Fame is Everything [Τέλος] [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Last edited by Roni on Tue Feb 05, 2013 1:49 am; edited 1 time in total

Έφυγα από το Ornac Kingdom παρέα με τον καπετάνιο μου πλέον, Alucard και το πλήρωμα του. Χωρίσαμε λίγο μετά τα ανοιχτά του νησιού που στέγαζε το Ornac Kingdom, δεν ήξερα καν που θα πάει και τι θα κάνει από εδώ και πέρα, μου είπε πως θα επικοινωνούσαμε με το Den Den Mushi για να με ενημερώσει για τις επόμενες κινήσεις του. Έως τότε όμως είχα άλλους σκοπούς, είχα δεχτεί να μετατρέψω τον Soka σε μια φονική μηχανή, ο μικρός έδειχνε πως είχε φυσικό ταλέντο στο να μπλέκει σε καυγάδες, κάτι σαν και εμένα. Έτσι λοιπόν ξεκινήσαμε το ταξίδι μας για το νησί που κρατούσε το μεγάλο οχυρό των Μαρίν στην South Blue, το νησί της Eluria. Αν ήμασταν τυχεροί θα μπλέκαμε σε μπελάδες με το ναυτικό και θα έβαζα όλα μου τα δυνατά για να αναδείξω το πρόσωπο του συντρόφου μου. Αν η κυβέρνηση έβαζε ένα ποσό στο κεφάλι του, θα αναγκαζόταν να γίνει όλο και πιο δυνατός για να σώσει την ζωή του. Παρά το γεγονός πως ο Soka ήταν εντελώς αντίθετος με την ιδέα μου αυτή, δεν σκόπευα να αλλάξω την απόφαση μου. Το πλοίο μας είχε βάλει ρώτα για το "μπλε νησί" και τίποτα δεν έδειχνε να μας σταματά. Ο καιρός ήταν ιδιαίτερα καλός και ηλιόλουστος, έτσι το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας το πέρασα στο κατάστρωμα παίζοντας με την κιθάρα μου.

Ούτε που κατάλαβα πότε πέρασε η ώρα και έτσι αρκετά αργότερα βρισκόμασταν ήδη πολύ κοντά στην Eluria. Ο Soka κατέβηκε από το παρατηρητήριο και ήρθε να με ενημερώσει για την θέση μας σχετικά με το νησί. Σηκώθηκα από την θέση μου και αφού αποθήκευσα το αγαπημένο μουσικό όργανο μου στην θέση του, πήγα στο πηδάλιο και μας γύρισα στην ακριβή πορεία που ήθελα να τραβήξουμε. Σκόπευα να αφήσω το πλοίο στην πίσω μεριά του νησιού που ήταν πιο ήσυχη. Ωστόσο για να αποφύγουμε τελείως τα βλέμματα, ο Soka κατέβασε την σημαία του πλοίου μας και βάλαμε μια άλλη που έμοιαζε με σημαία απλού πλοίου. Δέσαμε στην ακτή και αφού ετοιμαστήκαμε, κατεβήκαμε και προχωρήσαμε προς την αρχή της πόλης. Φτάνοντας εκεί είπα στον Soka πως ήθελα να πάρει μερικές προμήθειες και να με περιμένει στο πλοίο μας. Ήθελα να ήμαστε έτοιμοι να φύγουμε σε περίπτωση που δεν πήγαιναν όπως ήθελα τα πράγματα με το ναυτικό. Εκείνος αν και αρχικός δεν ήθελε, τελικά συμφώνησε στην ιδέα μου και αφού πήρε ένα πουγκί με λεφτά, ξεκίνησε προς το κέντρο της πόλης που ήταν η μεγάλη αγορά. Ο μικρός δεν κινδύνευε εδώ, ήταν ιδιαίτερα έξυπνος για να μην τον κλέψουν, συν ότι οι Μαρίν δεν τον θεωρούσαν απειλή οπότε δεν θα είχε πρόβλημα να κινηθεί.

Εγώ από την άλλη είχα μερικούς ανοιχτούς λογαριασμούς με τον διοικητή της βάσης των Μαρίν εδώ πέρα, το όνομα του ήταν Sharingarou. Αν με ρώταγε κανείς, θα έλεγα πως είναι το ίδιο σκουπίδι με τον Daigin, δεν είχα καμία όρεξη να ασχοληθώ με το Ναυτικό αυτόν τον καιρό, ειδικά τώρα που είχα μπει στο πλήρωμα του Alucard. Μια λάθος κίνηση και μπορεί να μας έβαζα όλους σε τραγική θέση, ωστόσο δεν είχα σκοπό να επιτρέψω να συμβεί κάτι τέτοιο. Ήξερα τι θα του έλεγα και τι θα ζήταγα, έπρεπε να είμαι λακωνικός και να του δείξω από την αρχή πως δεν παίζω πλέον. Στον δρόμο μου έκλεψα ένα καπέλο από ένα μαγαζί, ήταν αρκετά μεγάλο για να κρύβει το πρόσωπο μου και να μου επιτρέψει να φτάσω με την ησυχία μου στην βάση των Μαρίν. Σταμάτησα μερικά μέτρα πιο πίσω και παρατηρούσα τις φρουρές, η βάση φαινόταν να φυλάγεται ιδιαίτερα καλά, δεν την θεωρούσαν τσάμπα την μεγαλύτερη βάση της South Blue. Έκανα έναν μεγάλο κύκλο για να ανακαλύψω ένα τυφλό σημείο ανάμεσα στις φρουρές, σχεδόν μισή ώρα αργότερα είχα πάρει την απάντηση μου. Υπήρχε ένα σημείο που γινόταν τυφλό για ένα μικρό διάστημα, το διάστημα αυτό δεν ήταν άλλο από την αλλαγή της φρουράς. Έμεινα κρυμμένος και περίμενα υπομονετικά την ευκαιρία αυτή να παρουσιαστεί, πράγματι σχεδόν δυο ώρες αργότερα ήρθε η ώρα να αλλάξουν οι φρουρές.

Κινήθηκα προς το σημείο εκείνο και μόλις η φρουρά με έχασε από το οπτικό της πεδίο, έτρεξα και κρύφτηκα πίσω από δυο κολώνες. Έμεινα εκεί για ένα λεπτό περίπου και ύστερα κινήθηκα σκυφτά και κατάφερα να μπω ανενόχλητος στην βάση των Μαρίν. Είχε πάει πλέον μεσημέρι και έτσι δεν υπήρχαν αρκετοί Μαρίν στην αυλή της βάσης καθώς οι πρωινές ασκήσεις είχαν τελειώσει εδώ και ώρα. Διέσχισα την αυλή γρήγορα και χώθηκα σε ένα από τα πιο κοντινά σε εμένα κτήρια. Η βάση αυτή έμοιαζε πολύ με την βάση του Smoker στην loguetown, έτσι ήξερα σχεδόν προς τα που να πάω. Προχώρησα προσεχτικά και αφού απέφυγα μια ομάδα από Μαρίν που πέρασαν γελώντας από τον διάδρομο μου, βγήκα και προχώρησα προς τον πάνω όροφο. Λόγω του βαθμού του Sharingarou περίμενα να είναι ή στον τρίτο ή στον τέταρτο όροφο, στις βάσεις που είχα επισκεφτεί ως κυνηγός οι υψηλόβαθμοι μαρίν ήταν συνήθως στους πάνω πάνω ορόφους. Οι γνώσεις μου δεν με εγκατέλειψαν και έτσι σχεδόν μισή ώρα και αρκετά κρυψίματα αργότερα, έφτασα έξω από την πόρτα που έγραφε "SHARINGAROU". Έκανα μερικά μέτρα ακόμα και βρήκα ένα κενό γραφείο, μπήκα μέσα και έκλεισα την πόρτα πίσω μου. Βγήκα στο μικρό μπαλκόνι και από εκεί πέρασα στο μπαλκόνι του Sharingarou. "Όσο πιο λίγοι με δουν, τόσο το καλύτερο..." Σκέφτηκα καθώς κοίταξα διακριτικά μέσα στο γραφείο του.

Ο Sharingarou μίλαγε με έναν Μαρίν, φαινόταν να του λέει κάτι σημαντικό και έτσι δεν ήταν δύσκολο να καταλάβω πως ο άντρας αυτός ήταν ένα από τα παιδιά που είχε για τα θελήματα του ο Sharingarou. Προσπάθησα να συγκρατήσω τον εαυτό μου και να μην βγάλω το κατάνα μου από την θήκη του, το τελευταίο που ήθελα τώρα θα ήταν ένας ακόμα "ψηλός" Μαρίν να με ακολουθεί. Είχα ελευθερωθεί από τον Daigin και δεν σκόπευα να βάλω άλλον στο κεφάλι μου. Περίμενα μέχρι να φύγει ο Μαρίν και ύστερα αποφάσισα να κάνω την εμφάνιση μου.
Πραγματικά θα έπρεπε να αυξήσετε την ασφάλεια σας εσείς οι Μαρίν, ίσως πρέπει να προσλάβετε κάποιον κυνηγό για να σας φυλάει γιατί με τις φρουρές σας, δεν σας βλέπω και πολύ καλά. Είπα καθώς μπήκα από το ανοιχτό παράθυρο πίσω του. Εκείνος γύρισε ξαφνιασμένος αλλά και με έναν αέρα σιγουριάς στο πρόσωπο του.
Και? Με ποιον έχω την τιμή να μιλάω?
Kenshin, υποθέτω πως ξέρεις το όνομα μου.
Ααα, ο κυνηγός κεφαλών. Έτσι δεν σε λέγανε όσο ήσουν κυνηγός?
Ακόμα με λένε.

Last edited by Roni on Tue Feb 05, 2013 1:48 am; edited 1 time in total

Ω, βλέπω πως δεν θες και πολλά πολλά λόγια μικρέ. Κακώς, άλλωστε εσύ ήρθες στο γραφείο μου, δεν ήρθα εγώ να σε βρω. Είσαι λίγο αγενής με το να μην μου μιλάς, δεν βρίσκεις?
Κόψε τις πλάκες Sharingarou, ήρθα για να μιλήσουμε για σοβαρά πράγματα. Πράγματα, που σε αφορούν και θα έπρεπε να σε ενδιαφέρουν αν δεν θες να χάσεις την θέση και την ζωή σου.
Την θέση και την ζωή μου εε? Και από ποιον θα τα χάσω αυτά? Από εσένα? Σοβαρέψου μικρέ, είπαμε να μιλήσουμε σοβαρά. Αν είναι να μην τηρείς όσα λες, καλύτερα μην μιλάς καθόλου!
Και ο Daigin το ίδιο ύφος είχε, είδες που κατέληξε από τα χέρια μου όμως... Φρόντισε να μην κάνεις τα ίδια λάθη με εκείνον Sharingarou.
Ο DAIGIN ΉΤΑΝ ΑΔΎΝΑΜΟΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΌ ΠΈΘΑΝΕ! Ούρλιαξε.
Και εσύ τι είσαι τότε? Απόδειξε μου το αντίθετο...! Είπα καθώς έβγαζα το κατάνα μου από την θήκη του. Ο Sharingarou γέλασε και πετάχτηκε όρθιος, ενώ παράλληλα έβγαζε και εκείνος την λεπίδα του.
Πρόσεχε τι εύχεσαι μικρέ, θα σου δώσω ένα μάθημα σεβασμού...

Μου επιτέθηκε δίχως δεύτερη λέξη, κίνησα το σπαθί μου κατακόρυφα και απέκρουσα την επίθεση του. Ζύγισα το ελεύθερο μου χέρι και του έριξα μια γερή αριστερή γροθιά στο πρόσωπο, εκείνος έκανε μερικά βήματα πίσω και στηρίχθηκε στο γραφείο του. Γρύλλισε από θυμό και μου επιτέθηκε ξανά, αυτή την φορά τον απέφυγα και τον βάρεσα στο πίσω μέρος του κεφαλιού του με το χέρι μου. Έπεσε στο έδαφος αλλά δεν έμεινε εκεί, έτρεξε και πάλι προς το μέρος μου, ένιωθα πως ήταν έξαλλος από θυμό και το χρησιμοποίησα εναντίων του. Βγήκα πίσω του και τον άφησα να χτυπήσει μόνος του πάνω στο γραφείο του, γύρισε για να συνεχίσουμε την μάχη μας, αλλά το κατάνα μου πλέον έβλεπε λαιμό του.
Δεν έχω λόγο να συνεχίσω την μάχη μας, έχασες Sharingarou. Αν ήθελα, μπορούσα να σε σκοτώσω εδώ και τώρα... Μάζεψε το σπαθί σου και κάτσε στο γραφείο σου, πρέπει να μιλήσουμε.
Σιγά σιγά ηρέμησε, ήξερε πως πλέον ήμουν πολύ πιο δυνατός από εκείνον και σίγουρα δεν ήταν τόσο χαζός για να μου δώσει κάποιο λόγο να του επιτεθώ. Ωστόσο ούτε και εγώ ήθελα να μπλέξω με έναν άνθρωπο που είχε ένα μεγάλο μέρος του Ναυτικού στην κατοχή του. Έτσι μερικά λεπτά αργότερα, ο Sharingarou έκατσε στο γραφείο του λες και δεν συνέβαινε τίποτα. Τον μιμήθηκα και έκαστα απέναντι του, μείναμε μερικά λεπτά να ζυγίζουμε ο ένας τον άλλον και ύστερα αποφάσισα να μιλήσω.

Ξέρω πως κάνεις δουλειές με πειρατές, είσαι το ίδιο βρώμικος με τον Daigin. Μόνο που εκείνος δεν κατάφερε να σωθεί από τους άντρες του, εσένα αποφάσισα να σου δώσω μια ευκαιρία, θέλω να δουλέψω για σένα. Φυσικά η αμοιβή μου δεν θα είναι μικρή..
Γιατί να δουλέψω με κάποιον σαν και εσένα? Δεν έχω κάτι να κερδίσω από την συνεργασία αυτή...
Αν συνεργαστείς μαζί μου θα κερδίσεις την ησυχία μου. Δεν θα μάθει κανείς όλα τα μυστικά που ξέρω για το τομάρι σου, προτού καθαρίσω τον Daigin φρόντισα να μάθω κάποια πράγματα για να μπορέσω να επιβιώσω σε αυτόν τον κόσμο. Πέραν αυτού, ξέρεις πως με χρειάζεσαι. Η δύναμη μου είναι πολύ μεγαλύτερη από την δικιά σου πλέον και οι διασυνδέσεις μου στον υπόκοσμο όσο πάνε και μεγαλώνουν.
Ποιοι είναι οι όροι σου καθίκι?
Το bounty που είναι στο κεφάλι μου, θέλω να αυξηθεί... Επίσης ένας νεαρός που ονομάζεται Soka, ορίστε και η φωτογραφία του. Θέλω να πάρει bounty στο κεφάλι του, το πως, το αφήνω σε σένα. Όλο και κάποια κλωστή θα έχεις για κουνήσεις...
Γιατί θες να γίνουν αυτά τα πράγματα? Δεν σε συμφέρει να ανέβει το bounty σου... Εκτός αν έχεις κάτι άλλο στο μυαλό σου...

Αυτό δεν σε αφορά προς το παρόν, θα μάθεις όταν θα είναι ο καιρός. Προς το παρόν θέλω να ξέρω αν ισχύει η συμφωνία μας.
Σκέφτηκε λίγο και ύστερα έβγαλε ένα den den mushi από το συρτάρι του και μου το έδωσε.
Όταν θα σε καλώ θα το απαντάς, μόνο εσύ, κανένας άλλος. Μπορεί να σε καλώ μια φορά την βδομάδα ή μια φορά τον μήνα, εσύ πρέπει να απαντάς και να φέρνεις εις πέρας ότι σου ζητάω κάθε φορά. Φρόντισε να μην με προδώσεις μικρέ, δεν είμαι άνθρωπος που θα ήθελες να έχεις για εχθρό...
Άσε εμένα να ανησυχώ για το αν θα σε έχω εχθρό ή φίλο. Θα περιμένω να επικοινωνήσεις μαζί μου και μην ξεχνάς πως με χρειάζεσαι όσο σε χρειάζομαι και εγώ. Δεν είμαι το παιδί για τις δουλειές σου, ήμαστε συνέταιροι...
Αντί να μου απαντήσει γρύλισε και γύρισε την καρέκλα του προς την άλλη μεριά. Δίχως να χάσω λεπτό, βγήκα με τον ίδιο τρόπο που είχα μπει στο γραφείο του και σχεδόν μια ώρα αργότερα βγήκα από την βάση. Κινήθηκα στις σκιές για να μην δίνω στόχο και κατάφερα να φτάσω στο τέλος της πόλης. Εκεί έκοψα το βήμα μου, δεν είχα λόγο να βιάζομαι πλέον, όλα είχαν πάει σύμφωνα με το σχέδιο. Αν βέβαια εξαιρέσει κανείς την μικρή διαμάχη με τον Sharingarou, είχα κερδίσει όσα ήθελα και είχα μια προσωρινή ασπίδα από το Ναυτικό.

Δεν με ενδιέφερε και τόσο το να πλουτίσω από την συνεργασία μου με τον Sharingarou, για την ακρίβεια δεν με ενδιέφερε καθόλου. Ήθελα απλά να αγοράσω λίγο χρόνο μέχρι να είμαι έτοιμος για όσα θέλω να κάνω, ο μικρός ήθελε πολύ προπόνηση και για αυτό ήθελε αρκετούς αντιπάλους να θέλουν να τον πιάσουν. Ωστόσο η παρέα των Μαρίν δεν ήταν και τόσο επιθυμητή, εκεί έπαιζε ρόλο ο Sharingarou, εκείνος θα έδιωχνε τα μεγάλα ψάρια και θα άφηνε τα μικρά για τον Soka.
Όσο για εμένα, δεν με πείραζε καθόλου το γεγονός του ότι θα έκανα μερικά ταξίδια δίχως έγνοιες και άλλα τέτοια. Τελικά έφτασα στο πλοίο μου και είδα τον μικρό να με περιμένει.
Άργησες πολύ, σχεδόν οχτώ ώρες σε περιμένω πάνω στο πλοίο. Ελπίζω τουλάχιστον να άξιζε τον κόπο, πες τα όλα...
Μην ανησυχείς μικρέ, μας αγόρασα λίγο χρόνο για την προπόνηση σου. Επίσης έβαλα και ένα μικρό bounty στο κεφάλι σου για να προσεγγίσουμε αντιπάλους, θες προπόνηση και πλέον έχουμε αρκετά παιχνίδια για να παίξεις. Καλύτερα να ετοιμαστείς, ζήτησες να σε προπονήσω και δέχτηκα. Από εδώ και στο εξής θα παλεύεις κάθε μέρα για την ζωή σου, φρόντισε να με κάνεις περήφανο και να μην την χάσεις...
Με τα λόγια αυτά, μπήκα και εγώ στο πλοίο μας και αφού λύσαμε τα σχοινιά ξεκινήσαμε για τον επόμενο προορισμό μας...