[Τέλος]Ο διοικητής και το καθάρισμα

Οι προετοιμασίες τελείωσαν γρήγορα και έτσι μετά από λίγο ο Lem με μια μικρή συνοδεία αποχώρησε από την έπαυλη του ενώ παράλληλα ένας άντρας του Masta έφευγε προς την έπαυλη του Kane.Μετά από λίγο είχα μείνει εγώ,ο Masta και ελάχιστοι υπηρέτες στο σπίτι,ενώ οι άντρες του Masta περιπολούσαν την περίμετρο της έπαυλης.Έτσι ζήτησα από τον Masta να μου κάνει μια ξενάγηση στην έπαυλη για να ξέρω που βρίσκεται τι.Υπήρχαν αρκετά δωμάτια,όπου σε αυτά περιλαμβάννονταν δύο τρεις τραπεζαρίες μερικές τουαλέτες,αρκετά υπνοδωμάτια και μια κουζίνα μεγαλύτερη από εκείνη της έπαυλης του Kane.Όπως περπατάγαμε περάσαμε μπροστά από μία πόρτα.Εγώ σταμάτησα και πήγα να την ανοίξω,όμως ήταν κλειδωμένη.Γύρισα προς τον Masta...
-Λυπάμε αυτή η πόρτα μένει πάντα κλειδωμένη και το κλειδί πάντα πάνω μου. μου είπε και μου έδειξε το κλειδί.
-Καλά τουλάχιστον πες μου τι έχει μέσα.
-Λυπάμε δεν ξέρω.Μόνο ο κυβερνήτης γνωρίζει και δεν επιτρέπεται σε κανέναν η είσοδος.
-Και δεν ένιωσες την περιέργια ποτέ σου να δεις τι κρύβετε εκεί μέσα;
-Η δουλειά μου είναι να υπακούω και αυτό κάνω...Τώρα ας προχωρήσουμε αν είναι.
-Κάνεις καλά τη δουλειά σου,όμως καλύτερα κρύψε το κλειδί...Τον Arashi τον τρελαίνουν τα γιαλυστερά πράγματα. είπα και έκλεισα το μάτι μου στον Arashi.
Εκείνος τότε πήδηξε πάνω στον Masta δήθεν ότι ήθελε να παίξει με το κλειδί.Πόσο αγαπούσα αυτό το ζώο...Πρέπει να ήταν ο καλύτερος μου φίλος και εκείνος που με καταλάβαινε καλύτερα από όλους ακόμα και από τους άλλους ανθρώπους.
Ο Masta έβαλε το κλειδί στην τσέπη του.
-Λυπάμε αλλά δεν είναι παιχνίδι αυτό Arashi.
-Άμα θες πήγαινε να παίξεις μαζί του έξω...Θα το εκτιμούσα.Έτσι και αλλιώς δεν θα μας επιτεθούν τώρα. -βασικά ποτέ δεν θα μας επιτίθονταν αλλά τι να του έλεγα-.
-Δεν ήθελες να δεις το σπίτι;
-Ήδη είδα το μεγαλύτερο μέρος.Θα περιπλανηθώ μόνος μου για λίγο αν είναι.Υπάρχουν άλλα δωμάτια στα οποία δεν πρέπει να μπω;
-Όχι...
-Τότε θα είμαι εντάξει μόνος μου.
-Καλά λοιπόν...Έλα Arashi πάμε. του είπε και κατευθύνθηκαν προς την έξοδο.
Περίμενα για λίγο μέχρι να σιγουρευτώ ότι κανείς δεν ήταν κοντά ή ερχόταν και ξαναπλησίασα την πόρτα.Μπορεί ο Masta αλλά υπήρχαν και άλλοι τρόποι να μπω.Είχα μεγαλώσει με πειρατές-όσο και αν ήταν τα χειρότερα χρόνια της ζωής μου-και είχα μάθει το πως να ανοίγω κλειδωμένες πόρτες και σεντούκια.Έβγαλα μια λεπτή λορίδα μετάλλου από τη τσέπη του παλτού μου.Ήταν μπερδεμένη οπότε πρώτα την έλυσα και ύστερα γονάτισα μπροστά από την πόρτα.Έβαλα το σίδερο μέσα στην κλειδαρότρυπα και άρχισα να κάνω αργές κινήσεις και να βλέπω όσο μπορώ μέσα.Μου πείρε κάποια λεπτά όμως τελικά τα κατάφερα και η πόρτα άνοιξε.Τουλάχιστον κάτι είχα κερδίσει εκείνα τα άθλια χρόνια.Μπήκα μέσα στο δωμάτιο...Παντού υπήρχαν φάκελοι και χαρτιά πάνω σε ένα γραφείο και στα διάφορα ράφια.

Πλησίασα το γραφείο και έπιασα στην τύχη ένα από τα χαρτιά που βρίσκονταν εκεί.Άρχισα να το διαβάζω...Λοιπόν κοίτα να δεις...ο Kenobi είχε δίκιο τελικά.Το χαρτί αυτό ήταν μια επιβαιβέωση για την συναλλαγή όπλων μεταξύ του Lem και ενός πειρατικού πληρώματος με αντάλαγμα μερικά εκκατομύρια μπέλλι.Σαν να μην έφτανε αυτό συνηδητοποίησα ότι είχα ακούσει το όνομα αυτού του πειρατικού πληρώματος...Πριν από μερικούς μήνες αυτό το πλήρωμα είχε βρεθεί αντιμέτωπο με τους Μαρίνς και οι Μαρίνς,στην κυριολεξία,αφανήστηκαν σε εκείνη την μάχη.Σε ένα άλλο χαρτί διάβασα για μια συμφωνία μεταξύ του Lem και μιας τοπικής εγκληματικής οργάνωσης...Η συμφωνία έλεγε η οργάνωση να δρα ανενόχλητοι σε αντάλλαγμα να πληρώνει μέρος από τα λάφυρα στον κυβερνήτη.Κοίταξα και άλλα χαρτιά και όλα επιβαιβέωναν το ίδο πράγμα.Ο Lem δεν ήταν αυτός που έδειχνε και για τα εγκλείματα αυτά θα έμπαινε για καιρό στην φυλακή.Έβαλα δύο χαρτιά από αυτά στην τσέπη μου,ενώ από την άλλη έβγαλα το den den mushi που είχα δανειστεί από τον Ronin.Βγήκα έξω από το δωμάτιο αργά και έκλεισα σιγά σιγά την πόρτα.Πήγα προς μία από τις τουαλέτες της έπαυλης-εκείνη που ήταν πιο κοντά-.Μπήκα μέσα και κλείδωσα την πόρτα.Τότε κάλεσα το νούμερο στην άλλη γραμμή.
-Μπρος... ήταν η απάντηση που πείρα αν και δεν την περίμενα.
-Έλα Kenobi εγώ είμαι...
-Α! ναι σωστά...Τι γίνεσε;
-Λοιπόν...είμαι σε μία τουαλέτα κλειδωμένος για να μην αντιλειφθεί κανείς ότι σου μιλάω,ενώ πριν από λίγο μπήκα σε ένα δωμάτιο στο οποίο απαγορευόταν η είσοδος για να σου μαζέψω πληροφορίες και αν το πάρουν είδηση αυτό θα περάσω δύσκολα τις επόμενες ώρες...Έχω υπάρξει και καλύτερα.Εσύ;
-Ε...καλά μωρέ κάπως βαρετά,περιμένουμε.Τι κάνεις τώρα στην τουαλέτα;
-Σου είπα έπρεπε να είμαι κάπου ήσυχα για να σου μιλήσω.
-Όχι λέω μήπως κάνεις την ανάγκη σου άμα είναι να τα πούμε μετά.
-Όχι όχι μπορώ και τώρα.
-Α! ωραία πες μου τότε. -δεν είμαι καν σίγουρος γιατί έπρεπε να γίνει αυτή η συζήτηση-.
-Είχες δίκιο ο Lem δεν έχει καθόλου καθαρό μητρόο...λογικά το ίδιο θα ισχύει και για τον Kane αλλά δεν έχω ακόμα στοιχεία για αυτόν.Μόλις βρω θα ξαναεπικοινωνήσουμε για να κανονίσουμε συνάντηση.
-Αυτά είναι καλά νέα...Έγινε λοιπόν θα περιμένω.Κλείνω...
Μόλις τελειώσαμε τη κουβέντα μας,πρώτα έκανα την ανάγκη μου γιατί τελικά με έπιασε και ύστερα βγήκα από το μπάνιο και πήγα προς την έξοδο της έπαυλης.Ήρθε η ώρα να έκανα και μια επιθεώρηση στην έπαυλη του Kane.

Μόλις βγήκα έξω σφύριξα και ο Arashi ήρθε τρέχοντας προς τα εμένα.Ο Masta ο οποίος καθόταν κάτω σηκώθηκε και με πλησίασε και αυτός...
-Τι έγινε; με ρώτησε.
-Πάω προς την έπαυλη του Kane...Θέλω να δω αν έχει φύγει ή όχι.Λογικά θα μείνω εκεί...Δεν έχουν την ίδια ασφάλεια με αυτή εδώ και αν δεν κρατίσουν άτομα θα βρεθούν σε κίνδυνο.
-Έχεις ένα δίκιο...Μάλλον είναι όντως καλύτερα να πας.
-Αυτό λέω και γω...Θα σε δω μετά... του είπα και έφυγα.
-Τα λέμε... τον άκουσα να μου απαντάει πίσω από την πλάτη μου.
Δεν έδινα πολύ σημασία στο κόσμο ή στο ότι άλλο συναίβαινε γύρω μου και έτσι έφτασα γρήγορα στην έπαυλη του Kane.Χτύπησα την πόρτα και μετά από λίγο η Lena μου άνοιξε.
-Ω! για σας...ο κυβερνήτης δεν είναι εδώ έφυγε ήδη για το κρυσφήγετο όπως ζητήσατε.
-Αυτό είναι καλό,όμως εγώ είμαι εδώ για να σας βοηθήσω να αμυνθήτε εναντίων των όσων έρθουν.
-Σίγουρα θα ήταν χρήσιμη η βοήθεια σας.Παρακαλώ περάστε.
Μπήκα μέσα και αναίβηκα τις σκάλες για τον απάνω όροφο...
-Που πάτε;
-Πρέπει να δω κάτι...
Υπήρχαν γύρω μου πολλά δωμάτια τα οποία τα περισσότερα τα είχα δει,όμως και κάποια που δεν είχα.Άνοιγα τις πόρτες και κοίταγα μέσα αλλά καμία δεν ήταν αυτή που έψαχνα.
-Τι ψάχνετε;Μπορώ να βοηθήσω;
-Όχι Lena...Θέλω να πας κάτω να κάνεις τη δουλειά σου και γω θα βρω αυτό που θέλω.
-Όπως αγαπάτε... μου είπε και ετοιμάστηκε να φύγει,όμως σταμάτησε όταν είδε πως πήγα να ανοίξω την επόμενη πόρτα.
-Δεν θα μπορέσετε να μπείτε εκεί...είναι κλειδωμένα.
-Και γιατί;
-Είναι προσωπικό δωμάτιο του κυβερνήτη...κανείς δεν επιτρέπετε να μπει εκεί εκτός από τον ίδιο.
-Και το κλειδί το έχει εκείνος;
-Όχι μου το έδωσε για να το κρύψω πριν την επίθεση.
-Και το έχεις ακόμα πάνω σου;
Εκείνη το έβγαλε από την τσέπη της και μου το έδειξε...
-Δεν ξέρω ακόμα που να το κρύψω.
Ήθελα να τελειώνω επιτέλους οπότε αποφάσισα να το προσεγκίσω αλλιώς το θέμα...Την πλησίασα και την έπιασα από τους ώμους...Εκείνη κοκκίνισε.
-Δώσε το σε μένα και θα το κρύψω καλά... της είπα.
-Μα... πήγε να φέρει αντίρρηση αλλά την σταμάτησα με ένα φιλή στα χείλια.
Μόλις την άφησα την είδα σαστισμένη...Πείρα το κλειδί από τα χέρια της και της είπα...
-Θα πάρω εγώ το κλειδί και θα το κρύψω...Εσύ πήγαινε κάτω και κάνε την δουλειά σου.
Εκείνη παρότι ακόμα σαστισμένη κούνησε καταφατικά το κεφάλι της και καταίβηκε τις σκάλες.Δεν το πίστευα ότι έπιασε αυτό,αλλά τέτοια συμβαίνουν όταν χρησιμοποιείς τις αδυναμίες του άλλου εναντίον του.Ξεκλείδωσα τη πόρτα και μέσα βρήκα αυτό που ήθελα....Φακέλους και φύλλα.Κοίταξα μερικά και όλα επιβεβαίωναν το ίδο πράγμα...Όπως και ο Lem έτσι και ο Kane ήταν μπλεγμένος σε παράνομες υποθέσεις και συναλλαγές,καθώς και πράξεις εναντίον της παγκόσμιας κυβέρνησης.Πείρα ξανά μερικά χαρτιά,τα έβαλα στην τσέπη μου.Βγήκα έξω και αφού κλείδωσα πήγα και βρήκα που είχα αφήσει την τσάντα μου.Έβαλα μέσα τα χαρτιά που είχα μαζέψει και το κλειδί του δωματίου με τα "έγγραφα" του Kane.Ο Arashi συνεχώς δίπλα μου όλη την ώρα έμοιαζε σαν να φύλαγε σκοπιά...Γέλασα όμως το προσπέρασα γρήγορα.Βγήκα ξανά έξω στην αυλή της έπαυλης και έβγαλα το den den mushi για να καλέσω τον Kenobi.

Κάλεσα το νούμερο και εκείνος απάντησε...
-Έλα Kenobi... είπα σιγανά ...Βρήκα στοιχεία και για τον Kane.Που θα βρεθούμε για να στα δώσω.
-Τι λες να πάμε απευθείας στον Kane και τον Lem...Θα μου τα δώσεις εκεί και θα τους συλλάβουμε απευθείας.
-Τότε θα πρέπει να μάθω που βρίσκονται,γιατί έχουν πάει να κρυφτούν σε ένα κρησφύγετο που δεν γνωρίζω την τοποθεσία του.
-Μην ανησυχείς,την γνωρίζω εγώ.
-Πως;
-Έχω άντρες να τους παρακολουθούν όλο το εικοσιτετράωρο...Οι άντρες μου με ενημέρωσαν ότι έφευγαν από τις επαύλεις τους και έτσι τους είπα να τους ακολουθήσουν.Η τοποθεσία του δεν μου είναι και τόσο μυστική...
-Ωραία τότε στείλε μου κάποιον να με οδηγήσει.
-Θα στείλω τον Ronin...Σου έχει συμπάθεια.
-Σοβαρά;
-Ναι...Μην τον βλέπεις έτσι.Η δύναμη σου τον εντυπωσίασε απλά δεν συνηθίζει να δείχνει τι νιώθει παρά μόνο με άτομα τα οποία του είναι οικία...Νομίζω το καταλαβαίνεις καλά αυτό.
-Όντως...Ωραία λοιπόν και που θα τον συναντήσω;
-Πήγαινε προς την Serine City και θα σε περιμένει ή θα τον περιμένεις στην είσοδο.
-Έγινε...είμαι καθ' οδόν.Κλείνω. έβαλα το den den mushi στην τσάντα μου ...Πάμε αγόρι μου...Ας τελειώνουμε επιτέλους.
Προχωράγαμε γρήγορα ανάμεσα στο κόσμο χωρίς να σταματήσουμε και έτσι φτάσαμε στην είσοδο της Serine City πιο γρήγορα από τον Ronin,ο οποίος πάρα αυτά δεν άργησε ιδιαίτερα να φανεί και ο ίδιος.
-Καλύτερα να κινηθούμε γρήγορα...Ο στρατηγός είναι ήδη καθ' οδόν για το κρησφύγετο.
-Οδήγα εσύ και είμαι από πίσω σου.
Έτσι με τον Ronin πλέον οδηγό και με εμένα και τον Arashi από πίσω κινούμασταν γρήγορα ανάμεσα στα σοκάκια της πόλης μέχρι που καταλήξαμε σε μια ήσυχη αλλά κακόφημη γειτονιά της πόλης.Καλό μέρος για να κρυφτεί κάποιος που είναι γνωστός σε αυτά τα μέρη...Εγώ τουλάχιστον δεν το περίμενα ότι θα βρίσκονταν εδώ.Σταματήσαμε και συνειδητοποιήσαμε ότι δεν είχε φτάσει ακόμα ο Kenobi με τους υπόλοιπους άντρες του.
-Ας περιμένουμε εδώ μέχρι να έρθει ο στρατηγός και ύστερα ορμάμε...
-Λυπάμαι που σας την χαλάω αλλά τα πράγμα δεν θα γίνουν όπως θέλετε... άκουσα τη φωνή του Lem να μας λέω από πίσω μας.
Γυρίσαμε και είδαμε τον Kane,τον Lem και τον Masta μαζί με τους άλλους άντρες των Shields...
-Κύριοι... είπε γελώντας ...Πέσατε στην παγίδα μας.

-Τι στο καλό συμβαίνει εδώ;...
-Νομίζω Mr.Shadow ότι εσείς πρέπει να δώσετε τις εξηγήσεις στην προκειμένη περίπτωση.Υποτίθεται ότι θα μας προστατεύατε.Αντ' αυτού εσείς συνωμοτήσατε με τον εχθρό και τώρα είρθατε εδώ να απειλήσετε τη ζωή μας.
-Δεν σκοπεύω να σας πάρω τη ζωή όμως σίγουρα θα βρεθήτε πίσω από τα σίδερα...Πες μου όμως πως το περίμενες κάτι τέτοιο και είχες στήσει και παγίδα για ν με πιάσεις;
-Από όταν πρωτοεμφανίστηκες είχα ζητήσει από τον Masta να έχει τα μάτια του πάνω σου...Στην αρχή ήμουν έτοιμος να του πω πως δεν χρειάζεται να σε προσέχει άλλο...Όμως μετά ήρθε και μου είπε ότι βρήκε το προσωπικό μου δωμάτιο ανοικτό...Και δεν υπήρχε άλλος μέσα στο σπίτι που θα τολμούσε να κάνει κάτι τέτοιο.Έπειτα είχα φανταστεί την πιθανότητα ότι με παρακολουθούσαν και έτσι είχα φροντίσει να υπάρχουν κρυμμένοι άντρες των Shieds γύρω σε περίπτωση που φανείς με τους νέους σου φίλους όπως και έγινε.Αν και τώρα είναι ακόμα καλύτερα...Με εσάς τους δύο αιχμαλώτους όποιος και να είναι ο αρχηγός σας θα αναγκαστεί να μην επιτεθεί για να σας σώσει.
-Ανόητε...ο στρατηγός δεν είναι έτσι.Αν χρειαστεί για να ολοκληρώσει την αποστολή θα μας αφήσει να πεθάνουμε και εγώ είμαι έτοιμος για αυτή την πιθανότητα. είπε τότε ο Ronin.
Τον κοίταξα καθώς τα είπε αυτά και κατάλαβα ότι έλεγε ψέματα...Φαινόταν στο πρόσωπο του και στη φωνή του.Το χτύπησα φιλικά στον ώμο...
-Αν νομίζεις ότι θα κάτσουμε να μας πιάσεις έτσι απλά είσαι πολύ γελασμένος.
-Καλά είσται ανόητοι;...Σκοπεύεται να τα βάλετε με όλους τους άντρες των Shields;
-Αν χρειαστεί ναι... απάντησε θαρραλέα ο Ronin.
-Ας είναι τότε εν ανάγκη θα πεθάνετε και οι δύο...
Ο Masta μπήκε στην μέση και σταμάτησε τον Lem.
-Κυβερνήτη επιτρέψτε μου να πολεμήσω μόνος μου αυτόν τον κυνηγό.
-Masta δεν έχουμε ώρα για παιχνίδια.
-Δεν θα είναι παιχνίδι κύριε...Εξάλλου χάρις την δύναμη μου θα κερδίσω πολύ γρήγορα.
-(αναστενάζει)Ας είναι...αλλά καν' το γρήγορα.
-Ευχαριστώ. είπε και προχώρησε μπροστά.
Αυτό που άκουσα περί δύναμης δεν μου άρεσε ιδιαίτερα...Προχώρησα μπροστά με τη σειρά μου κάνοντας νόημα στον Ronin να μείνει πίσω.Ο Arashi ήξερε και έμεινε από μόνος του.
-Είσαι χρήστης φρούτου;
-Ναι είμαι...Το φρούτο μου μου επιτρέπει να δίνω σε οποιοδήποτε σώμα τεράστια ποσά κινητικής ενέργειας κάνοντας ακόμα και ένα πούπουλο... σφαίρα.
-Καλή δύναμη,αλλά αυταπατάσαι αν νομίζεις ότι μπορείς να με κερδίσεις...
-Με υποτιμάς;...
-Όχι καθόλου...Απλά με μια τέτοια δύναμη ο Arashi σε κερδίζει,άρα θα σε κερδίσω και εγώ.
-Ξέρω ότι αγαπάς αυτό το ζώο...-τουλάχιστον έτσι νομίζω,δεν φαίνεται να πω την αλήθεια-...αλλά υπερβάλλεις.
-Όχι καθόλου.
Ο Masta τσαντίζεται,βγάζει το τσιγάρο του από το στόμα του και το εκτοξεύει στον Arashi...Το τσιγάρο τον πλησιάζει αλλά πριν καν τον φτάσει σταματάει και γυρνάει πίσω.Ο Masta σκύβει γρήγορα και το αποφεύγει.Μόλις σηκώθηκε είδα την απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του.
-Από εδώ ο Arashi...χρήστης φρούτου του διαβόλου με την ιδιότητα να αντανακλάει οτιδήποτε που πετάγεται καταπάνω του πίσω...

-Φρίκαρα κάπως πρέπει να το πω...Αλλά δεν έχει σημασία...Στον λύκο σου μπορεί να μην δουλεύει η δύναμη μου αλλά μόνο επειδή και αυτός έχει φρούτο.
-Μα εγώ είμαι δυνατότερος από τον Arashi... είπα και πείρα την στάση μου.
-Θα το τελειώσω γρήγορα... είπε και έβγαλε ένα πακέτο τσιγάρα από την τσέπη του.
Τράβηξε έξω τρία...
-Λυπάμαι που τα ξοδεύω έτσι... είπε και τα πέταξε.
Πράγματι τα τσιγάρα πετάχτηκαν στον αέρα σαν σφαίρες...Όμως δεν θα με πετύχαινε έτσι...Είχα συνηθίσει να αποφεύγω σφαίρες και μέσα στις τελευταίες μέρες το είχα ξανακάνει.Τα απέφυγα και άρχισα να τρέχω προς το μέρος του.Συνέχισε πετώντας μου τα υπόλοιπα του τσιγάρα και ύστερα μου πέταξε και το κουτί,όμως κανένα δεν με βρήκε.Τον έφτασα και τράβηξα το ξίφος μου να τον κόψω.Τον χτύπησα όμως δεν έδωσα το χτύπημα που ήθελα.Για να μην δεχθεί κάποιο σοβαρό χτύπημα,ο Masta είχε βάλλει στη μέση το δεξί του χέρι και είχε σταματήσει την πορεία του ξίφους μου.Τραβήχτηκα λίγο πίσω και ύστερα ξαναπήγα μπροστά για την επόμενη επίθεση.Εκείνος τράβηξε το δικό του ξίφος μπλοκάροντας την επίθεση μου.Με έσπρωξε τότε προς τα πίσω και ετοιμάστηκε για ένα χτύπημα.Δεν είχα χρόνο να την αποφύγω και έτσι έβαλα στην μέση το ξίφος μου για να την μπλοκάρω.Μόλις όμως το ξίφος του χτύπησε το δικό μου,σχεδόν μου έφυγε από τα χέρια και αναγκάστηκα από τη δύναμη να οπισθοχωρήσω.Ο Masta γέλασε...
-Μπορεί να μην είμαι ο πιο ικανός με το ξίφος,όμως χάρης το φρούτο μου δεν μπορεί κανείς να μπλοκάρει τις επιθέσεις μου.
Το κόλπο του ήταν πολύ καλό...Πέρναγε τη κινητική του ενέργεια στο ξίφος κάνοντας ένα πολύ γρήγορο και δυνατό χτύπημα.Όμως δεν κατανοούσε την αδυναμία του.Μπορεί το ξίφος του να γινόταν πιο γρήγορο,όμως ο ίδιος παρέμενε στην ίδια ταχύτητα.Αν μπορούσα να καταλάβω προς τα που θα κινούταν,θα καταλάβαινα και το που θα πήγαινε το ξίφος του οπότε θα το απόφευγα προτού καν ξεκινήσει την κίνηση του.
Ο Masta έκανε ένα βήμα μπροστά και ετοιμάστηκε για επίθεση...Η στάση του δήλωνε ξεκάθαρα ότι το σπαθί του θα έρθει από πάνω.Έβαλα το ξίφος μου στην θήκη του και άρχισα ξανά τα παραδοσιακά διδάγματα του στυλ μου...Έκανα ένα βήμα πίσω και απέφυγα την επίθεση του.

Οι επιθέσεις του Masta συνεχίζονταν αλλά χωρίς αποτέλεσμα...Είχα τραβήξει εντελώς το βλέμμα μου από το ξίφος του και το είχα πάνω στο σώμα του.Παρατηρούσα το πως κινούταν και έκανα βήματα ώστε να αποφύγω τις πιο πιθανές κινήσεις του...Δυστυχώς δεν μπορούσα να τις προβλέψω όλες και έτσι δέχτηκα μερικά χτυπήματα κυρίως στα χέρια και ένα με έγδαρε στο κούτελο.Παρόλα αυτά δεν σταματούσα ούτε ένα λεπτό να κινούμαι και έτσι απέφευγα τις σοβαρές ζημιές και κούραζα τον αντίπαλο μου,ενώ εγώ κρατούσα την ενέργεια μου.Το στυλ μου είχε ελάχιστους γνώστες και αυτό κυρίως γιατί οι ξιφομάχοι το θεωρούσαν ατιμωτικό αυτό το στυλ...Αυτό συνέβαινε για τον λόγο του ότι κινούσουν πέρα δώθε και δεν αντιμετώπιζες από την αρχή τον αντίπαλο σου κατά μέτωπο,κάτι που θεωρούν ότι είναι σαν να εγκαταλείπεις από τη μάχη ή ότι προσπαθείς να κερδίσεις με άτιμα μέσα.Ο δάσκαλος μου,ο Moriya,μου είχε πει πως μαζί με εμάς τους δύο υπήρχαν συνολικά έξι άτομα σε όλο τον κόσμο που ήξεραν και χρησιμοποιούσαν αυτό το στυλ.Προσωπικά δεν με ένοιαζε ούτε στο ελάχιστο τι πίστευαν οι περισσότεροι...Ήταν ένα στυλ όπως και όλα τα άλλα.Με βόλευε και έκανε την δουλειά του,αυτό μου έφτανε.Κάποια φάση ο Masta σταμάτησε να πάρει μερικές ανάσες...Εγώ αντίθετα δεν σταμάτησα ούτε λεπτό και έτσι μόλις τον είδα να φρενάρει έκανα ένα βήμα μπροστά και με ένα τράβηγμα του σπαθιού μου τον έκοψα στον δεξί ώμο.Με αυτό και το προηγούμενο χτύπημα μου η δεξιά του πλευρά πρέπει να είχε αχρηστευτεί εντελώς.
-Teme! αναφώνησε ο Masta καθώς έπερνε ακόμα ανάσες...
Εγώ τον αγνόησα και ετοιμάστηκα για άλλο ένα χτύπημα.Εκείνος αναγκάστηκε να σηκώσει το ξίφος του για να αμυνθεί και τώρα εγώ είχα βρεθεί να έχω το πάνω χέρι,οπότε και άρχισα ένα μπαράζ επιθέσεων.Πράγματι η δεξιά του πλευρά είχε αχρηστευτεί και έτσι κρατούσε το ξίφος του μόνο με το ένα του χέρι κάτι που δεν τον βοηθούσε να αμυνθεί,πρώτον γιατί εγώ ήμουν ξεκούραστος και χτυπούσα με όλη μου την δύναμη και δεύτερον επειδή ήμουν καλύτερος ξιφομάχος από εκείνος και έτσι εγώ μπορούσα να κάνω χτυπήματα μεγαλύτερης ακρίβειας από εκείνον.Έτσι όσο και να προσπαθούσε ν αμυνθεί σε κάθε μου επίθεση κάποιες πέρναγαν.Έτσι τον βρήκα στα πλευρά στα πόδια και στο αριστερό του χέρι.Ο Masta φαινόταν καταβεβλημένος και ήταν γεμάτος τραύματα,γι' αυτό τον άφησα για λίγο να πάρει ανάσες...Έτσι και αλλιώς η νίκη μου ήταν εξασφαλισμένη,ήταν μόνο θέμα χρόνου.Ακόμα και αν μία στο εκατομμύριο έχανα...ο Kenobi πρέπει να ήταν πλέον κοντά,οπότε το πάρτι θα διαλυόταν έτσι και αλλιώς.

-Έι Masta...
-Τι είναι;
-Θες να σου πω το πως κατέληξε ο Arashi να είναι μαζί μου;
-Και τι σχέση έχει τώρα αυτό;
-Έχει...Θέλω να σου εξηγήσω κάτι...
-Πες μου...
-Δεν γνωρίζω με σιγουριά το γιατί αυτό το πλάσμα με αγάπησε τόσο που δεν με εγκατέλειψε όλα αυτά τα χρόνια.Έχω σκέφτηκα μια εξήγηση...Από μικρός τραβούσα απάνω μου όλο τα θηρία της φύσης...πειρατές,άγρια ζώα,άλλους κακοποιούς...Ακόμα και οι δάσκαλοι μου δεν ήταν φυσιολογικοί άνθρωποι.Όμως παρότι τους τραβούσα όλους αυτούς κατάφερα και μέχρι σήμερα έχω επιβιώσει.Και δεν υπάρχει περίπτωση να μην συνεχίζω να επιβιώνω...Ξεπέρασα τα θηρία που μου βγήκαν και θα ξεπεράσω και αυτά που θα έρθουν...Εσύ Masta είσαι ένα από αυτά...Για αυτό και κατέληξες με εμένα,γι' αυτό και είμαστε σε αυτή τη κατάσταση....
-Ανόητε...Υπάρχουν θηρία πολύ δυνατότερα από εμένα...θηρία που ξεπερνάνε τα ανθρώπινα όρια...Δεν θα τα νικήσεις ποτέ σου τέτοια θηρία.Αντίθετα στο τέλος αυτά θα σε φάνε.
-Όχι!...Δεν θα γίνει έτσι όπως λες...Έπαψα να μην έχω ελπίδες για το μέλλον και να μην κάνω όνειρα...Αυτά είναι στο παρελθόν.Έχω τη θέληση και θα αποκτήσω και τη δύναμη...Θα τα καταφέρω.Αν χρειαστεί θα γίνω και εγώ ο ίδιος ένα θηρίο...ένα θηρίο που θα ξεπεράσει όλα τα άλλα,το απόλυτο θηρίο,ένας δράκος...Ναι! ένας Δράκος θα γίνω αν χρειαστεί και θα τους κατασπαράξω όλους,Το απόλυτο θηρίο.Αυτό είχα υποσχεθεί και σε άλλους πέρα από τον εαυτό μου.... είπα και σήκωσα το αριστερό μου χέρι δείχνοντας προς τον ουρανό ...Στόχος μου είναι το νούμερο 1! Στόχος μου είναι η κορυφή.
-Χα ώστε κάποιος σαν και εσένα έχει ελπίδες και όνειρα...Περίεργο...Αυτό που βλέπω είναι ένας ρηχός άνθρωπος χωρίς στάλα συναισθήματος,με το ίδιο ανέκφραστο και αδιάφορο βλέμμα απέναντι σε όλους και σε όλα...Πως μπορεί κανείς να σε εμπιστευτεί ή πόσο μάλλον να σε έχουν φίλο.
-Εσύ Masta δεν θα γινόσουν ποτέ φίλος μου...Έχω συναισθήματα και νιώθω όπως όλοι σας,απλά αρνούμαι να τα δείχνω σε όποιον λάχει...Ο καλός φίλος θα μπορέσει να δει μέσα μου,να με καταλάβει ακόμα και αν δεν του δείχνω τίποτα.Εσύ δεν με καταλαβαίνεις άρα δεν είσαι φίλος μου,έτσι μπορείς να καταλάβεις τη διαφορά ελπίζω.
Φάνηκε πως πήγε να μου απαντήσει όμως ο Lem τον σταμάτησε...
-Masta είπαμε γρήγορα και εσύ όχι μόνο χασομεράς αλλά φαίνεται πως χάνεις κιόλας...
-Συγνώμη κύριε...Θα το τελειώσω τώρα... είπε και πείρε την στάση του...
-Θυμήσου Masta...θα γίνω και 'γω θηρίο...ένας δράκος...το νούμερο ένα...Δεν χάνω. είπα και πείρα και 'γω με την σειρά μου τη δεύτερη στάση.
Εκείνος δεν απάντησε...Από την άλλη φαινόταν προβληματισμένος και κάπως...τρομαγμένος;Δεν το καταλάβαινα.

Τελικά ο Masta δεν είπε τίποτε άλλο και κινήθηκε απευθείας προς τα εμένα.Εγώ με την σειρά μου κίνησα προς τα αυτόν.Μόλις φτάσαμε κοντά ετοιμαστήκαμε για την επίθεση μας....
-Full Speed-Life Slasher... και το σπαθί του Masta κινήθηκε σε ταχύτητα που δεν είχε κινηθεί πριν...Πολύ γρηγορότερη.
Παρόλα αυτά δεν θα με πετύχαινε...Λυπάμαι αν ο Masta θα απογοητευτεί αλλά αυτή είναι η αλήθεια...Μαζί με την ακρίβεια και τη σωστή χρήση του ξίφους,το στυλ μου είχε ένα ακόμα βασικό συστατικό αλλιώς ποτέ δεν θα δούλευε...την ταχύτητα.Στο στυλ μου χρειάζεται κάποιος την ταχύτητα για δύο λόγους: πρώτον όλα τα χτυπήματα με αυτό το στυλ πρέπει να είναι γρήγορα και ακριβά για να πετύχουν και δεύτερον για την άμυνα.Χωρίς ταχύτητα δεν θα μπορούσε κανείς να αποφεύγει όλες τις κινήσεις του αντιπάλου άρα δεν θα έκανε άμυνα-γιατί αυτό είναι η άμυνα του στυλ-άρα στην καλύτερη θα έχανε κάνα χέρι,πόδι.Μπορεί ο Masta να μην το γνώριζε όμως ήδη είχα ξεπεράσει ο κανονικό...Όχι κάποια τεραστία διαφορά,όμως η μέση ταχύτητα του ανθρώπου πλέον ήταν αργή για εμένα.Έβλεπα την λεπίδα του να φτάνει το κεφάλι μου,όμως δεν σταμάτησα ούτε έσκειψα αλλά συνέχισα ευθεία.Βρέθηκα τελικά από πίσω του με το ξίφος μου έξω από τη θήκη μου...Το τελειωτικό χτύπημα είχε δοθεί...Τον έβλεπα να κάθεται όρθιο και να είναι μπερδεμένος...Τον κακόμοιρο...μάλλον ήταν αδύνατον να διανοηθεί το τι είχε συμβεί...τέλος πάντων.Έβαλα το ξίφος μου στη θήκη και μόλις το έκλεισα μια ουλή χαράκτικε στο πλευρό του και το αίμα του πετάχτηκε στο πάτωμα γύρω...Έπεσε στην αρχή γονατιστός και ύστερα ξάπλωσε κάτω.Σίγουρα το τραύμα ήταν σοβαρό,όμως ήξερα που χτυπούσα...Δεν μπορούσα να σκοτώσω κανέναν,ούτε τον πιο μισητό μου αντίπαλο,γι' αυτό και φρόντιζα πάντα τα χτυπήματα μου να είναι επιφανειακά αλλά και δυνατά,δηλαδή νέμε να μην σκοτώνουν τον άλλο αλλά να τον βγάζουν εκτός μάχης.Τότε ένιωσα ένα τσούξιμο στο κούτελο μου...έβαλα το χέρι μου εκεί που το ένιωθα και είδα ότι είχε αίμα...Τελικά δεν είχε αστοχήσει εντελώς.Γύρισα από την άλλη και είδα τον Lem,τον Kane,τον Ronin και όλους τους άντρες της Shield με τα στόματα ανοιχτά και ένα ταυτόχρονο "Nani?" ακούστηκε από όλους.
-Ναι το ξέρω και εγώ παραξενεύτηκα όταν είδα ότι με έγδαρε στο κούτελο η επίθεση του...
-Baka...Δεν είναι αυτό το θέμα....Μόλις νίκησες τον Masta...
-Και που είναι το περίεργο;...Αφού σας το είπα ότι θα κέρδιζα...
Ο Ronin πήγε να μιλήσει αλλά δεν ήξερε τι να πει....Ο Lem όταν βρήκε τελικά ξανά τα λογικά του-πραγματικά δεν καταλάβαινα γιατί όλοι παραξενεύτηκαν τόσο...αφού τους είπα ότι θα κέρδιζα-γύρισε προς του άντρες των Shields και τους διέταξε να με επιτεθούν...Εκείνοι πήγαν να κουνηθούν αλλά μόλις τους κοίταξα,για ένα παράξενο λόγο φάνηκαν τρομαγμένοι και σταμάτησαν...
-Μα καλά τι κάνετε...Είναι μόνο ένας...Ας νίκησε τον Masta...Όλοι μαζί τον έχετε. παραπονέθηκε ο Kane αλλά ήταν αργά πλέον...
Από πίσω μου ακούστηκε ένα χειροκρότημα και όταν γύρισα να δω ποιος ήταν αντίκρισα τον Kenobi με τους άντρες του.

-Πολύ καλό...έδωσες καλή παράσταση...
-Δηλαδή μας έβλεπες όλη αυτή την ώρα;
-Αμέ λίγο πιο πίσω ήμουν.
-Ωραίος...
-Όχι καθόλου...Και αν είχαμε χτυπήσει ή παθαίναμε το οτιδήποτε χειρότερο;Δεν μπορείτε να τα κάνετε αυτά κύριε.
-Πρώτα από όλα μπορώ γιατί είμαι ο στρατηγός...τόσο απλό.Δεύτερον αφού κέρδισε τι παραπονιέσαι;
-Όντως από την αρχή της μάχης μου το είπα ότι θα κέρδιζα γιατί έχει γίνει τέτοιος χαμός πια;...
-Όλοι γίνονται κριτικοί πια στις μέρες μας φίλε μου...
-Το βλέπω...Πρέπει να περνάς δύσκολες στιγμές...
-Όντως κάποιες φορές τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα...
Το πρόσωπο του Ronin έδειχνε σαστισμένο...Ένιωθα σαν κάτι να ήθελε να πει όμως δεν μπορούσε.
-Και που είρθατε δεν θα μας πιάσετε... Παραδοθήτε όλοι ή θα σας σκοτώσουμε... φώναξε τότε ο Lem αλλά δεν υπήρχε ίχνος σιγουριάς και σταθερότητας στην φωνή του.Μόνο φόβου.
-Α! ναι σωστά...Εσάς σας ξέχασα... είπε ο Kenobi και με μία κίνηση του χεριού του σήκωσε τον Lem,τον Kane και όλους τους Shields στον αέρα.
-Λοιπόν αγαπητοί μου-ας πούμε τώρα-Kane και Lem συλλαμβάνεστε για λαθρεμπόριο,ενίσχυση των πειρατών με όπλα και για άλλα πολλά εγκλήματα κατά της παγκόσμιας κυβέρνησης...
-Ανόητε δεν μπορείς να μας συλλάβεις...Σε αυτό το νησί δεν έχετε εσείς oi Marines επίδραση και έτσι καμία δικαιοδοσία πάνω μας.
-Αυτό είναι αλήθεια,όμως πολύ που νοιάστηκα...Έχουμε το πάνω χέρι,και στην κυριολεξία μάλιστα,... είπε δείχνοντας το χέρι που είχε όρθιο... (αντίδραση Ronin και των περισσότερων από όσους βρίσκονταν εκεί: ) ...και έτσι μόλις σας βγάλουμε από το νησί και σας πάμε στην πιο κοντινή βάση μας είσται καταδικασμένοι...
Μετά από αυτό ο Lem και ο Kane απλά παράτησαν την μάχη...Κανείς τους δεν μίλησε και έτσι οι άντρες του Kenobi τους μάζεψαν ήσυχα και ωραία.Οι Shields αφέθηκαν από την επιρροή του Kenobi και για την ώρα επιβλέπονταν από τους άντρες του.Ο Masta δεχόταν σε μία γωνία τις πρώτες βοήθειες με την επίβλεψη ενός Marine από πάνω του... Τον πλησίασα...
-Τι συναίβει εκεί; τον ρώτησα...
-Την ώρα της μάχης μας;
-Ναι...
-Δεν ξέρω...ένιωσα ξαφνικά σαν να σε καταλάβαινα...και τότε ένιωσα μια αδυναμία μέσα μου...και μια μουντή αλλά καταπλακωτική αύρα να βγαίνει από σένα...Φοβήθηκα και να πω την αλήθεια ένιωσα ότι δεν θα νικούσα.Όπως και έγινε τελικά.
Τον χτύπησα στην πλάτη φιλικά...
-Είσαι εντάξει τύπος Masta...Απλά στο είχα ήδη πει ότι θα κέρδιζα.
-Κάτι ήξερες... είπε και γέλασε όμως μετά σοβάρεψε ...Στην μάχη μας...όντως ξεπέρασες τα ανθρώπινα όρια.Έστω για λίγο χρονικό διάστημα,έστω και για μικρή διαφορά,όμως το έκανες.Και ξέρεις κάτι τελικά το πιστεύω...Μπορείς να γίνεις ένα θηρίο και μακάρι να τα καταφέρεις.
-Τώρα ήρθες στα λογικά σου. του είπα και εκείνος γέλασε.