[Τέλος] Απρόσμενες εξελίξεις

-Τότε ο Strife, ο μόνος άνθρωπος που είχε στρατολογήσει ο δήμαρχος για την εξέγερση, πρότεινε να επικοινωνήσουν με εμάς, τους επαναστάτες, για βοήθεια. Δεν θα σας πω, για ευνόητους λόγους, πως επικοινωνούσαμε. Σιγά σιγά μας έστελναν πληροφορίες για την θέση, τον εξοπλισμό και την δύναμη των ψαρανθρώπων ώστε να αποκτήσουμε πλήρη εικόνα και να ετοιμάσουμε την ένοπλη βοήθεια. Όμως εντελώς ξαφνικά η επικοινωνία με τον δήμαρχο και τον Strife διακόπηκε πριν μερικούς μήνες. Βάλαμε στο νου μας τα χειρότερα και δυστυχώς τελικά επιβεβαιωθήκαμε σήμερα όταν μάθαμε πως και οι δύο είναι νεκροί. Όμως όπως βλέπετε κρατήσαμε την υπόσχεσή μας στους δύο άνδρες και, έστω καθυστερημένα, στείλαμε βοήθεια. Δυστυχώς όμως οι απώλειες των κατοίκων του νησιού είναι πολύ βαριές.

Ο Roshi κοιτούσε χωρίς να μιλάει μέχρι που τελείωσε ο Ζόφος. Τελικά το καράβι που είχε δει στα ανοιχτά λίγο πριν δέσει την βάρκα του στο λιμάνι πρέπει να ήταν των επαναστατών που ερχόντουσαν για βοήθεια. Κοιτάχτηκε με τον Beren.

-Σε απασχολεί κάτι γιόκα μου;
-Τίποτα το σημαντικό γέρο-Roshi. Τι κάνεις εδώ;
-Μου αρέσει πολύ η πεζοπορία. Καθόμουν σε εκείνο τον βράχο, είπε δείχνοντας, όταν σε είδα από μακριά. Προτιμάς την μοναξιά σου;
-Όχι ιδιαίτερα. Τι σκοπεύεις να κάνεις από εδώ και πέρα;
-Θα φύγω από το νησί όμως από εκεί και ύστερα δεν ξέρω. Σκόπευα να βρω ένα ήσυχο μέρος για να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου αλλά φαίνεται πως οι μπελάδες με ακολουθούν.
-Ώστε θα φύγεις λοιπόν;
-Έτσι σκέφτομαι. Αυτή η μάχη δεν ήταν δική μου από την αρχή και εξάλλου από την στιγμή που ήρθαν οι επαναστάτες τα πράγματα φαίνεται να έχουν ηρεμήσει.
-Ίσως να είναι η ηρεμία πριν την καταιγίδα…
-Ίσως και να είναι έτσι γιόκα μου αλλά όπως σου είπα η μάχη δεν είναι δική μου.
-Σταμάτα να με λες «γιόκα»

-Όπως θες, είπε ο Roshi με ένα χαμόγελο
-Τι γνώμη έχεις για τους επαναστάτες;
-Λοιπόν, νομίζω πως είναι μπελάς. Τουλάχιστον για μένα. Αλλά δεν μπορώ να απορρίψω αυτό που έχουν δει τα μάτια μου. Το νησί αυτό σώθηκε εξαιτίας των επαναστατών. Σίγουρα δεν ήταν μία πράξη απλού αλτρουισμού όμως έκανε την διαφορά.
-Δεν ξέρεις πολλά για τους επαναστάτες ε;
-Η αλήθεια είναι πως όχι. Ζούσα σχετικά απομονωμένα τα τελευταία χρόνια. Εσύ τι σκοπεύεις να κάνεις από εδώ και πέρα;
-Δεν ξέρω γέρο.
-Κατάλαβα, είπε ο Roshi με το φως του ήλιου να καθρεπτίζεται στα γυαλιά του. Ελπίζω να ξανασυναντηθούμε σε πιο ήρεμες συνθήκες.
-Αμφιβάλω, απάντησε ο Beren καθώς του έσφιγγε το χέρι.

Ο Roshi άφησε τον νεαρό μοναχό του και πήρε τον δρόμο προς τo χωριό. Στην διαδρομή έβλεπε κατοίκους του χωριού που σιγά σιγά είχαν αρχίσει να ξεμυτίζουν έξω από την πόλη καθώς και περιπολίες επαναστατών.

Σκόπευε να έφευγε την επόμενη μέρα όμως τελικά έμεινε ακόμα άλλες πέντε ώστε να βοηθήσει του κατοίκους του χωριού να αναστηλώσουν το χωριό. Η πικρή αλήθεια ήταν πως μετά την πολιορκία λίγα ήταν τα εναπομείναντα αντρικά χέρια και οι επαναστάτες δεν μπορούσαν να κάνουν τα πάντα. Στην αναστήλωση του χωριού βοηθούσε και ο Beren αν και δεν μιλούσε πολύ με κανέναν προτιμώντας να αφιερώνεται πλήρως στην χειρονακτική εργασία. Φαινόταν χαμένος στη σκέψη του, σκεφτόταν ο γερο-Roshi καθώς έσκαψε μαζί με γυναικόπαιδα ένα χωράφι ώστε να γίνει ξανά καλλιεργήσιμο. Στο τέλος της πέμπτης μέρας, πριν αναχωρήσει το επόμενο πρωινό, ο Roshi φρόντισε να διδάξει σε κάποιους από τους εναπομείναντες κατοίκους του νησιού για μερικά από τα φυτά που είχε βρει στις βόλτες του στο νησί τα οποία είχαν τόσο θρεπτικές όσο και ιατρικές χρήσεις. Η εμπειρία του στην μαγειρική είχε φανεί και με αυτόν τον τρόπο χρήσιμη. Στην συνέχεια αγόρασε μερικές προμήθειες και άρχισε να προετοιμάζεται για το ταξίδι του όταν τον πλησίασε ο Ζόφος

Η επίσκεψη του δεν ήταν τυχαία. Ο Ζόφος είχε έρθει για να του ζητήσει μία χάρη. Όπως του εξήγησε, χρειαζόταν να βρίσκεται σε δύο μέρες σε ένα μικρό νησάκι στην μέση της North Blue από όπου θα το παρελάμβαναν κάποιοι σύντροφοί του. Σκόπευε να έφευγε μόνος του αλλά μιας και ο Roshi αναχωρούσε το επόμενο πρωινό σκέφτηκε να μοιραστούν το ταξίδι. Στην αρχή η πρόταση δεν άρεσε ιδιαίτερα στον γέρο. Θεωρούσε πως αρκετά είχε αναμειχθεί χωρίς να το θέλει με τους επαναστάτες. Όμως ο Ζόφος του είχε σώσει τη ζωή πριν από κάποιες μέρες οπότε δεν φαινόταν ευγενικό να αρνηθεί. Συν τοις άλλοις, ο Ζόφος του υποσχέθηκε οτι θα του δώριζε το τεράστιο μαγκάλι από το δικό του πλοίο που θα έσπαγε το κρύο στο ταξίδι τους. Η ιδέα του ζεστού ύπνου καταμεσής μίας παγωμένης και γεμάτης υγρασία θάλασσας τον μαλάκωσε ακόμα περισσότερο οπότε δέχτηκε την πρόταση του Ζόφου. Το επόμενο πρωινό, λίγο αφότου είχε ανατείλει ο ήλιος, η βάρκα που κουβαλούσε τους άντρες σάλπαρε για τα ανοιχτά. Κάποιοι κάτοικοι του νησιού είχαν έρθει για να τους αποχαιρετήσουν, μεταξύ αυτών και ο Beren.

Συνέχεια της περιπέτειας του Roshi εδώ