Στα αδυτα της ομιχλης... [Tελος] [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Προηγουμενες ιστοριες:

Στην προηγουμενη ιστορια, βρεθηκα αναισθητος στο νησι Kashamin αμεσως μετα την ανακοπη καρδιας που επαθα κατα την αποπειρα αυτοκτονιας μου.Εχοντας να αντιμετωπισω αναγκες οπως η τροφη,νερο και μια βαρκα να φυγω απ'το νησι με τα παραξενα ζωα , συγκρουομαι με τους επαναστατες και εκτελω μια αποστολη τους εξασφαλιζοντας ετσι μια σκουνα για να φυγω...


Bρισκομουν στην μεση του πελαγους πανω στην ομορφη σκουνα με το ονομα "Αμλετ". Οι εντονοι ανεμοι που δηλωναν την διασταυρωση δυο διαφορετικων Blue Seas ειχαν σταματησει. Πλεον ειχα περασει το συνορο εγκαταλειποντας την South Blue χωρις ομως να το γνωριζω. Ο στοχος μου ηταν το νησι Emerald στην South Blue. Eκει θα συναντουσα την αγαπημενη μου Rosalie...Προς το παρον η μονη συντροφια μου ηταν μερικα γλαροπουλια που εκραζαν κανοντας κυκλους γυρω απο τον Αμλετ . Πότε πότε μερικα ψαρια ανεβαιναν αρκετα κοντα στην σταθμη της θαλασσας κανοντας με να τρομαζω απο τον μαυρο ογκο που μεγαλωνε καθως με πλησιαζε.Μια φορα μαλιστα ειδα ενα μεγαλο ψαρι να ερχεται κατω απο τη βαρκα μου με μεγεθος μεγαλυτερο απο εκεινη ! Ευτυχως την γλυτωσα καθως μαλλον  ο Αμλετ φοβηθηκε και εκεινος και με πηρε γρηγορα μακρια απο το επικινδυνο σημειο. Σπανια ομως τα ψαρια εμφανιζονταν πανω απο την σταθμη. Συνηθως κατι μου ψιθυριζαν που δεν καταλαβαινα ή εκαναν διαφορους ηχους που αφορουσαν το πεπτικο ή αναπαραγωγικο τους συστημα και μετα χανονταν...

Ο Αμλετ ηταν απο τα καλυτερα που θα μπορουσαν να μου συμβουν μεσα στις γενικες γρουσουζιες μου.Το καραβι ειχε αρκετα τροφιμα και νερο, πλεον ειχα  παυσει να μοιαζω με ιθαγενή μετα απο μπανιο και καθαρα ρουχα που βρηκα καπου στη σκουνα, και γενικως απολαμβανα τους καρπους του πολιτισμου.
Τα μονα προσωπικα αντικειμενα ηταν το κιβωτιο με το φρουτο του διαβολου που εκλεψα απο νησι Todash και ενα σακουλι με λιγα belli μαζι με εναν χαρτη του Kashamin...

Παρ'ολ'αυτα με ειχε πιασει ενα αισθημα εγκαταλειψης των παντων. Με την πλατη ακουμπισμενη στην κουπαστη της σκουνας και τα χερια απλωμενα επισης, κοιταζα απεναντι τον οριζοντα. Ο οριζοντας αποτελουσε το πεδιο μαχης αναμεσα στο βαθυ πυκνο γαλαζιο της θαλασσας και στο ανοιχτο, γαλανό του πεντακαθαρου ουρανου. Σε αυτη τη μαχη μαλλον καποιος επενεβαινε...
---Ενα νησι! φωναξα αφου σηκωθηκα ορθιος, ενα νησι !

Εβαλα το χερι μου πανω απο τα ματια μου για να κρυψω τον ηλιο και να κοιταξω καλυτερα. Ηταν οντως ενα νησι.
---Ποιο να'ναι αραγε? Mηπως η Zarzara Town ή η Eluria?A... Mακαρι να ειναι το Emerald City....
Στο νησι Emerald επρεπε να παω οπωσδηποτε μεχρι τις 17 Απριλιου για να συναντησω την αγαπημενη μου Rosalie..."Λογικα σημερα πρεπει να εχουμε 22 Μαρτιου.Θα ρωτησω σιγουρα καποιον σ'αυτο το νησι..."
Απο μακρια δεν διεκρινα τιποτα... οσο πλησιαζα ομως τοσο μου δημιουργουνταν αμφιβολιες για το αν επρεπε πραγματικα να περασω απ'αυτο το νησι...
Διεκρινα κανονικα καποια μικρα ή μεγαλυτερα βουνα και την ακτογραμμη του νησιου...Το περιεργο ομως ειναι οτι το νησι ηταν καλυμμενο απο ομιχλη που δημιουργησε μια μελαγχολια και ενα φοβο...Οσο εμπαινα και γω μεσα στην ακτινα της ομιχλης, αναρωτιομουν τί θα συναντουσα σ'αυτο το νησι...
Δεν ειχε περασει καιρος απο τοτε που εγκατελειψα τους επαναστατες στο Kashamin και παντα ηθελα να φτασω σε ενα νησι για να ξεφυγω απο την πιθανοτητα να με κυνηγανε αυτοι οι αδιστακτοι τυποι. Πλεον ηταν μπρος γκρεμος και πισω ρεμα. Η περιεργια ομως κερδισε την επιφυλακτικοτητα και σκεφτηκα οτι δεν εχανα τιποτα να κοιταξω λιγο αυτο το νησι!
Αφου αραξα τον Αμλετ πηδηξα εξω.
"Και τωρα?" σκεφτηκα και κοιταξα τριγυρω.Η ομιχλη τριγυριζε βαριεστημενα στο λιμανι του νησιου και οι διαφοροι μακρινοι ηχοι που ακουγα απο το εσωτερικο της πολης μαλλον δεν βοηθουσαν σε ενα φιλοξενο καλωσορισμα...

Τα 14 επομενα ποστ μου παρεμβαινουν στην ιστορια του Roni:

Εκπαιδευοντας εναν σκυλο

και μετα συνεχιζω εδω:

Aνοιξα τα ματια μου και σηκωθηκα αποτομα πανω. Δεν ειχε ξημερωσει ακομα, πρεπει να ηταν 5-6 αν καταλαβαινα καλα απο τις δειλες ακτινες του ηλιου. Κοιταξα τριγυρω ανησυχος. Ο συμμαχος μου και ο ακολουθος του βρισκονταν στο εδαφος κοιμισμενοι
---Τι σκατα μας εκαναν? ψιθυρισα σμιγοντας τα φρειδια μου και τριβοντας το κουτελο μου.
Γυρω ομως δεν κοιμοντουσαν απλωμενοι φαρδυς πλατυς μονο οι συμμαχοι μου αλλα και το τσιρακι των σωματοφυλακων αγκαλια με το dendenmushi. Oχι μονο αυτο αλλα μερικοι μεταμεσονυχτιοι θαμωνες του καπηλειου κοιμοντουσαν κι'αυτοι! " Ή απλα ηπιαν λιγακι παραπανω..." σκεφτηκα και σκουπισα λιγο το πατελονι μου.
"Μαλλον μας εριξαν υπνωτικο αεριο τα καθικια....Τωρα που το σκεφτομαι ομως, αν ηθελαν θα μπορουσαν να μας σκοτωσουν επι τοπου...Ο Anieri ομως τους ειπε να μην συνεχισουν την μαχη και οτι εγινε μια προσωρινη συνθηκολογηση...Μηπως με τον Darc?? Πρεπει αμεσως να τον βρω και να του μιλησω."
Εκανα μεταβολη να φυγω αλλα θυμηθηκα τον συνεταιρο μου. Αν ισχυαν οι υποψιες μου περι της συνθηκολογησης, δεν θα ειχα λογο να κυνηγησω τους σωματοφυλακες του Αnieri πια, οποτε δεν θα συνεργαζομουν ξανα με τον αγνωστο τυπο..."Δεν πρεπει ομως να τον παρατησω στην μεση του δρομου...Σε λιγο θα ξημερωσει για τα καλα!"
Εσυρα τους δυο αντρες πισω στο στενακι που κρυβομασταν το βραδυ αναζητώντας τους σωματοφυλακες. Αφου βεβαιωθηκα οτι δεν υπηρχε περιπτωση να τους βρει κανεις, πηγα να κανω μεταβολη να φυγω αλλα ακουσα το ονομα μου
---Elf...Eαν την επομενη φορα που θα συναντηθουμε με εκπληξεις ξανα, ισως σου πω το ονομα μου...μου ειπε με χαμογελο ο μισοκοιμισμενος φιλος μου. Του χαμογελασα και γυρνώντας του την πλατη, κινησα για τα γραφεια του Luis Darc...

Οταν εφτασα στα γραφεια του Luis Darc, τον βρηκα να ειναι ανησυχος δινοντας διαταγες δεξια και αριστερα και να υπογραφει διαφορα χαρτια. Ομολογω οτι με παραξενεψε η παρουσια εκει του τοσο νωρις, καλα καλα δεν ειχε ξημερωσει! Προφανως συνεβαιναν σημαντικα γεγονοτα και επιβεβαιωθηκα λιγο αργοτερα.
Οταν μπηκα μεσα στο γραφειο ο Darc εδιωξε τους υπολοιπους και μου ζητησε να καθισω.
---Elf, χαιρομαι που εισαι καλα...
Ξινισα λιγο με την αμφιβολια του για το αν θα την εβγαζα καθαρη απο τους σωματοφυλακες του Anieri αλλα αποφασισα να μην σχολιασω παρακατω...
---Συναντηθηκα εχθες τα μεσανυχτα ο ιδιος με τον Anieri και συμφωνησαμε στο να γινει μια προσωρινη συνθηκολογηση...Ξερεις ο ανοιχτος πολεμος που εχει ξεκινησει αναμεσα στα στρατοπεδα μας ειχε μεγαλες απωλειες κυριως απο το δικο μας στρατοπεδο...ειπε και κοιταξε αμηχανα προς τα κατω. Ομως, ο Anieri εχει ταυτοχρονα ανοιχτο μετωπο με τον Monferatio και τον Petrovic...Προσφατα ο Petrovic αρραβωνιαστηκε με την κορη του Monferatio, την Δουλτσινέα...Αυτοι οι δυο μαζι δειχνουν να εχουν το πανω χερι στο νησι..δυστυχως. Ετσι μια προσωρινη συνθηκολογηση μεταξυ εμενα και του Anieri ηταν απαραιτητη και την θελαμε και οι δυο. Εμεις πρεπει να ανασυνταχτουμε οπωσδηποτε οπως και ο Anieri.

Ακουγα με ενδιαφερον τις πληροφοριες για τις δυναμεις και τις ισορροπιες στο νησι αν και δεν με ενδιεφεραν πλεον ιδιαιτερα αφου δεν με κραταγε τιποτα στο νησι.Εφοσον ειχε γινει προσωρινη συνθηκολογηση, δεν με χρειαζοταν αλλο ο Darc. Θα επαιρνα την ανταμοιβη μου και θα αποχωρουσα.
---Elf, εμαθα οτι πολεμησες και τις δυο φορες τους σωματοφυλακες με ενα επιπλεον προσωπο...Ποιο ηταν αυτο?Γιατι δεν μου ειπες τιποτα?
Το βλεμμα του ηταν υποπτο λες και τον ειχα προδωσει ή κατι τετοιο. Με κοιταζε καταματα και με εκανε να στρεψω σαν ενοχος το βλεμμα μου αλλου
---Ενα προσωπο που ετυχε να συναντησω και δεχτηκε να με βοηθησει εναντια στους σωματοφυλακες...Φανταζομαι θα εχει φυγει ηδη απο το νησι...
---Μαλιστα. Νομιζω οτι η συνεργασια μας εδω ληγει...Δεν θα σε χρειαστω αλλο προς το παρον...Περασε απο την κοπελα απ'εξω και παραλαβε την αμοιβη σου...Εις το επανειδην!
Σηκωθηκε και μου ετεινε το χερι του μισοχαρουμενα. Του το εδωσα και εγω και αποχωρησα. Εδειξε να ηθελε να ξεμπερδευει απο μια διενεξη με την οποια ειχα συνδυαστει και εγω οποτε το γεγονος οτι εφευγα εδειχνε να τον ευχαριστει.
Βγαινοντας εξω η γραμματεας του μου εδωσε ενα πουγκι γεματο belli και εναν χάρτη απο παλιο τριμμενο χαρτί.Τον εσφιξα στα χερια μου και αποχωρησα χαρουμενος προς το λιμανι...

Περπαταγα με το κεφαλι ψηλα , χαλαρο βημα και σφιγγοντας στο ενα χερι τον χαρτη και στο αλλο το πουγ'κι με τα χρηματα που απεκτησα διεκπεραιώνοντας τις αποστολες του Luis Darc. Φτανοντας στο λιμανι αντικρυσα την ομορφη σκουνα μου "Ε...Οχι ακριβως "μου" "σκεφτηκα, αφου η σκουνα ανηκε στους επαναστατες που συναντησα στο νησι Kashamin πριν λιγες μερες. Μπηκα μεσα στην σκουνα ονοματι "Αμλετ" .
Λιγη ωρα αργοτερα ειχα αφησει πισω μου το νησι της ομιχλης και πλεον ειχα παρει τον ακριβη δρομο για να επιστρεψω στην South Blue. Συγκεκριμενα δεν ειχα καποιο συγκεκριμενο νησι να παω με εξαιρεση το νησι Emerald οπου θα συναντουσα την αγαπημενη μου Rosalie. Ειχα αρκετες μερες μπροστα μου ομως, οποτε μπορουσα εν τω μεταξυ να κανω μια μικρη βολτα και σε καποιο αλλο νησι.
Θυμομουν τους εντονους ανεμους και την παραξενη θερμοκρασια που επικρατουσαν οσο περναγα απο την μια θαλασσα στην αλλη...
Αποφασισα να βγω εξω και να αγναντεψω την ομορφη θαλασσα .Πριν βγω απο το πιλοτηριο ομως κουτουλησα το ποδι μου σε ενα κιβωτιο.Γυρισα αυθορμητα να κοιταξω τι ηταν και ειδα το κιβωτιο που απ'εξω εγραφε "ΠΡΟΣΟΧΗ-Φρουτο του Διαβολου" που ειχα κλεψει στο νησι Todash.
Μια σατανικη σκεψη περασε απο το μυαλο μου κανοντας με να ανοιξω αυτο το κουτι και να φαω εκεινο το φρουτο που θα μου εδινε υπερφυσικες δυναμεις...
"Δεν βαριεσαι..." ειπα και το εσπρωξα ξανα στη θεση του βγαινοντας εξω να δω τον λαμπερο ηλιο που ανετειλε....



τελος

Συνεχεια στο νησι Karate island

Όνομα χαρακτήρα: Silver Elf

P.o.M. Points: 16

Belli: 50.000

Τυχόν παρατηρήσεις:

Σου έκοψα κυρίως γιατί τα πράγματα σου ήρθαν κάπως εύκολα σε ορισμένα σημεία. Η γρήγορη συνεργασία με τον Darc και η εμπιστοσύνη που σου έδειξε για παράδειγμα, αλλά και στη μάχη που ο χαρακτήρας σου δυσκολεύτηκε σαφώς λιγότερο και έδωσε μάλιστα και λύση αντίθετα με τον Kenshin.

Κέρδιζες παρόλα αυτά σε λεπτομέρειες. Όπως πχ. στην ξαφνική διακοπή της συνεργασίας με τον Darc λόγω των συμφερόντων του. Φαίνεται επίσης ότι εκτιμάς τις ιστορίες άλλων παικτών και συνδέεις τον χαρακτήρα σου με χαρακτήρες και γεγονότα άλλων ιστοριών κι αυτό είναι πολύ καλό.