[Τέλος] The Crimson Eye Pirates [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Guest

Ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπό μου . Είχα να νιώσω πολύ καιρό έτσι... Απέναντί μου είχα επι τέλους έναν δυνατό αντίπαλο. Έκανα μια σβούρα προσπαθώντας να τον καρφώσω στον τετρακέφαλο, όμως απέφυγε το χτύπημα κάνοντας μια τούμπα προς τα πίσω.Δεν τον άφησα να πάρει ανάσα...όρμισα προς το μέρος του και πήγα να τον χτυπήσω με δύναμη στο κεφάλι, όμως πάλι ξέφυγε με τον ίδιο τρόπο.Το μαχαίρι είχε καρφωθεί αρκετά βαθια στο έδαφος και ήταν δύσκολο για να το τραβήξω.Εκμεταλλευόμενος το πάθημά μου, και την δυσάρεστη θέση μου, όρμισε για να με χτυπήσει.Πάτησα γερά το χέρι μου στο έδαφος, και σήκωσα τα πόδια ψηλά ..Μετα απο αυτήν μου την κίνηση, γύρισα αστραπιαία το δεξί μου πόδι, χτυπώντας τον στο δεξί πλευρό
Επιτέλους κατάφερα να βγάλω το μαχαίρι απο το έδαφος.Ο άντρας είχε σηκωθεί , και αμυνόταν μια επίθεση από έναν εκ των 2 αντρών του Alexander..Απέκρουσε την λεπίδα του, έβαλε πίσω απο το δεξί πόδι του άλλου, το δικό του, και τον έσπρωξε πίσω, με αποτέλεσμα να χτυπήσει στο κεφάλι του..Ο Δεύτερος άντρας, άρχισε να το βάζει στα πόδια μόλις είδε και τον τελευταίο σύντροφό του να πεθαίνει, ενώ φώναζε για βοήθεια

Guest

Το τέλος του ήταν αναμενόμενο ...Ο δολοφόνος, εκσφενδόνισε ένα μικρό μαχαίρι, το οποίο πέτυχε τον άτυχο πειρατή στο πίσω μέρος του κεφαλιού...Ο άντρας έπεσε κατευθείαν κάτω..Είχε πεθάνει αστραπιαία ..
Έχοντας αποσπάσει την προσοχή μου με αυτό το γεγονός, ο άντρας άρχισε να μου πετά μικρά μαχαίρια, όπως έκανα εγώ πριν...Δυο απο αυτά με πέτυχαν στο αριστερό χέρι....Ο πόνος κατέκλυσε όλο το νευρικό μου σύστημα...
Με μια γρήγορη κίνηση έβγαλα τα μαχαίρια απο το χέρι...Το αίμα μου λέρωσε την μπλούζα μου....Παρ όλη την ώρα που είχε για να μου επιτεθεί, δεν το έκανε....
Για ακόμα μια φορά, άρχισα να τρέχω προς το μέρος του...Απέκρουσε την επίθεσή μου κρατώντας τον καρπό μου....Έφερε το μαχαίρι του οριζόντια προς το στομάχι μου...Ένιωσα την κρύα λεπίδα του να περνάει ξυστά απο τους κοιλιακούς μου καθώς έκανα ένα βήμα προς τα πίσω για να αποφύγω την επίθεση..Βρίσκοντας την ευκαιρία, μου έριξε γροθιά στο πρόσωπο με το δεξί του χέρι ρίχνοντας με μερικά μέτρα πιο πίσω, καθώς δεν είχα καλή ισορροπία...
Αίμα άρχισε να βγαίνει απο το στομάχι μου λερώνοντας ολοένα και πιο πολύ το ρούχο μου .

Guest

Το κεφάλι μου ακουμπούσε σε ένα βαρέλι και τα χέρια μου βρίσκονταν κουρασμένα, κάτω στο έδαφος.Είχα κουραστεί πάρα πολύ, και το σώμα μου άρχισε να με προδίδει
Η ανάσα μου έβγαινε βαριά απο το στόμα μου .Το χτύπημα πίσω στο βαρέλι, μου είχε τραυματίσει την πλάτη, και πιθανώς τα πνευμόνια .
Ο δολοφόνος, άρχισε να περπατά αργά αργά προς το μέρος μου.Είχα χάσει, σχεδόν.Είχαν δίκιο τελικά.Ήμουν αρκετά αδύναμος, και δεν ήμουν αρκετά καλός για να γίνω καπετάνιος.
Μερικοί πυροβολισμοί, ακούστηκαν απο μακρυά.Γύρισε το κεφάλι του, όπως και εγώ το δικό μου...Πάγωσε στην θέση του και περίμενε να εντοπίσει την προέλευση του ήχου..Μερικές φωνές, έδειχναν πως μερικοί άνθρωποι πλησίαζαν..ήταν πιθανών ένα στενό μακρυά, και πρέπει αν ήταν πάνω απο 15.Το έδαφος άρχισε να δονείτε..Ο δολοφόνος δεν έχασε χρόνο και άρχισε να τρέχει κατα μήκος του λιμανιού, προς την πόλη.
Λίγα λεπτά αργότερα εμφανίστηκε το πλήθος των ανθρώπων που περίμενα....ήταν όλοι πειρατές, και κατα πάσα πιθανότητα άντρες του Alexander εαν έκρινα απο τα ρούχα τους.

Guest

Μπροστά τους, ήταν ένας γιγαντιαίος αντρας, μαζί με τον ασπροφορεμένο Alexander
Άρχισα να χάνω τις αισθήσεις μου λόγο της αιμορραγίας.Πρόσεξα πως έναν άντρας ήρθε κον΄τα μου.Ψέλησε κάποια λόγια και με σήκωσε απ την θέση μου.Ένιωθα πως με μετέφερε, λόγω των βαριών κινήσεών του.Λίγα λεπτά μετά, βυθίστηκα σε έναν λήθαργο

Λίγες ώρες μετά

Άνοιξα τα μάτια μου .....Βρισκόμουν σε ένα δωμάτιο, αρκετά καλά φωτισμένο...Καθόμουν σε μια καρέκλα, όμως δεν ήμουν δεμένος η φιμωμένος, και τα μαχαίρια μου ήταν στις θέσεις τους....Σήκωσα το βλέμμα μου προσπαθώντας να καταλάβω που βρισκόμουν..Απέναντι μου, βρισκόταν ένας άντρας με μια κόκκινη καπα...H κάπα στο μέρος των ώμων, ήταν διακοσμημένη με χρυσή επένδυση... Πρέπει να ήταν ο Alexander... Το βλέμμα του ήταν χαιρέκακο καθώς με κοιτούσε....
Τον άντρα αυτόν περιτριγύριζαν μερικοί φουσκωτοί τύποι, οι οποίοι είχαν πιστόλια φορεμένα στις ζώνες τους...Πρέπει να ήταν οι ξακουστοί Superhuman..Ήταν μεγαλόσωμοι( περίπου 2 μέτρα) και αρκετά δυνατοί...Πρέπει να ήταν η προσωπική φρουρά του Alexander, η αν δε ήταν, θα ήταν σίγουρα η ελιτ του.. Ονομάζονταν Superhuman, λογο του μέσοι ορου ύψος τους, το οποίο ηταν αρκετά μεγάλο...

Guest

Ώστε ξύπνησες... Ακούστηκε η φωνή του...Σαφώς απευθυνόταν σε εμένα..
-Που βρίσκομαι?
Σε ένα δωμάτιο, κάτω απο το προσωρινό αρχηγείο μου...Τώρα σειρά μου για ερώτηση... Ποιος είσαι??
Έπιασα το στομάχι μου..Βρέθηκα προ εκπλήξεως! Το τραύμα μου ήταν δεμένο και περιποιημένο ...ήταν δεμένο με γάζες και το αίμα είχε σκουπιστεί ...
-Δώρο απο μένα, γιατί βοήθησες τους άντρες μου...Μονολόγησε ...
Έπιασα το αριστερό μου χέρι ..Ήταν και αυτό περιποιημένο...
-Λοιπόν θα μου πεις? Δεν έχω όλη την μέρα μπροστά μου....Είπε πίνοντας λίγη απο την μπύρα του..
Εντάξει....Έσκυψα το βλέμμα μου...Το όνομά μου, είναι Joker...Είμαι ένας πειρατής απο την South Blue..Δεν είμαι αρκετά φημισμένος γιατί δεν έχω κάνει κάτι σοβαρό ακόμα...Παρ όλα αυτά,΄ταξίδεψα απο το νησί μου ,Baterilla, εδώ, ωστε να ζητήσω να με κάνεις ένα μέλος του πληρώματός σου ...
Σταύρωσε τα χέρια του...
Ξέρεις, θα σε δεχόμουν στο πλήρωμα...όμως είσαι αδύναμος, παρ ότι κατάφερες να τα βάλεις μαζί με αυτόν τον άνθρωπο που μας κυνηγά..Οπότε θα αναγκαστώ να μην σε δεχτώ...
Προσποιήθηκα έναν βήχα....Δευτερόλεπτα αργότερα, άρχισα να το κάνω ποιο έντονο..

Guest

Είσαι καλά Joker?
Θα μπορούσα να έχω ε΄να ποτήρι νερό?...Ρώτησα ενώ έβαλα το χέρι μου στο στόμα μου
Ναι, φυσικά....
Με ένα σήμα του χεριού του, υπέδειξε σε έναν άντρα του να μου φέρει ένα ποτήρι νερού....Έπιασε ένα ποτήρι, επάνω απο το τραπέζι, και το γέμισε μεσα απ την κανατα ....
Το σήκωσε και άρχισε να μου το φέρνει...Το έπιασα στα χέρια μου...ήπια μια γουλιά και το κοίταξα...
Ένα χαμόγελο ευχαρίστησης και ικανοποίησης εμφανίστηκε στο πρόσωπο μου
Χτύπησα με δύναμη το ποτήρι στον πάγκο για να σπάσει....Σηκώθηκα σαν να είχα σούστες στα πόδια μου, και κρατώντας με το δεξί μου χέρι το ποτήρι, έκοψα τον λαιμό του άντρα .Ένας πίδακας αίματος πετάχτηκε απο το σημείο, εως ότου ο τραυματισμένος έπιασε το τραύμα του...Σωριάστηκε στα γόνατα και λίγα δευτερόλεπτα μετά, έπεσε κάτω...Κατα την διάρκεια αυτού του γεγονότος, τράβηξα το πιστόλι του απο την ζώνη και πυροβόλησα έναν απο τους άντρες του Alexander στο κεφάλι, σκοτώνοντας τον ακαριαία....

Guest

Την ίδια τύχη, είχαν και οι υπόλοιποι 3 άντρες που βρίσκονταν εκει μέσα... πριν προλάβουν να τραβήξουν τα όπλα τους, τους σφήνωσα μερικές σφαίρες στο κεφάλι...
Έστρεψα το πιστόλι στον Alexander
Άρχισε να χειροκροτεί και να γελά !!
Moυ αρέσεις!! Εξαίσιο!!!! Είπε συνεχίζοντας να χειροκροτεί
Χαλάρωσα την λαβή του όπλου, το γύρισα και το άφησα στο τραπέζι...
Λοιπόν Joker! κατάφερες να σκοτώσεις 6 απο τους πιο δυνατούς άντρες μου με θεαματικό τρόπο! Να ξέρεις οτι κέρδισες επ άξια την προσοχή μου ....Παρ όλα αυτά, θα σου βάλω μια μικρή δοκιμασία!
Τον κοίταξα γεμάτος περιέργεια...
Τι δοκιμασία? Ηδη σου απέδειξα πως είμαι αρκετά δυνατός για να μπω στο πλήρωμά σου...
Δεν έχει σχέση με την δύναμη Joker, αλλα με το μυαλό....
Δηλαδή...
Ασε με να σου πω πως έχουν τα πράγματα...Εδώ και λίγο καιρό, μας καταδιώκει κάποιος, του οποίου την ταυτότητα δεν γνωρίζω αλλα υποθέτω.... Έχει σκοτώσει πάνω απο 20 άντρες μου παρ όλες τις προσπάθειές μου να τον βρω...Εαν τον πιάσεις, θα σε δεχτώ μετα χαράς στο πλήρωμα...

Guest

Πειράζει ενα είναι νεκρός? τον ρώτησα έχοντας ένα χαμόγελό ειρωνείας χαραγμένο στο πρόσωπό μου
Κανένα πρόβλημα...Είπε παίρνοντας΄ένα τρομακτικά κακό βλέμμα
Θα σου φέρω το κεφάλι του,Captain Alexander...Του είπα ...Τώρα πως θα βγω απο εδώ ?...
Σηκώθηκε απο την καρέκλα του παραμερίζοντας δυο πτώματα...
Ακολούθα με....Η κάπα του ανέμισε καθώς σηκώθηκε απ την καρέκλα του ...Σίγουρα του προσέδιδε μια πιο τρομακτική όψη...Το κύριο μέλημα μου, ήταν το πως θα ανακάλυπτα τις δυνάμεις του ...
Καθώς ανεβαίναμε τις σκάλες για να βρεθούμε στην επιφάνεια της γης, σκεφτόμουν διάφορα σενάρια με κύριο στόχο την επίτευξη της νίκης μου...ίσως θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω τον Alexander για να δελεάσω τον δολοφόνο, και έτσι να γίνει μάχη μεταξύ τους..με λίγη τύχη, ο Alexander θα χρησιμοποιούσε την δύναμη του φρούτου του εαν είχε, και έτσι θα κατάφερνα να σκεφτώ κάποιον τρόπο για να τον νικήσω...ίσως απ την άλλη, να μπορούσα να συμμαχήσω με τον δολοφόνο, και να μάθω τι γνωρίζει για τον Alexander ...Μόλις φτάσαμε στο τέλος της σκάλας, αντίκρισα επι τέλους το φως του ήλιου... Ο Alexander, μου έδειξε την έξοδο

Guest

Απο εκεί,.. Να έρθεις πάλι εδώ με το κεφάλι του...όπως είπες πριν..
Εντάξει, είπα και τον χαιρέτησα ενώ έκλεινα πίσω μου την πόρτα..
Άρχισα να περπατώ μέσα στην πόλη...Κοίταξα πίσω μου, ωστε να γνωρίζω το πως μοιάζει το αρχηγείο του Αlexander..ήταν ενα μπαρ, με όνομα the pub ...
Γύρισα την πλάτη μου΄και άρχισα να περπατώ ωστε να μπορέσω να βρω κάποιο χάνι για να κοιμηθώ πριν αρχίσω την δουλειά...Χρειαζόμουν ξεκούραση πριν αναλάβω δράση....Σίγουρα ένας αντίπαλος σαν αυτόν που αντιμετώπισα πριν, θα ήταν μια σημαντική πρόκληση για τις δυνάμεις μου, όπως επίσης θα αποτελούσε και ένα πολύ καλό τεστ για εμένα και την αυτοπεποίθησή μου..
Περπατούσα για τουλάχιστον 20 λεπτά μέσα στην πόλη.. Δεν είχα δεί κανέναν πολίτη ξατα την διάρκεια της βόλτας μου...Λες και είχαν εξαφανιστεί....Άνοιξε η γη και τους κατάπιε??Συνεχίζοντας τον δρόμο μυ, επιβεβαίωσα το γεγονός...Στην πόλη δεν υπήρχε κανένας άλλος εκτός απο τους πειρατές του και εμένα....Αυτό κατα κάποιον τρόπο, διευκόλυνε εμένα, καθώς όποιον έβλεπα που δεν έμοιαζε με φακίρη και τουρμπανοφόρο, θα ήταν εχθρός μου

Guest

Όμως έπρεπε να μάθω και τι απέγιναν οι πολίτες....Μυριζόμουν αρκετή δράση σε αυτό το νησί..
Σιγά σιγά, άρχισα να βγαίνω απ την πόλη, χωρίς να το καταλάβω....Άρχισα να περπατώ μέσα στο δάσος..Προχωρούσα με αργό βήμα καθως ένιωθα το σώμα μου εξαντλημένο...Πλέον περπατούσα μεσα στην έρημο ..Μετά απο ώρα έφτασα σε μια όαση που κατέληγε στο φαράγγι.... Η μέρα ήταν υπέροχη, όμως εγω δεν την ευχαριστιόμουν τόσο...Κάτι μέσα μου με έκανε δυστυχισμένο...Όμως τι? Δεν μπορούσα να καταλάβω, η για την ακρίβεια, ήξερα, απλά δεν ήθελα να θυμηθώ τα λόγια της Lightnιng....Παρατηρούσα το κάθε τι σε αυτο το νησι.Ξαφνικά, στα αριστερά, άκουσα ένα κλαδί να σπάει...Έχοντας σε ετοιμότητα το katana γύρισα το κεφάλι μου για να δω
Με το βλέμμα μου εξέτασα εξονυχιστικά όλη την περιοχή....Δεν είδα όμως κάτι ...μια μαυριδερή σιλουέτα με ανθρώπινη μορφη και ύψος να χάνεται πάνω απο ένα βουνό.....Αν βρισκόταν εδω κάτω, τότε πως βρέθηκε εκει πάνω τόσο γρήγορα???Μήπως ήταν κάποια δύναμη φρούτου του διαβόλου? Αναρωτήθηκα...Μήπως με παρακολουθούσαν?Άρχισα να προχωρώ με γοργό βήμα προς το τέλος του φαραγγιού..

» [Τέλος] The crimson eyed pirates versus the world government [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] Crimson Eye and the Crescent Moon [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» The Black Cat Pirates [Τέλος] [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» {Αρχή} Marines VS 2 Pirates{τέλος} [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τελος-Διπλη] Οι Woonan Pirates και το Onrac Kingdom! [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]