[Τέλος]Συμμαχία κατά των επαναστατών...

-Καλά ξυπνητούρια... του είπε ο Masta και εκείνος γύρισε και μας κοίταξε.
Ήταν ακόμα καρφωμένος στο δέντρο με τα μαχαίρια του Alucard και έτσι δεν μπορούσε ακόμα να κινηθεί,παρότι το προσπάθησε.
-Που είναι αυτός; ρώτησε τότε.
-Αν λες για τον Alucard έφυγε.
-Να τον πάρει η ευχή... φώναξε και ύστερα αποκρίθηκε πάλι σε εμάς ...Εσείς ποιοι είσται;
-Λοιπόν ο τύπος από εδώ... είπα δείχνοντας τον Masta ...είναι μέλος της παγκόσμιας κυβέρνησης,ενώ εγώ είμαι κυνηγός επικηρυγμένων.
-Έπρεπε να είχατε φύγει και εσείς όσο προλαβαίνετε...Έχουμε ένα στρατόπεδο γεμάτο στρατιώτες λίγο πιο πέρα που μόλις αντιληφθούν τι συναίβει εδώ θα έρθουν για να σας σκοτώσουν. είπε και γέλασε
-Βασικά...όχι!Βλέπεις ήδη ξέραμε για εκείνο το στρατόπεδο που λες και ήδη το καταστρέψαμε...
Ο Gilteo δεν μπορούσε να το πιστέψει,φάνηκε στο βλέμμα του.
-Ανόητοι...ο Alucard ήταν ήδη στη μαύρη μας λίστα αλλά μόλις μαθευτούν τα γεγονότα εδώ θα μπείτε και εσείς σε αυτή...Δεν θα το αφήσουμε να περάσει έτσι
-Μακάρι...δεν έχω κανένα πρόβλημα με αυτό...Ακόμα καλύτερα μη σου πω.
-Καλά με δουλεύεις... είπε ο Gilteo,όμως τον σταμάτησα πριν πει οτιδήποτε άλλο βάζοντας το Yoku στο λαιμό του.
Το παράξενο ήταν ότι φάνηκε να αναγνωρίζει το ξίφος αυτό.

-Ξέρεις αυτό το ξίφος; τον ρώτησα.
-Ναι ανήκει σε ένα από τα υψηλόβαθμα μέλη της οργάνωσης μας...Βρισκόταν εδώ στη βάση ώστε να το προσέχουμε...Που στο καλό το βρήκες;
-Φαίνεται ότι δεν κάνετε και πολύ καλή δουλειά...Ένας από τους άντρες σας που βρισκόταν στην πολή το είχε στη κατοχή του και αφού τον νίκησα του το πείρα.
-Υπέρωχα... είπε ο Gilteo αλλά δεν ήταν ούτε στο ελάχιστο χαρούμενος ...Αν το μάθει αυτό ο Yoshida θα έχουμε πρόβλημα.
-Αυτός ήταν ο ιδιοκτήτης αυτού του ξίφους;
-Ναι και ακόμα είναι.Είναι ένας από τους δυνατώτερους ξιφομάχους στον κόσμο και μόλις μάθει ότι έχεις το ξίφος του θα έρθει για το κεφάλι σου...
-Ας έρθει δεν έχω κανένα πρόβλημα...Θα πρέπει πάντως να το αγαπάει πολύ αυτό το ξίφος για να σκοτώσει για αυτό.
-Ναι λογικό γιατί του προσφέρει μεγάλη δύναμη... είπε ο Gilteo,αλλά σαν κατάλαβε ότι είπε κάτι που δεν έπρεπε το έκλεισε αμέσως.
Έφερα το ξίφος πιο κοντά στο λαιμό του...
-Προτείνω να μιλήσεις...Έπεισα τον Alucard να μην σε σκοτώσει...Μην με κάνεις να αλλάξω γνώμη για αυτή την αόφαση.
Ήταν ξεκάθαρο πως ο Gilteo ήθελε τη ζωή του γιατί μετά από αυτό αποφάσισε να μιλήσει.
-Εντάξει,εντάξει θα σου πω...

-Βλέπεις σαν και αυτό το ξίφος υπάρχουν άλλα έξι παρόμοια ξίφη...Όπως και το Yoku έτσι και τα άλλα έχουν ονομασία το καθένα ένα από τα έξι εναπομείναντα θανάσιμα αμαρτήματα.Και τα εφτά αυτά ξίφη θεωρούνται θρυλικά και από τα καλύτερα ξίφη που υπάρχουν...Όμως υπάρχει και κάτι άλλο που έρχετε μαζί με το ξίφος...
-Και τι είναι αυτό;
-Οι εφτά ξιφομάχοι που έχουν στη κατοχή τους αυτά τα ξίφη έχουν δημιουργήσει μια οργάνωση η οποία φημολογήτε πως μετακινεί εμπορεύματα και χρυσάφι...Πολύ χρήμα...Τόσο πολύ που έχει ακουστεί πως και η κυβέρνηση κάνει δουλειές μαζί τους σε αντάλαγμα χρήμα και τις υπηρεσίες τους.Κάθε φορά που τα ξίφη αυτά αλλάζουν ιδιοκτήτη,ο νέος τους κάτοχος εντάσσετε σε αυτή την ομάδα ενώ ο παλιός διώχνεται.
-Δηλαδή τώρα είμαι μέλος αυτής της ομάδας;
-Όχι...πρέπει να διεκδικήσεις το ξίφος από τον πραγματικό του κάτοχο για να ενταχθείς στην ομάδα που σημαίνει πως αν δεν πολεμήσεις Yoshida δεν θα συμβεί ποτέ αυτό και άμα τον πολεμήσεις το μόνο σίγουρο είναι ότι θα παιθάνεις.
-Ωραία ευχαριστώ για τις πληροφορίες... είπα και τον χτύπησα στο κεφάλι με τη λαβή του Yoku κάνοντας τον ξανά να χάσει τις αισθήσεις του.
-Το πράγμα απέκτησε ενδιαφέρον... είπα και άρχισα να επεξεργάζομαι καλύτερα το Yoku.

"Από τα έξι ξίφη φαίνεται πως πήρα αυτό που μου ταίριαζε πιο πολύ" σκέφτηκα και αυτό γιατί δεν είχε κανένα διαπράξει κανένα άλλο αμάρτημα,όμως δεν μπορούσα να το αρνηθώ...ήμουν άπλειστος και ειδικά το τελευταίο καιρό έχω πάντα στο μυαλό μου τη σκέψη του να αποκτήσω και άλλα,και άλλη δύναμη και άλλα λεφτά,και άλλα...Άλλωστε και μόνο ο στόχος μου το αποδυκνείει αυτό... Θέλω δύναμη όσο τίποτε άλλο στο κόσμο και σκόπευα να την αποκτήσω,με κάθε κόστος όπως και πριν από λίγο στον Alucard.Είχαν περάσει κάμποσα λεπτά όταν τελικά ο Ronin επέστρεψε στο σημείο όπου βρισκόμασταν.Είχε στείλει την υπόλοιπη ομάδα να συγυρίσει το στρατόπεδο που είχαμε καταστρέψει λίγο πιο πριν ενώ εκείνος οδήγησε την υπόλοιπη φρουρά της πόλης εδώ ώστε να μπορέσει να με ενημερώσει κιόλας για το τι συνενωήθηκε με τους ανωτέρους του ναυτικού.Μόλις με πλησίασε μου είπε πως είχε συνεννοηθεί με τον Kenobi σχετικά με την αποστολή και είχε στείλει τα συγχαρητήρια του.Επίσης μου είπε ότι μίλησε με τη κεντρική βάση των Marines στη θάλασσα σχετικά με τον Alucard,αν και δεν ρώτησα περεταίρο διευκρινήσεις,και τώρα ένας στόλος ερχόταν προς τα εδώ ώστε να τεθεί το νησί υπό τον έλεγχο των Marines.
-Καλή δουλειά Ronin.Τώρα πήγαινε ξεκρέμασε τον Gilteo από εκεί και "πακετάρισε" τον ώστε να τον παραδώσουμε στον Kenobi. του είπα και εκείνος πήγε.
-Να σε ρωτήσω κάτι... είπα τότε στον Masta ο οποίος ήρθε κοντά μου να ακούσει ...Έτσι μου πέρασε σαν ιδέα από το μυαλό μου...Αφού κανείς δεν νοιάστηκε να μάθουμε ποιοι είμαστε παρά μόνο στο τέλος της ιστορίας γιατί έπρεπε να μπούμε στο κόπο να φτιάξουμε πειρατικό προφίλ;
Ο Masta κούνησε τους ώμους του...Προφανώς ούτε εκείνος ήξερε την απάντηση...
-Υποθέτω κάποια πράγματα δεν τα προβλέπεις πως θα πάνε...Αν τα πράγματα είχαν συμβεί διαφορετικά ίσως τις χρειαζόμασταν τις ψεύτικες ταυτότητες. είπε τελικά.
-Σωστό και αυτό... απάντησα και το έκανα νόημα να φύγουμε.

Αφού τελικά μαζέψαμε τους επαναστάτες και δέσαμε τον Gilteo για να τον πάρουμε "πακέτο" μαζεύτηκε όλη η ομάδα στην πόλη.Εκεί δημοσιογράφοι είχαν μαζευτεί από πάνω μας κατακλύζοντας μας με ερωτήσεις...Λογικό άλλωστε αφού είχαμε καθαρίσει το νησί από τους επαναστάτες που βασάνιζαν τους πολίτες καιρό τώρα.Μας έκαναν ερωτήσεις για τον Alucard για το ποιος κέρδισε τον Gilteo,εκεί απαντήσαμε ότι εγώ το έκανα μιας και στην εκδοχή του Ronin ο Alucard στην αρχή ήταν με τους επαναστάτες,και άλλες πολλές όμως τους απομάκρυναν οι στρατιώτες της πόλης αφού τους απαντήσαμε ότι περισσότερες λεπτομέρειες θα μάθαιναν από τους ανωτέρους της κυβέρνησης.Μόνο λίγο πριν τους απομακρύνουν ζήτησα να κάνω μια δήλωση και όλη μαζεύτηκαν γύρω μου,έπρεπε να αποκτήσω κάποια φήμη και αυτό ήταν ένα καλό μέσο.
-Κοιτάξτε... είπα στο πλήθος που συνέχιζε να κάνει ερωτήσεις ...Το σημαντικό που χρειάζεται να θυμάστε είναι ένα.Η κυβέρνηση θα είναι πάντα δίπλα στο πλευρό των πολιτών και θα τους στηρίζει σε οτιδήποτε χρειαστούν.Για να συμβεί όμως αυτό θα πρέπει και οι πολίτες να στηρίζουν τον γενναίο μας ναυτικό και έτσι κάτω από ένα κλήμα συνεργασίας θα δημιουργήσουμε μαζί κυβέρνηση και πολίτες μια ιδανική και ασφαλές κοινωνία χωρίς πολέμους και αναταραχές.
Μόλις τα είπα αυτά όσοι βρίσκονταν εκεί ξέσπασαν σε χειροκροτήματα και αλαλαγμούς...ίσως έπρεπε να γίνω πολιτικός,αλλά δεν μου άρεσε η ιδέα.Πριν φύγω είπα και κάτι τελευταίο που μου είρθε εκείνη την ώρα στο μυαλό.
-Γράψτε και αυτό παρακαλώ... είπα στους δημοσιογράφους ...Yoshida έχω το Yoku...θα σε περιμένω για να δούμε ποιος αξίζει να είναι ο πραγματικός του ιδιοκτήτης. είπα και αποχώρησα πριν προλάβουν να μου κάνουν περισσότερες ερωτήσεις.
Μπήκαμε όλη η ομάδα μου και ο Arashi στο πλοίο και ξεκινήσαμε.
-Λοιπόν για πες μου Ronin που θα συναντήσουμε τον Kenobi; τον ρώτησα λίγο αφότου βγήκαμε από το λιμάνι του νησιού.
-Στο Tohan Island...Εκεί μας περιμένει. μου απάντησε.
-Χμ...Πάντα ήθελα να δω πως ήταν αυτό το νησί. είπε τότε ο Masta.
-Και εγώ να πω την αλήθεια. είπα με τη σειρά μου και έβαλα το πλοίο στη σωστή πορεία.

Όνομα χαρακτήρα: Argon Naito

P.o.M. Points: 25

Belli: 79.000

Τυχόν παρατηρήσεις: Σε γενικές γραμμές πολύ καλή ιστορία και από τους δυο σας. Θα έλεγα βέβαια ότι ο Argon φαινόταν να προσπαθεί περισσότερο να συνδεθεί με τον Alucard, αλλά το δικαιολογώ λόγω της φύσης του χαρακτήρα του Alucard που έχω δει σε άλλες ιστορίες. Απογοητεύτηκα με το γεγονός ότι οι επαναστάτες απλά πιέζανε τους κατοίκους στην ουσία, θα μπορούσατε να κάνετε μία από τις καλύτερες ιστορίες που θα διάβαζα αν τυχόν είχανε κάποιον σοβαρότερο λόγο για κάποια πράξη που έκαναν.

Για τον Argon
Καλογραμμένη ιστορία από άποψη περιγραφών και λεξιλογίου, συμπλήρωνες τον Dirk με την συνέχεια των γεγονότων και το ότι δεν πρότρεχες τα συμβάντα και εκείνος συμπλήρωνε εσένα στις περιγραφές και στην χρήση μεταφορών και επιθέτων. Γέλασα αρκετές φορές με τις αντιδράσεις του χαρακτήρα σου μέσα στην σοβαρότητα της ιστορίας, είναι αρκετά χαλαρός και παρέμεινε μέχρι το τέλος έτσι ακόμη και στην συνομιλία του με τον Alucard. Ίσως θα ήθελα τον Ronin να μην ηρεμήσει στα λόγια του χαρακτήρα σου, θα είχε πολύ ενδιαφέρον. Πολύ ενδιαφέρον το τέλος και η ιστορία με τα σπαθιά, ήταν αρκετά σαφής και αναλυτική. Θα μου άρεσε αν τον πίεζες λίγο περισσότερο για να σου δώσει τόσο χρήσιμες πληροφορίες, αλλά τουλάχιστον με ικανοποίησε το περιεχόμενο. Πολύ καλή η χρήση των δημοσιογράφων και της εφημερίδας για να αναφέρεις και χαρακτήρα που θα συναντήσεις αργότερα στις ιστορίες σου.

Αν και κάνεις πολύ καλή περιγραφή μαχών και κινήσεων των χαρακτήρων, με απογοήτευσες στην μάχη. Ακόμη και αν ο χαρακτήρας σου είναι ιδιοφυία και το καταλαβαίνω μου φάνηκες αρκετά υπερβολικός, δηλαδή σε όλη την μάχη κατέλειξες με μία μόνο πληγή που ήταν μεν σοβαρή αλλά απέφευγες κανονιές, σφαίρες από καραμπίνες, σπαθιά, τα πάντα ακόμα και αν είχες τον Arashi δίπλα σου. Δηλαδή τζάμπα έχασες από εκεί, δεν είναι κακό να τον τραυματίσεις λίγο τον χαρακτήρα σου. Αντιμετώπιζες τόσα πολλά άτομα και πάλι κατέληξες με μια πληγή που έγινε τυχαία. Παρόλα αυτά οι περιγραφές σου είναι τόσο λεπτομερείς που μπορεί να τις φανταστεί κάποιος, βάλε και μερικά επίθετα όπως ο Dirk και θα είναι τέλεις.