,το ξέρεις;
-Πράγματι είναι.Μα για αυτό είναι και ο αρχηγός μας.

-Αν όμως ο El Drago έχει έρθει προετοιμασμένος τότε είναι πολύ πιθανόν να έχει φως μαζί του και να έχει ήδη μπει στο παλάτι.
-Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να το ελέγξουμε.
-Ναι,αλλά πως θα μπούμε μέσα χωρίς φως.
-Βασικά έχω μαζί μου ένα φαναράκι και τσακμακόπετρες.Αν περπατήσουμε όλοι μαζί θα μπορούμε να κινηθούμε μέσα.
-Μπράβο Kanae onee-chan! 
-Ναι!Μπράβο onee-chan! 
-Θα μας πάρει ώρα να το καλύψουμε όλο,αλλά υποθέτω από το τίποτα καλύτερο και αυτό.
-Στην τελική μας αρκεί απλά να δούμε αν ο El Drago είναι μέσα ή όχι στο παλάτι.Δεν θα τον πολεμήσουμε έτσι και αλλιώς εκεί.Αν είναι όντως εκεί μέσα απλά θα βγούμε και θα τον περιμένουμε απέξω.
-Ωραία.Βοηθήστε με να ανάψουμε φωτιά. είπε η Kanae και έβγαλε από το μικρό σακίδιο που κουβαλούσε μαζί της το φανάρι και τις τσακμακόπετρες.
Ο Masta την βοήθησε να το ανάψει και έπειτα όλοι μαζί ανεβήκαμε τα σκαλιά του παλατιού μέχρι την είσοδο του κτηρίου.Η Kanae άνοιξε απαλά την πόρτα και έβαλε ελαφρώς το κεφάλι της μέσα για να δει αν βρισκόταν κανείς εκεί κοντά.
-Δεν υπάρχει ψυχή εδώ στην είσοδο.Ας προχωρήσουμε. μας είπε και μπήκαμε όλοι,με εκείνη πρώτη,μέσα.
-Ναι αλλά από που πάμε τώρα; ρώτησε ο Masta που έβλεπε δύο διαδρόμους,ατελείωτους στα μάτια μας,να προεκτείνονται ο ένας από τα αριστερά μας και ο άλλος μπροστά μας.
-Πάμε στην ευθεία για την ώρα και βλέπουμε.Ω και Masta κοίτα να συγκρατείς την πορεία που κάνουμε για να μην χαθούμε. απάντησα.
-Σοφή σκέψη... μου ανταποκρίθηκε η Kanae ...Αν αφήσουμε εσένα να θυμάσαι τον δρόμο μάλλον δεν θα ξαναβρούμε ποτέ την έξοδο. συμπλήρωσε και γέλασε.
Πράγματι σοφή κίνηση.Με ήξερε πολύ καλά για να γνωρίζει ότι δεν τα έχω καλά με τον προσανατολισμό.

Προχωράγαμε κάπως αργά.Όχι πως μπορούσαμε να κάνουμε και αλλιώς.Δεν βλέπαμε τίποτα πέρα από ένα με δύο μέτρα μπροστά μας και υπήρχαν τόσες πόρτες γύρω μας που έπρεπε να σταματάμε κάθε λίγο και λιγάκι για να τις ελέγχουμε.Από την άλλη καλύτερα που πηγαίναμε αργά.Αν ανοίγαμε το βήμα μας πολύ ίσως κάναμε θόρυβο που θα τραβούσε οποιονδήποτε πιθανό κίνδυνο καταπάνω μας.Έτσι συνεχίσαμε να εξερευνούμε με αργούς ρυθμούς όλο το παλάτι.
Κάθε πόρτα που ανοίγαμε και κάτι διαφορετικό.Τραπεζαρίες,υπνοδωμάτια,μπάνια,αίθουσες με πίνακες,αγάλματα,διάφορα έπιπλά,όλα σκονισμένα,μισοκατεστραμμένα.Στέκονταν εκεί στα άδεια,από κόσμο,δωμάτια μόνα τους,να έχουν χάσει την παλιά τους αίγλη με το πέρασμα του άπονου χρόνου,ο οποίος τα είχε κάνει ξένα στον χώρο.Σαν να μην ταίριαζαν πλέον στο μεγαλείο του κτηρίου το οποίο πάλευε ακόμα την ηλικία του.
Όσο και να προχωρούσαμε τα δωμάτια παρέμεναν άδεια.Ούτε ψυχή.Μα δεν ήταν ότι δεν βρίσκαμε μόνο ανθρώπους.Δεν βρίσκαμε επίσης και τίποτα που να έχει αξία πλέον.Κάτι το οποίο να μπορεί να θεωρηθεί θησαυρός.Κάποια στιγμή βρήκαμε στον δρόμο μας κάτι δαυλούς.Τους ανοίξαμε και αυτούς και έτσι μπορούσαμε πλέον να ξεκολλήσουμε κάπως από την ομάδα.Παραμείναμε κοντά στον χώρο,μιας και δεν θέλαμε να χαθούμε,αλλά πλέον μπορούσαμε να ελέγχουμε ταυτόχρονα πολλά δωμάτια.Παρόλα αυτά ακόμα δεν βρίσκαμε τίποτα.Ούτε ψυχή.
Πραγματικά δεν ξέρω τι μπορεί να ήταν αυτό που έψαχνε ο El Drago.Ίσως για την σύλληψη του να μην είχε σημασία τι ήταν αυτός ο θησαυρός που έψαχνε,όμως ίσως αν γνωρίζαμε τι ήταν να μπορούσαμε να σκεφτούμε και που ήταν πιο πιθανό να βρίσκεται αυτός ο θησαυρός.Πάντως εδώ δεν τον βρίσκαμε.Άνοιξα μια ακόμη πόρτα.Και εδώ τίποτα.Μια κρεβατοκάμαρα.Ρούχα πεταμένα παντού στον χώρο γύρω.Τα κοίταξα από κοντά.Ήταν κατεστραμμένα,μα και να μην ήταν δεν θα είχαν κάποια αξία πέρα από αυτή που θα είχε και ένα οποιοδήποτε συνηθισμένο ρούχο.Δεν πίστευα ότι θα βρίσκαμε τίποτα.Δεν είμασταν οι πρώτοι που είχαμε πατήσει στο νησί,οπότε ήταν πολύ πιθανόν αν υπήρχε το οτιδήποτε αξίας εδώ να το είχαν ήδη πάρει,πειρατές,τυμβωρύχοι ή δεν ξέρω και εγώ τι.Ότι είχε μείνει πείσω είχε ρημαχτεί από τον χρόνο.
Βγήκα και πάλι έξω στον διάδρομο.Ω τι έκπληξη!Επιτέλους το τέλος του διαδρόμου.Μόνο μια πόρτα στεκόταν πλέον μπροστά μου.Αν δεν έβρισκα κάτι εκεί θα είχαμε κοιτάξει το μισό παλάτι χωρίς λόγο.Και είχαμε και πολύ ακόμα να ελέγξουμε.