[Τέλος] My previous plan in action! (part 2) [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

Όλοι μας αφήσαμε ότι κάναμε και ετοιμαστηκαμε να πάμε ως την πόρτα για να φύγουμε αλλά μετά είδα κάτι marines να πάνε να σβήσουν την φωτιά ώστε μην πάνε στα εκρηκτικά. Ήξερα πως δεν θα ήταν εύκολο και για αυτό μετά πήγα σε εκείνους τους marine. Όταν έφτασα εκεί πέρα επιτέθηκα αμέσως στους marine.
Τους είχα διώξει μακρυά αλλά μετά ήρθαν και άλλοι οπότε θα χρειαζόμουν κιαλλους για να μπορέσουμε να προστατευσουμε τα εκρηκτικά. Είχαν έρθει προς τα εδώ άλλοι 3 και πήγαν σε κάθε περιοχή οπού είχαμε βάλει τα εκρηκτικά, είχαν έρθει ο jugo, ο yuuji και ένας άλλος οπού δεν τον πολύ ξέρω. Καθισανε εκεί πέρα και όσοι ερχόντουσαν πάνω τους τους σκότωναν για να μην πειράξουν τα εκρηκτικά και μετά δεν μπορέσουμε να ανατινάξουμε αυτό το μέρος. Όλοι οι άλλοι οι δικοί μας είχαν φύγει και οι μόνοι οπού ήμασταν μέσα ήταν εμείς και οι marine. Η φωτιά όλο και πιο πολύ πλησίασε στα εκρηκτικά. Πρέπει τώρα αμέσως να φύγουμε επειδή σε λίγο θα πάει η φωτιά στα εκρηκτικά και αν πάει μετά δεν θα έχουμε προλάβει να φύγουμε οπού αυτό σημαίνει ότι θα ήμαστε ακόμη μέσα, τυλιγμένοι σε φλόγες επειδή θα ανατιναχτεί. Έτσι μετά αμέσως φύγαμε από εκεί και πέρα και όποιος marine έμπαινε στον δρόμο μας τους σκοτώναμε. Σε 10 λεπτά είχαμε φτάσει στην πόρτα και τότε πριν βγούμε από την πόρτα είχε πάει η φωτιά στα εκρηκτικά και άρχιζε να ανατινάζεται. Μπορεί να μην είχαμε προλάβει να φύγουμε από την εταιρία όταν ανατιναχτηκαν αλλά ήμασταν στην πόρτα ήδη και για αυτό μπορέσαμε να σωθούμε πηγαίνοντας έξω από την εταιρία.

Αφού είχαμε βγει όλοι μας μετά έγινε και μια τελική έκρηξη οπού όλοι η εταιρία είχε γίνει στάχτες και έπεφταν παντού τσιμεντόλιθοι, οι marines δεν είχαν βγει ακόμη και για αυτό μπλέχτηκαν και εκείνοι στην έκρηξη οπού κατέληξε μετά να πέφτει και σώματα κοματιασμενα απο marine. Αποφεύγαμε το κάθε τι που έπεφτε πάνω μας και αμέσως πήγαμε να φύγουμε από εκεί, αν καθίσουμε άλλο λίγο τότε μπορεί να πέσει τίποτα πάνω μας και μετά να τραυμτιστουμε σοβαρά. Οι πολίτες που βρησκοντουσαν εκεί αμέσως έφυγαν και εκείνοι από φόβο. Αφού είχαμε τελειώσει την δουλειά μας εδώ πέρα αμέσως μετά φύγαμε πολύ μακρυά από την εταιρία. Πήραμε τον δρόμο οπού είχαμε πάρει εμείς τότε για να έρθουμε δω πέρα.
Σε 30 λεπτά το πολύ είχαμε πάει έξω από το μπαρ αλλά το θέμα ήταν ότι ήταν πολύ μακρυά και κάπως είχα ξεχάσει τον δρόμο αλλά μετά τον θυμήθηκα, πάλι καλά που δεν είχαμε βρει και κανέναν marine αλλά ακόμη αναρωτιέμαι πως το είχαν μάθει. Μπήκαμε μέσα μετά και με το που μπήκαμε όλοι μας αρχίζαμε να χερομαστε για αυτό που έγινε σήμερα.
-Ναι επιτέλους το πρώτο μέρος του σχεδίου έγινε!!! Είπα δυνατά, έλεγαν κάτι τέτοια και οι άλλοι. Το σχέδιο όμως δεν τελειώνει εκεί, το πιο δύσκολο κομμάτι είναι για το πως θα μπούμε μέσα, αυτό το μέρος του σχεδίου θα γίνει όμως αύριο και μέχρι να έρθει το αύριο θα το έχουμε βρει πιστεύω.

Είχαμε κουραστεί από την μάχη οπού μόλις είχαμε και για αυτό αμέσως πήγαμε στα δωμάτια μας για να την πέσουμε. Η ώρα ήταν γύρω στης 9 το βράδυ, είχε περάσει τόσο πολύ ώρα για αυτή την μάχη οπού κάναμε, δεν το είχαμε καταλάβει καν. Κάπως νωρίς είναι αλλά ήμαστε τόσο πολύ κουρασμένοι οπού δεν μπορούσαμε να ήμαστε όρθιοι άλλο, πιο πολύ εγώ επειδή έκανα την περισσότεροι δουλειά. Άξιζε τον κόπο όμως. Σε 20 λεπτά είχα πάει στην πόρτα του δωματίου μου και την άνοιξα. Είχαν πάει και οι άλλοι στα δικά τους δωμάτια. Την στιγμή που πήγα τότε άνοιξα την πόρτα του δωματίου μου και αμέσως μπήκα μέσα. Όταν μπήκα μετά έκλεισα την πόρτα του δωματίου μου. Ύστερα πήρα το ξυπνητήρι και το ρύθμισα να χτυπήσει στις 10 το πρωί επειδή περίπου τότε θα πάμε για να επιτεθούμε στην βάση.
Αφού το ρύθμισα μετά κατευθείαν έπεσα στο κρεβάτι μου, σε 5 λεπτά άρχισα να κοιμάμαι πολύ βαθιά. Καθώς κοιμόμουν σκεφτόμουν πως θα κάνουμε την βάση εκείνοι να καταστραφεί αφού σχεδόν όλοι οι τοίχοι της είναι πολύ καλά κλειδαμπαρωμενοι, υπάρχουν κάτι τεράστια τοίχοι στην βάση οπού θα είναι λίγο δύσκολο αλλά αυτό το πράγμα θα το συζητήσουμε το πρωί οπού θα μας έρθει.

Το επόμενο πρωί
Είχε έρθει επιτέλους το επόμενο πρωί και σε 10 λεπτά το πολύ είχε χτυπήσει το ξυπνητήρι μου, σηκώθηκα αναγκαστικά και το έκλεισα. είχα σηκωθεί αλλά ακόμη κοιμόμουν και για αυτό μετά πήγα στην τουαλέτα και πλύθηκα. Αφού πλύθηκα μετά ετοιμάστηκα και βγήκα από το δωμάτιο μου ανοίγοντας την πόρτα. Μέτα έκλεισα την πόρτα και ύστερα πήγα στο κύριο μέρος του μπαρ. Ήταν εκεί πέρα όλοι τους και περίμεναν εμένα για να του μιλήσω. Έφτασα σε λίγο εκεί και μετά ανέβηκα στην σκοινί. Σε λίγα λεπτά άρχισα να τους μιλάω.
-Όπως ξέρετε σήμερα θα πρέπει να πάμε να επιτεθούμε στην βάση αλλά κάτι μου λέει είναι πολύ δύσκολο να μπούμε μέσα και για αυτό θα πρέπει να πάει κάποιος εκεί πέρα κρυφά και να μας επιτρέψει να μπούμε μέσα, ένας από μας θα γίνει ένας marine και ύστερα θα μπει μέσα σήκωσαν κάτι άτομα τα χέρια τους και τότε διάλεξα ένα.
-Εσύ θα πας είπα καθώς έδειχνα έναν, δεν ήξερα πως τον έλεγαν αλλά πίστευα ότι είναι ιδανικό άτομο για την δουλειά αυτή, μετά από λίγο σήκωσε το χέρι του ο Yuuji και άρχισε να λέει κάτι.
-Συγνώμη hayate αλλά δεν πρέπει να το αφήσεις σε αυτόν αλλά σε μένα επειδή είμαι πιο ιδανικός για αυτή την δουλειά είχε ένα δίκιο σε αυτό, έκατσα μετά κάτω και το σκέφτηκα πολύ καλά. Σε 5 λεπτά είχα πάρει απόφαση και αποφάσισα ότι θα το κάνει ο Yuuji.
Οκ Yuuji εσύ θα πας είχε χαρεί όταν του το ειπα.

Κανονικά τώρα πρέπει να ξηκηνησουμε να παγαινουμε προς την βαση. Και πρέπει κιόλας να πάει μόνο ο Yuuji.
-Yuuji πρέπει να φύγεις τώρα αμέσως για να προχωρήσουμε στην δεύτερη φάση του σχεδίου μας του είπα και αμέσως ετοιμάστηκε για να φύγει. Σκέφτηκα μετά αν είναι μόνος του τότε μπορεί να τα θαλασσώσει λιγάκι και για αυτό αποφάσισα να πάω μαζί του. Τον έβλεπα να πηγαίνει προς την πόρτα για να φύγει αλλά μετά πήγα και εγώ μπροστα εκεί και του είπα αυτό που αποφάσισα.
-Αποφάσισα να έρθω και εγώ μαζί σου Yuuji όταν είπα έτσι όλοι ξαφνιάστηκαν μαζί και ο Yuuji. Μετά μου είπε κάτι ο Jugo.
-Είσαι σίγουρος??? πάλι με ρωτούσε τα ίδια πράγματα σαν την τελευταία φορά αλλά δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, είναι σχέδια δικά μου και για αυτό θα είμαι και εγώ κομμάτι του σχεδίου.
-Ναι απολυτά σίγουρος εκείνος μετά δεν με ξανά ρώτησε. Έπειτα αφού όλοι τους ήταν μια χαρά με την απόφαση μου, βγήκαμε έξω από το μπαρ εγώ και ο Yuuji.

Αφού βγήκαμε αμέσως μετά πήραμε το δρόμο για την βάση. Καθώς πηγαίναμε στην βάση θυμήθηκα ότι δεν ήξερα πως να πάμε εκεί πέρα. Έπειτα ο Yuuji έβγαλε έναν χάρτη αυτού του νησιού και χάρηκα πολύ όταν τον είδα. Την πήρα μετά και κοίταξα από που πρέπει να πάμε, βρήκα τον δρόμο αμέσως και ακολουθήσαμε τον χάρτη. Ήταν κάπως μακρύς δρόμος αλλά θα βρούμε μια λύση. Το θέμα ήταν να βρούμε 2 marines ώστε να τους σκοτώσουμε για να πάρουμε τα ρούχα τους οπού μετά θα μας επιτρέψει να μπούμε μέσα στην βάση. Σκέφτηκα μετά όμως αν ήταν χαζή ιδέα να έρθω μαζί με τον Yuuji επειδή έχω επικήρυξη και λογικά μπορεί να με καταλάβουν, αν με καταλάβουν τότε θα αρχίσει ήδη η καταστροφή της βάσης.
Είχαμε φτάσει έξω από την βάση μετά από 15 λεπτά αλλά ήμασταν ακόμη πολύ μακρυά από την βάση αλλά και πάλι κοντά της. Είχαμε κρυφτεί μετά πίσω από ένα κάδο και περιμέναμε κάποιον να έρθει προς τα εδώ. Σε 5 λεπτά είχαν περάσει δυο marine οπού φαινόντουσαν κάπως αδύναμοι. Δεν θα χρειαστεί να κάνω τίποτε τώρα για να πάρουμε τα ρούχα τους, θα πρέπει να τους πετάξω δυο μαχαιριά και ήμαστε εντάξει. Ετσι και έκανα, τους πέταξα δυο μαχαιριά οπού τους είχα πετύχει στο κεφάλι, δεν καταλαβαν καν οτι καποιος παει να τους επιτεθεί και για αυτό δεν μπόρεσαν να αποφύγουν την επίθεση μου. Σίγουρα θα πεθάναν με την πρώτη.

Πήγαμε μετά προς τα εκείνους, τους βγάλαμε τα ρούχα τους και έπειτα τα φορέσαμε οι ίδιοι. Το καπέλο του έβαλα λίγο πιο κάτω για να κρύβει την φάτσα ώστε μην μπορέσουν άλλοι marine να με αναγνωρίσουν επειδή έστω αν με αναγνωρίσουν για λίγο μετά θα έρθουν να μας κάνουν επίθεση. Σίγουρα θα αρχίσει τότε η επίθεση της βάσης αλλά δεν θα έχουμε ανοίξει την πόρτα ακόμη και για αυτό μπορεί να μας έχουν πιάσει ήδη οπού μετά θα καταλήξει το σχέδιο μας σε μια αποτυχία.
Αμέσως φύγαμε προς την βάση, αλλά τώρα που είχαμε έρθει ακόμη πιο κοντά στην βάση, τα τοίχοι της ήταν πολύ μεγάλα και αν δεν ανοίξουν από μέσα από έξω δεν νομίζω να μπορούν να ανοίξουν εκτός και αν κάποιος έχει τεράστια δύναμη και καταφέρει να τα ανοίξει αλλά από εμάς τέτοιος άνθρωπος δεν υπάρχει.
Όταν φτάσαμε στην βάση τότε είδαμε έξω από την βάση δυο marines, πήγαμε σε αυτούς να τους ρωτήσουμε για να μας ανοίξουν. Είχα κρύψει πολύ καλά την φάτσα μου ώστε μην με αναγνωρίσουν.
-Συγνώμη μπορείτε να ανοίξετε τις πύλες για να μπούμε μέσα??? Ρώτησε ο yuuji επειδή εγώ δεν μπορούσα, θα με καταλάβουν αν μιλήσω.

Άνοιξαν ύστερα οι πύλες και μπήκαμε μετά μέσα. Όταν μπήκαμε είδαμε πάρα πολλούς marine και για αυτό κάναμε πολύ καλά όλο αυτό τον καιρό που μαζεύαμε πειρατές επειδή αν μπαίναμε μόνο εμείς οι δυο τότε μπορεί να μας πιάσουν εύκολα και μετά το σχέδιο να πάει χαμένο. Τώρα όμως είναι εντελώς διαφορετικά, έχουμε μαζεμένα άτομα και θα μπορέσουμε να κάνουμε επίθεση στην βάση, το μόνο πράγμα που θα χρειαστεί να κάνουμε είναι να ανοίξουμε τις πύλες για να μπουν μέσα οι σύντροφοι μας. Πρέπει να πιάσουμε δουλειά γρήγορα επειδή δεν έχουμε άλλη ώρα χάνουμε, από στιγμή σε στιγμή θα είναι εδώ πέρα οι σύντροφοι μου και αν δεν έχω ανοίξει την πόρτα ακόμη μέχρι τότε δεν θα μπορούν να μπουν μέσα. Δεν ήξερα όμως που ήταν το δωματίου ελενχου για να πάω να ανοίξω την πόρτα, θα χρειαστεί να ρωτήσω κάποιον για να μου πει που είναι το δωματίου ελενχου. Ο Yuuji όμως θα μιλήσει επειδή εγώ αυτή την στιγμή δεν μπορώ. Είδαμε δυο marine μπροστά μας και πήγαμε να τους ρωτήσουμε.

-Θέλουμε να ρωτήσουμε κάτι, μπορείτε να μας πείτε πως θα πάμε στο δωματίου ελενχου οπού από εκεί ανοίγουν τις πόρτες??? Μπορεί να υποψιαστούν τίποτα έτσι όπως το είπε ο yuuji.
-Φυσικά αλλά τι θέλετε να κάνετε εκεί πέρα??? Μας ρώτησαν, πάλι καλά που δεν υποψιάστηκαν κάτι.
-Τίποτα το σημαντικό απλά θέλουμε να δούμε το δωμάτιο ελενχου επειδή είμαστε καινούργιοι εδώ πέρα και θέλουμε να δούμε όλα τα μέρη πολύ καλά το έπαιξε ο Yuuji.
-Οκ άμα είναι έτσι, θα σας πάμε εμείς εκεί πέρα είπαν και ύστερα ξεκίνησαν να πηγαίνουν προς το δωμάτιο ελενχου. Τους ακολουθήσαμε μετά. Πηγαίναν προς μια σκάλα οπού λογικά θα μας πήγαινε στο δωμάτιο ελενχου.
Ανεβεναμε αυτή την σκάλα για 20 λεπτά και ήταν πολύ ψηλά, κοίταζα κάτω και ένιωθα πως θα πέσω στο πάτωμα. Καθώς ανεβεναμε πάνω κοίταζα από τα παράθυρα να δω μήπως πλησιάζουν οι σύντροφοι μας, κοίταζα αλλά δεν έβλεπα τίποτα και σε κάποια στιγμή μετά από 5 λεπτά είδα να έρχονται προς τα εδώ αλλά ήταν πολύ μακρυά για να τους αναγνωρίσουν οι marine.

Σε άλλα 10 λεπτά είχαμε φτάσει στον δωματίου ελενχου, θα πρέπει τώρα να ανοίξω την πόρτα αλλά δεν ξέρω πως και δεν ξέρω που ακριβώς είναι τώρα για να προλάβουν να έρθουν προς τα εδώ ώστε να μπουν μέσα. Είπα στο αυτί του Yuuji να πάει να κοιτάξει αν έρχονται κατά εδώ, πήγε κοίταξε και έπειτα ήρθε πάλι σε μένα. Όταν ήρθε μου είπε στο αυτί πως πλησιάζουν και για αυτό δεν πρέπει να χάνουμε άλλο χρόνο.
-Συγνώμη αλλά μπορείτε να μας δείξετε πως ανοίγουν οι πόρτες σε περίπτωση που θα χρειαστούμε να τις ανοίξουμε??? Ρώτησε ο Yuuji, αυτό το πράγμα σίγουρα δεν θα το κάνουν επειδή αν ανοίξουν οι πόρτες μπορεί να μπει κάποιος άγνωστος μέσα αλλά συγνώμη επειδή πρέπει να ανοίξουν οι πόρτες.
-Και βέβαια αλλά δεν πιστεύω να πρέπει πότε εσείς να χρειαστείτε να ανοίξετε τις πόρτες, ούτε εμείς τις έχουμε ανοίξει ποτέ αλλά απλά ξέρουμε πως ανοίγουν, θα ξέρετε και εσείς αλλά δεν θα μπορείτε να τις ανοίξετε αυτό που είπε μόνο στα όνειρα του.
-Λοιπόν υπάρχει εκεί πέρα ένας μοχλός οπού τον τραβάτε προς τα κάτω για να ανοίξουν και για να κλείσουν προς τα πάνω.